Alle inzendingen over streken

Rotstekeningen, we hadden er nooit aan moeten beginnen, pennenstreken zijn nu ons deel.…

Waarom is er dan zoveel troep te koop in de supermarkt en waarom koopt een groot deel van het Nederlands publiek deze zonder aarzeling? Sperziebonen uit Kenia, keiharde kiwi's, slechte cholesterol eieren uit de legbatterij, vlees van de kiloknallers waarbij we allemaal weten onder welke erbarmelijke omstandigheden de beesten zijn gefokt, paprika…

Als Cruyff in zijn telegraaf-column beweert dat hij zo langzamerhand moe wordt van alle politieke spelletjes dan weet je zeker dat hij weer een streek aan het uithalen is.…

Strek m’n handen uit verlangend op zoek naar je warmte, raak je aan en vlij me zachtjes tegen je aan ……..het was geen droom, even een nachtmerrie.…

hier lig ik dan, uitgegleden op een gladde badkamervloer, miste de laatste trede van de trap waarop ik stond, had net mijn laatste streek geplaatst, ik dacht nog, dit rijmt voor geen meter, beter haal ik verhaal, nog beter, dicht ik het, maar ik haalde het net, niet, ik ben wijlen…

Wondschok Ik had je aan mijn hart geketend als mijn kostbaarste verworvenheid, maar je scheurde je los De gapende wonden schrijnen en pijnigen mij Mijn rode rozen konden niets verzachten, niets vergoeden Ik strek mijn handen uit; tevergeefs grijp ik in de leegte om mij heen wrok en rancune heersen in je hart…

En dan dacht ik weer dat wie luis had in de schaamstreek zich moest schamen wegens de uitgehaalde streken.…

Zij haakt en breit en fietst maar de dood nadert al op kousenvoeten; ziekte en dood strekken hun klauwen al naar haar uit.....…

Uitgeput streek het neer achter kippengaas op een latje van de getimmerde deur. Het was doodsbang. Langs buiten streek een groter broertje van 'm neer op datzelfde latje: kwetterend dat ie stilletjes moest blijven zitten terwijl de rest een gat zocht waar hij door kon kruipen. Althans dat vermoed ik, want ik begrijp geen pimpelnees.…

Op deze dag vond ik in een legerkist een boek van Uit het leven van Dik Trom, de dikke jongen vol streken, wat een vreugde beleefde ik en voelde mij niet meer eenzaam, want ik zat als jongen ook vol met streken, je beleefd het weer en ik moest zelfs lachen en ik dacht wat maakt de televisie veel mensen van streek, de hoge heren van de mediawereld moeten…

Nog een laatste streek, dan is het klaar, deelde hij mij mede, ter plekke viel hij dood. Ik heb hem altijd al een rare kwast gevonden, in ruim water heb ik hem uitgespoeld, ik verloor een vriend, ook al was dat niet zo bedoeld. Reacties zijn welkom op mijn email-adres.…

Een teder, fragiel diertje, een langpootmug, streek neer op de groen geverfde wand van mijn woonkamer.... Het dier strekte de nietige pootjes als voelhoorns voorzichtig uit.... Ik verjoeg het en het zocht zijn heil elders, in een duistere uithoek van mijn kamer en ik zag het niet weer.....…

De slaap, de zoete, verkwikkende slaap, die de ledematen lamlegt en de geest verdooft, wil niet komen en de begerige, hebzuchtige tentakels van de wanhoop strekken zich naar me uit. Het regent en de tranen die ik huil zijn onzichtbaar voor hen die ik overdag in de ogen kijk, voor hen die ik dagelijks toelach......…

Mevrouw is gearriveerd op de Dagbehandeling Oncologie....De verpleger verzoekt haar zich uit te strekken op het bed. Het grijze haar van mevrouw is als een keizerskroon. Ze klemt haar tas, een onmisbaar attribuut van de ouderdom, tegen zich aan alsof deze haar enige bondgenoot is in duistere tijden. De verpleger toont belangstelling.…

Mensen zijn losgeslagen van vrienden en hebben met het verlaten van hun geboortestreek ook de waarden en normen van die streek achtergelaten, zonder er nieuwe voor in de plaats te zetten. Het is de eenzaamheid in de nieuwe streek. Je bent alleen. Je hebt eigenlijk geen vrienden. Je hebt alleen geld en zolang je geld hebt, heb je vrienden.…

Mensen zijn losgeslagen van vrienden en hebben met het verlaten van hun geboortestreek ook de waarden en normen van die streek achtergelaten, zonder er nieuwe voor in de plaats te zetten. Het is de eenzaamheid in de nieuwe streek. Je bent alleen. Je hebt eigenlijk geen vrienden. Je hebt alleen geld en zolang je geld hebt, heb je vrienden.…

Je portret in grijstinten staart me als het ware aan vanaf de wand alsof je mond ieder moment zou kunnen gaan bewegen in een gesprek en je woorden tot me zou kunnen richten; alsof je je handen nog een keer uit zou kunnen strekken; je blauw-dooraderde handen die mij eens hebben gestreeld....…

Hardnekkig, wilskrachtig en doelbewust strekken de nietige plantjes zich uit naar het licht alsof er nog groeikracht bestaat, alsof de Natuur zich nog wil bewijzen, alsof zij ons wil troosten tegen beter weten in met het alom heersende onheil, met de vernietiging die ons wacht, in blinde en roekeloze ijver.....…

In de verte strekken zich de groene galerijen van vele bomen uit met verrassende doorkijkjes naar wonderlijke onontgonnen gebieden die tot de verbeelding spreken.…

Op weg naar mijn oudste dochter(59), die geopereerd was aan een cyste, kreeg ik hevige pijn in de maag streek. Verder lopen kon ik niet meer door benauwdheid. Gelukkig was mijn schoonzoon bij me en hij bracht mij naar de eerste hulp, waar ik uitgebreid onderzocht werd.…

Sinds de nieuwe bewoonster is gearriveerd in het appartementencomplex in de Nassaustraat schijn ik me toch al wat meer comfortabel te voelen en strek ik mij wat geruster uit aan de andere kant van het portaal, van de muren die ons scheiden. We hebben al kennisgemaakt en ze is nu bezig met de verhuizing en we hebben onze namen uitgewisseld.…

In Tilburg Zuid strekken zich nog altijd de grasgroene velden uit waarop wij, scholieren nog, eens, in lang vervlogen tijd, sportten. Een met gras en mos begroeid, breed pad voert naar het gebouwtje met de kleedkamers.…

Als hij binnen komt begint mijn dochter te stralen en wil alleen nog maar streken uithalen. Kom opa ik ga je weer make-up op doen; oke zegt hij maar gebruik ook eens wat groen. De ogen zijn nu klaar nu alleen de nagels nog maar, paars of deze keer misschien rood. Opa vindt alles goed en ik lach me dood.…

Ik heb je dood gemaakt, verdronken in de zwarte emmer, je snaveltje schraapte de bodem alvorens ik jouw pootjes voelde strekken in doodsdrang. Lief klein vogeltje, die glazen wand heb jij nooit verwacht terwijl jij in vogelvlucht de natuurlijke strijd aanging met een ander lief klein vogeltje.…

Zo ook op die zomerdag, waarop de atmosfeer mild en verzadigd was en de ongeschonden toekomst zich nog leek uit te strekken als een weldadig, breed en uiterst begaanbaar pad....…

Ze hadden me gevraagd me uit te strekken op de brancard en ze hielpen me snel buiten westen. Een droom drong zich aan me op die ik me later niet zou kunnen herinneren.... Toen was er plotseling weer die zaal waar het een geroezemoes was en waar geüniformeerde gestalten af en aan liepen.…

Het is weer tijd voor mijn bezoek aan het nabijgelegen ziekenhuis en ik zal mijn tengere arm weer uit moeten strekken voor de injectienaald. De bijwerkingen zijn gewoonlijk minimaal, dus ik mag snel weer naar huis. Een lauwe atmosfeer verwelkomt me buiten. Een toekomst lokt en lonkt in een ver verschiet…

De oude man streek beverig met een zakdoek langs zijn ogen en zei verdrietig: "Sorry, maar weet je ik mis haar zo verschrikkelijk erg." Peinzend voor zich uitstarend antwoordde de jongere man: "Ach ja, het is natuurlijk even wennen, maar eerlijk gezegd heb ik er weinig moeite mee.…

Nu strekken de straten van de stad zich nog om me heen uit; nu scheiden ons nog maar negen luttele maanden, maar de tijd zal reuzensprongen maken. Jij blijft altijd bij me, onverminderd, in je gedaante, in je gestalte van je laatste uren. Je laatste blikken vergezellen mij m'n verdere leven. Je lag op het bed. Je was in de war.…

Dat jonge en luchtige houtsnijwerk geeft veel uitdrukking aan het verre en roerige verleden van deze streken, eert het eigenzinnig en heel bescheiden bekoorlijk. Die houten vertelkunst is sierlijk en vloeiend omringd door boomschors, die oogt als bruine kandij, hier gladgeschaafd, daar diep gerimpeld. Het geeft lust aan ogen en denkende tong!…