Er was weinig volk op de persconferentie van het meisje dat ons land vertegenwoordigd had op het eurovisiesongfestival en dat ik al eens graag Vlaams sletje noem, los van de onmiskenbaar morele bezwaren van hen die de vrije meningsuiting en het recht op ironie geen warm hart toedragen.
Ik mag ze al eens de verzuurden noemen, zij die geen gevoel voor…
De show kreeg een naam: ‘Eurosong 2010: een song voor Tom Dice’.
Er hing een groot plasmascherm in het decor met een digitale klok die aftelde, altijd een teken van naderend onheil.…
Op dagen als deze kan ik er zeker niet tegen. Ik kijk naar het junior eurosongfestival, waar kinderen tussen tien en vijftien op een podium voor miljoenen kijkers elkaar de loef staan af te steken. Ze willen winnen, allemaal, dat zie je in hun ogen, ook al hoor je het niet altijd in hun stem. Ik zie geen kinderen. Ik zie miniversies van competitieve…
Er waren veel kortgerokte vrouwen op het feestje. Kortgerokte vrouwen, maar ook slechte smaak, kitsch en onverstaanbaar gebrabbel. Ik kreeg alle clichés over me heen. Dat het mijn leven was, dat de liefde altijd overwint en dat we één moeten zijn. Er werden ook veel levensvragen gesteld. Wat als dit en wat als dat. Er werd op het podium gedanst, maar…
Het meisje vond van zichzelf dat ze het goed gedaan had. Zoals ze het in haar stoutste dromen voorgesteld had, zo was het ook gegaan. Ze keek recht in m’n ogen en zei dat ze van me hield, in het Engels nog wel, omdat Engels de taal van Shakespeare is en Shakespeare wel wat van dramatische liefde kende.
Ze vroeg drie keer wat ik zou doen als haar huis…