Huisdiervrij, dat voelt goed. Ze zijn geen middel tegen eenzaamheid...wegens gedoe, zeg maar omstandig, geheid het dier wat wegkwijnt. Daarom zijn het niet de uitgelaten kilometers die tellen of wat je er allemaal wel niet voor over hebt; er is geen mens die vast wilt zitten, waarom houden we dieren dan zo graag gevangen?…
Nog steeds huisdiervrij en ik denk dat ik dat zo maar laat ook; er is geen geld noch ruimte noch tijd.
Geen post, geen deurwaarders meer en geen telefoontjes onder werktijd, ik slaap tegenwoordig weer meer dan vier uur, de stress is bijna verdwenen.…
Met een hond op z'n tijd, daar slijten de scherpste randjes van, na een laatste kat, al zolang huisdiervrij. Ze zeggen dat dieren en mensen niet te vergelijken zijn...waarom krijg je er dan zoveel liefde voor terug? Omdat het niet om de woorden gaat, maar hoeveel moeite er wordt gedaan.…
Met een balkon in verregaande staat van vogelgriep, het gekwetter van hiernaast dogen en dan nog vragen ook of zijne Hare door de wol geverfde Katmadam tijdens vakantiedagen in Uw huisdiervrije ruimte terecht kan.…
Flarden van zinnen als “eindelijk mijn poes weer terug” en “niet meer teruggeven” draaiden rondjes in mijn hoofd en ik realiseerde mij dat er een wonder moest geschiedde voor ik ooit weer een zorgeloos en huisdiervrij bestaan kon gaan leiden.…