Bij elfenbankjes denk ik altijd aan gaasgevleugelden, jonge deernen die lichtjes sprenkelen en de zonnewende uitgelicht naar hun hand zetten. Maar ze splijten als zwammen, zadelend halen ze bomen neer, zijn de bijl aan de wortels, want daar groeien ze, de uitvreters.…
Leg je oor maar eens voorzichtig te luister bij de elfenbankjes...hoor je?
Ook al zie je ze niet altijd, maar de elfjes brengen je zachtheid, zij doen dat bij alle mooie zieltjes die tijdelijk bij mij wonen. Want lieve schat, tijdelijk dat is wat het zal zijn.…
En zo bleef deze verzameling elfenbankjes in dit bos een plek van rust, magie, emoties, ervaringen en verhalen, waar elfen van heinde en verre samenkwamen om hun avonturen en verlangens te delen.…