Lianne van Kalken: Oceaan
beschouwing
Oceaan
Ik koester je om de inktvlekken
die je mij kan laten vuil maken opdat jou
De ijzige blik van je mond als je slaapt
wandelt,
je loop van stappen kent geen vastere grond
onder je - dat weet je.
De komma's die ik door je kan denken
achter elke zin bestaat geen einde.
Opdat je trouwer bent dan alle
golden retrievers bij elkaar…