Groenkapje werd bang en probeerde te vluchten maar de wolf was sneller dan haar en slokte Groenkapje op.
Nu was er een uil in het bos die alle nieuws van de omtrek wist en hij verkondigde aan alle dieren dat Groenkapje was opgegeten door de wolf.…
Daarna kwam het hertje, vriendje van Groenkapje aan de deur met in zijn bek een grote plant met een distelbloem.
De wolf deed de deur open waarop het hertje zei: ’’Wolfje boos uit het bos, ik heb een distel en een groene tros,vol bladeren zoetsappig medicijn, eet het alstublieft en dan is Groenkapje weer levend en zonder pijn.’’…
‘’Nee, ik ben Roodkapje niet, ik ben Groenkapje.’’
‘’Lust je ook een slokje water, patiënt?
‘’Ik lust een slokje water maar niet zoals de plantjes want die drinken onbewust met zuigmondjes.’’
‘’Patiënt u bent een psychiatrische patiënt en u rookt veel sigaren by the way en daarmee onderdrukt u uw gevoelens en verdringt u uw verdriet.…