onvoltooid verleden tijd - 2
verhaal
“Nou, ga zelf maar kijken dan, als je me niet gelooft!”
De woorden galmen na in mijn hoofd. Straks komt Merel mij zoeken, ik moet hier weg en gauw!
Op mijn tenen – de planken mogen niet kraken - haast ik mij naar de overloop en vlucht Wiesjes kamer in, die zich bevindt aan het eind van de gang.
De spiegel aan de wand brengt mij weer terug in…