Alle inzendingen van Johan De Smet

Aan de bejaardenhelpster die mij later zal verzorgen in het bejaardentehuis waar ik mijn laatste jaren zal slijten. Ik zal u voor het gemak Elly noemen. Ik veronderstel dat u rond deze tijd geboren wordt en rond de vijfenveertig zal zijn als u voor mij moet beginnen zorgen. Hier zijn uw tien geboden: 1) Ge zult mij niet als een kind behandelen en…

Mijn prinses is veel te vroeg gestorven. En veel te gruwelijk. Ze had zelfs geen afscheid genomen, zo onverwacht kwam het. Mijn prinses kon spelletjes spelen van om het langst naar elkaar kijken, en zij won altijd, met haar indringende blik, met haar ogen die mijn hart in mijn keel deden kloppen. Ik heb me toen ze nog leefde vaak afgevraagd hoe ze…

Geen mooier woord om tegenslagen te verwoorden dan ‘shit’. Ik weet nog waar ik was toen ik het de eerste keer zei. Nog geen tien was ik, in de gang van het ouderlijk huis, klaar voor een familie-uitstap, tot mijn broer merkte dat er een vlek op zijn t-shirt zat en hij vlug een andere moest gaan aantrekken voor we konden vertrekken. Shit, zei ik, deels…

Hollanders zijn nog de kwaadste niet. Ze zijn luidruchtig, dat wel, en ze nemen ook hun eigen proviand mee van thuis. Fruitsapjes, flesjes water, koekjes, snoepjes. Want een hotel is duur. Het is ook geen cliché dat veel Hollanders kaas eten en Kees heten, vooral op vakantie. Dan is het van Kees hier en Kees daar. Kees, verzet de ligzetels eens. Kees…

Nog geen dag nadat Jacques Rogge, de enige Belg die het op Olympisch vlak ver heeft geschopt, zijn openingsspeech had gegeven over ethiek en fair play, lachte de 38-jarige ex-dopingzondaar Alexander Vinokourov hem en honderden miljoenen sportliefhebbers in het gezicht uit door de gouden medaille af te pakken van 141 andere renners, meer nog, door ze…

Dat deelnemen belangrijker is dan winnen, dat hebben wij goed begrepen. Halverwege de Olympische Spelen zijn we nu en we hebben welgeteld twee medailles, en dan nog niet eens een gouden. Een bronzen in judo en een zilveren in ‘liggend karabijnschieten’. Vereisten voor deze laatste sporttak: liggen met een geweer in uw handen en schieten naar een schijf…

Geef toe, ook u kijkt naar kortgerokte vrouwen. Het doet er zelfs niet toe of u een man of een vrouw bent. U kijkt altijd. En zeker vorige week heeft u ogen te kort gehad. Geen vrouw die geen rok droeg. Voor mannen zijn dat topdagen, ze weten niet naar welk stel benen eerst gekeken. Ze kijken nog maar goed en wel weer voor zich uit of op drie uur komt…

Elfde gebod: met homo’s zal u voortaan de gulden middenweg bewandelen. Dat wil zeggen dat u ze voor uw eigen bestwil beter niet knuffelt als u de homoseksuele liefde geen warm hart toedraagt, want voor u het goed en wel beseft, moet u van de geknuffelde een lullig papiertje oprapen en dan zal u het geweten hebben. Maar dat is nog het ergste niet, al…

Ik geloof niet dat ik ooit iets van Gerrit Komrij gelezen heb. Althans, niet dat ik me kan herinneren, wat al evenmin in zijn voordeel pleit. Toch is hij dood en zal ik moeten meedrijven op de stroom van herinneringen en lofbetuigingen voor de veel te vroeg overleden schrijver, dichter, essayist, criticus, vertaler, recensent en columnist van het Nederlandse…

Het waren tijden, die van ‘Hoger Lager’. De hoogdagen van de Belgische Televisie waren het, met Walter Capiau, dé showmaster van de jaren ’80, die als geen ander ‘Hoger Lager’ presenteerde, een spel met grote kaarten, waarvan je moest raden of de volgende kaart hoger of lager zou zijn dan de vorige. Walter daalde elke donderdagavond, aan het begin…

Het is de schuld van de vrouwen. Daar zat ik, op de pijnbank, de inktnaald op mijn linkerbovenarm gericht met nog één vraag te beantwoorden: ‘Wat zal het nu worden: een arend, een slang, yin en yang, uw initialen, de Vlaamse Leeuw, Dracula, een vlinder of een Latijnse spreuk? Of het nu door de aanblik van de naald of door de te ruime keuze was, ik wist…

Wij Belgen moeten niet lachen, daarom doen we het toch: De Nederlanders liggen er zo goed als uit! Ha! Wat een afgang! De vice-wereldkampioen raakt op een EK zelfs niet voorbij Denemarken! Nog geen treffelijke trap tussen de palen, geen gelukte dribbel, geen één-twee een herhaling waard. Van Persie? Wat een klucht! Robben? Jeetjemienee. De oppermachtige…

Doe uw boodschappen tijdens de kantooruren. Dan moet ik in mijn schaarse vrije tijd niet staan aanschuiven bij de schoenmaker waar u uw tot op het bot versleten schoenen binnendraagt en in uw dooie gemak uitlegt hoe soepel en gemakkelijk ze wel liepen en dat u ze zelfs hebt aangedaan op het huwelijk van uw dochter en u niks liever wil dan dat ze met…

Er was weinig volk op de persconferentie van het meisje dat ons land vertegenwoordigd had op het eurovisiesongfestival en dat ik al eens graag Vlaams sletje noem, los van de onmiskenbaar morele bezwaren van hen die de vrije meningsuiting en het recht op ironie geen warm hart toedragen. Ik mag ze al eens de verzuurden noemen, zij die geen gevoel voor…

Het meisje vond van zichzelf dat ze het goed gedaan had. Zoals ze het in haar stoutste dromen voorgesteld had, zo was het ook gegaan. Ze keek recht in m’n ogen en zei dat ze van me hield, in het Engels nog wel, omdat Engels de taal van Shakespeare is en Shakespeare wel wat van dramatische liefde kende. Ze vroeg drie keer wat ik zou doen als haar huis…

Zijn er eigenlijk dagen dat we nergens voor of tegen zijn? We hadden al secretaressedag, moederdag, vaderdag, dag van de arbeid, de klant, het milieu, de buren en - vergeef mij het kokhalzen - de emancipatie. Er worden dan grote optochten georganiseerd, met veel kabaal en holle woorden. Er worden bloemen gekocht, bomen geplant, minuten stilte ingelast…

Kuisvrouwen, het is een ras apart. Ik zie ze elke dag op mijn werk, waar ze hun karren vol borstels, bleekmiddelen, wc-papier en detergenten door de gangen duwen, op weg naar oorden van stof, moddersporen en uitpuilende vuilbakken, die zij in een paar vloeiende armbewegingen weer toonbaar maken. Ze kunnen dweilen als geen ander, spiegels weer doen…

Het was bij elke schoolreis drummen aan de ingang van de bus om de beste plaats te bemachtigen. De laatste rij was het meest begeerd. Die was voor de stoerste jongens. De drie rijen ervoor waren voor de meelopers. Zij die vroeg of laat in de stoere groep zouden worden opgenomen. Of uitgesloten. Een beugel of bril volstond. De pikorde was onverbiddelijk…

Dat zoiets mij weer moest overkomen. Splinternieuwe schoenen, drie dagen oud en de antislipzool al helemaal afgesleten. Ik lag daar. Op mijn werk. Tussen mijn collega’s. Op de grond. Met mijn nieuwe schoenen. Het duurde lang voor ik recht kwam. Te lang. Heel even dacht ik dat ik net ontwaakt was uit een droom die je liever niet hebt. Maar het was…

Dankzij een skivakantie staat hier geen andere onzin.…

Ze moest het weten. Dat er een week na haar dood miljoenen CD’s verkocht worden en I will always love you opnieuw op nummer 1 staat. Met Michael Jackson was het hetzelfde liedje. Hij was nog niet dichtgenaaid of zijn schuldenput was al gevuld. André Hazes? Vertel het niet verder, maar ik heb zijn Best of gekocht. Wat moet er van prins Friso worden…

Ik kan doorgaans veel verdragen, behalve als het op vakbonden aan komt. Vakbondslieden associeer ik met vervelende mannetjes die vroeger in de klas constant hun vinger opstaken en de les onderbraken om vervolgens hun school niet af te maken. Over alles hebben ze een mening en vooral: ze zijn overal tegen. Geef ze een spandoek en ze leggen scanderend…

Terwijl u dit leest, schaats ik toch maar lekker de Elfstedentocht. Mijn rug op dat het niet veilig is. IJs van 12 centimeter moet maar genoeg zijn. Het is de dikte niet die telt, wel wat je ermee doet. Dus ik wacht niet op 15 cm die nooit komt. Wie langs de oever staat te kijken, ziet dat ik de beste ben. Niet omdat ik de enige deelnemer ben, maar…

We konden het zien aankomen toen de nieuwe ministers enkele weken geleden aankondigden dat ze er zelf mee ingestemd hadden om voortaan 5% minder te verdienen. Ook al kwam nog dezelfde dag aan het licht dat ze zichzelf in het geniep eerst een loonsverhoging van 8% hadden toegekend. Dàt zijn onze politici. Foefelaars van het zuiverste soort. Dus je moest…

Omdat ik een dag te vroeg geboren ben en uit solidariteit met alle stakers die morgen weer en wind trotseren om het hele land plat te leggen tijdens de nationale stakingsdag, weiger ik vandaag nog één letter te…

Er wordt nogal wat gezelfmoord. Per jaar werpen in België alleen al 110 wanhopige mensen zich voor een trein. Bij de spoorwegen willen ze nu op zoveel mogelijk plaatsen de toegang tot de sporen met dranghekken verhinderen. Zo krijgen de mensen die al ten einde raad waren ook nog eens tijdens hun allerlaatste daad de wind van voren. We moeten nu ook…

Ik haat mensen met een mening. Liever heb ik dat ze nietszeggend tegen de muur van een hoog gebouw leunen met een plastieken koffiebeker in de hand en voor zich uit staren terwijl de saaie film van hun trieste leven zich voor hen afspeelt. Het is door mensen met een mening dat er zoveel oorlogen zijn. Op de Vlaamse televisie worden ze de hemel…

Meer sparen, had ze menig maal geantwoord op de vraag wat haar goede voornemens waren. Haar woorden waren nog niet in goede aarde gevallen of ze trok al naar de koopjes. Kleren kopen met korting, dat is ook sparen, had ze geredeneerd. Als een spitse slang had ze zich tussen de kolkende massa gewrongen, op zoek naar de grootste kortingen. Ze was zenuwachtig…

Op dagen als deze word ik overmand door grote droefenis. Alles wat geweest is, is voorbij, en wat nog komen moet, ligt nog veraf. Als men dan op zo’n dagen, tussen vroeger en later, komt aandraven met de beste wensen voor het nieuwe jaar en hou-me-tegen ‘een goede gezondheid, want dat is toch het allerbelangrijkste’, krijg ik pijnscheuten in maag en…

Het jaar is weer voorbijgevlogen. Mijn buurman haalt zelfs zijn kerstverlichting niet meer binnen als de feestdagen voorbij zijn. Ook in augustus, bij 25 graden, trekken de herten hun slee gedwee het dak op. De kerstverlichting gaat uit na Nieuwjaar, maar de taferelen blijven. Een sliert gedoofde lichtjes dwarrelt uit de dakgoot, een vage kerstster…