Als een rivier
hartenkreet
Naarstig op zoek naar weer een lager punt, ontsprongen uit smeltend ijs of opwellende bron, mijn stroom leidt naar een zee aan mogelijkheden. Ik val als water in de bergen, meander traag in de lage landen, ruis langs riet en beemd. Bedding is vertrouwd, ik vloei niet anders, geef voeding aan de wielen naast de dijk.
Laat mij gaan, kanaliseer me niet…