Ook dit jaar leek de winterblues zijn intrede weer te maken. Ik had geluk, het was al november.
Maar ergens tussen een weekendje Maastricht begin december en de kerstdagen kwam er een omschakeling. Ik betrapte mezelf op een glimlach, terwijl ik in de ijzige kou de lucht opsnoof en mijn muts rechttrok.…
Mensen met de winterblues, mensen met een dip, omdat de zon te weinig te zien is.
Natuurlijk komt de zon elke dag op, maar mensen willen haar voelen! Op het gezicht het liefste want iedereen die de zon aan ziet komen heft het gezicht richting; juist ja, de ZON.…
En gecombineerd met een glaasje wijn of een neutje doet het wonderen voor de winterblues. Voor het snurken is die combi dan wel weer iets minder, maar ach.…