Alle inzendingen over al-Najjar

Op 25 mei 2025 trof een Israëlische luchtaanval het huis van de familie al-Najjar in de wijk Qizan al-Najjar in Khan Younis, Gaza. Bij deze aanval kwamen NEGEN van de tien kinderen van Dr. Alaa al-Najjar, een kinderarts in het Nasser Medisch Complex, om het leven. De kinderen waren tussen de zeven maanden en twaalf jaar oud.…

Begrijpen doe ik het niet meer, snappen nog veel minder want wat wil het geval, wel: elke maand ontvangen wij net als heel veel andere gezinnen een rekening van het CAK, een soort van eigen bijdrage die je nou eenmaal betalen moet. Niks mis mee natuurlijk en sinds het over ging naar de gemeente ging dat bedrag omlaag en tja dat is alleen maar fijn te…

Je was nog maar dertien en je werkte bij de familie Najjar als een dienstbode en je kleine salaris gaf je aan de armen. Op je vijftiende was je in Jeruzalem en bezocht je het Heilig Graf, waar je de gelofte van kuisheid deed, samen met een engel in menselijke gedaante.…

Nietsontziende beestjes, niemandalletjes waar je niks van ziet met het blote oog, kleine moordlustige monsters die het voorzien hebben op ons, de sterke mens. Daar: waar een wapen, kogel, kanon, messen, echte zichtbare moordwerktuigen zijn, is dit enorme monster niet het meest gevaarlijke qua grootte, nee hoor, juist niet. Het moet ‘t minst…

's Avonds, tijdens het tandenpoetsen, kreeg ik plots een heldere, onderscheiden gedachte:   'Ik ben een postmodern denker.' Dat feit op zich, dat ik iets met zekerheid wist, was eigenlijk al een weerlegging van de conclusie die ik net maakte, want veel postmodernisten zijn notoire relativisten. Maar dat verhinderde me niet om mezelf te feliciteren…

De berichten op het nieuws laten niets aan de verbeelding over, worden er hele lieve en leuke acties op touw gezet om mensen toch maar een beetje in de buurt van elkaar te laten komen. Heel lief echt heel ontroerend ook, net als de dame die in een hoogwerker even gedag kon zeggen tegen een dierbare! Zo geweldig. De krant lezend zie ik tot mijn verbijstering…

Zo langzaamaan weet men wel dat wij ons voortbewegen op een zogenaamde gemeente-cabrio ofwel: een scootmobiel en over dat ding zijn al talloze verhalen geschreven en geplaatst ook. Vaak omdat er iets mis mee was, er iets aan mankeerde of rondom de service die al dan niet geleverd werd. Dat laatste speelt nu niet, ehhh, nog niet moet ik zeggen, al…

Een fraai wolkendek van katoenen golfjes, als een aan de hemel gespannen vel van afwisselend half doorzichtig grijs en wit ouwelpapier, doorschenen met het vale zonlicht van deze stilstaande Saturnalia-tijd tussen Kerst en de Jaarwisseling, overkoepelt de mensenwereld hier aan de oostkant van ons nederige landje. Nog een paar dagen, en de getallen…

Waar je natuurlijk op de volgende maandag als het ware voor wordt afgestraft maar dat heb ik er (achteraf dan) graag voor over gehad. De enige bezigheid was: zorgen uit de pyjama te komen en onder de douche maar voor de rest stond deze enorme regen-zondag in het teken van een onvoorspelbare luiheid, een niks doen dag, een dag die eigenlijk best wel…

Een essentieel onderdeel om te weten voor je dit verhaal leest. Ik heb sinds december 2020 al epilepsie. Dus is het niet dat ‘t ineens uit het niets kwam. Ik zou maandag tot en met vrijdag werken, en vrijdag zou dan mijn laatste werkdag zijn. Maar mijn brein vond het leuk om iets anders te doen, echter laten we rustig beginnen. Ik ging dinsdag van…

In Éón bestaat geen ruimte zoals wij die kennen. Er zijn geen afstanden, geen richtingen, alleen nabijheid van intentie. Twee zielen die hetzelfde verlangen, raken elkaar aan, ongeacht wat in de “oude wereld “ lichtjaren van tijd en afstand zouden zijn. Beweging is geen verplaatsing, maar een verschuiving van aandacht. Tijd is er niet lineair, noch…

Als twee ministers vechten om een been, gaat mogelijk Mona Keijzer ermee heen!…

FILOSOFEN Descartes beweerde dat een dier een soort van machine was – wel een heel ingewikkelde, dat wel. Eerdere filosofen meenden dat de natuur er voor de mens was om eindeloos te gebruiken; waarschijnlijk gebaseerd op Bijbelse teksten. Gelukkig weten we nu dus, dat dit niet klopt, maar het gekke is dat die idiote ideeën zo diep geworteld zitten…

Een 3 luik HARTENKRETEN geschreven in de WesterKerk bij de uitvoering van de Johannes Passion van Johann Sebastiaan Bach door het WesterKerkkoor o.l.v. JanJoost van Elburg; Ensemble ’t Kabinet en solisten; Predikant Dr. Christina M. Pumplun, Organist Evan Bogerd; Goede Vrijdag 7 april 2023, 1990 jaar na de dood van Jezus Christus. EEN ECHT, HECHT…

Ook geknakte bloemen kunnen bloeien.…

We zijn nog steeds bezig met oorlog te voeren over welk stuk Aarde van wie is, en de discussie over wie eigenaar van de Maan is, is nu ook al begonnen. (Zie Nieuwsuur woensdag 21 oktober 2015.) Landjepik wordt Maantjepik. De mens heeft niets, maar dan ook echt helemaal niets geleerd van zijn eigen geschiedenis.…

Het gedicht: -- De zeer oude zingt -- van Lucebert heb ik altijd simpelweg een goed gedicht gevonden, nog voordat ik professor, doctorandus, meester in de literatuur werd. Al in de wieg probeerde ik het gedicht op verschillende manieren te declameren —meestal tegen de kat, die niet eens echt geïnteresseerd was in de Vijftigers. Maar goed, het gedicht…

Er waren eens heel veel kazen. Maar een baas hadden ze niet. Ze hielden niet van bazen. Er waren enorm veel soorten kazen, maar ze voelden zich gewoon inclusief. Er waren ook zeer exclusieve kazen, maar die hoorden er ook helemaal bij! Maar het belangrijkste was, is: Ze voelden zich vrij om gewoon kaas te zijn. Ze vormden dus één grote kaasfamilie…

Je moet goedaardig zijn tegenover je eigen creaties, want ze komen alleen maar terug, in een andere vorm, als ze weten dat ze altijd welkom zijn, en niet bij de deur beoordeeld of afgewezen worden omdat ze niet in hun beste vorm bij je aankloppen. .............................................................................. Als iets maar lang genoeg…

Onlangs liep ik de `Driebergenloop'. Het parcours schampte langs de A 12. Toen ik daar passeerde stond ik als aan de grond genageld. Waar tot voor kort een aardig fietspad me door een bos voerde, waren sporen van shovels te zien en restten slechts stronken. Meest in het oog springend was een ANWB paddenstoel die, ooit baken voor recreanten in het…