De bel ging...
hartenkreet
Ik schrok me rot, want meestal belt er 's avonds niemand bij mij aan, alsof men mijn avondschrijverij respecteert en niet wenst te doorbreken. Ik ben inmiddels ook een wandelend literair fossiel met heel wat kennis op zak en daar moet ik iets mee doen natuurlijk, dus doe ik wat ik kan vanuit mijn autistische isolement.
Ik droomde vroeger van veel…