Alle inzendingen van Johan De Smet

Ik had het goed gezien, het onheil. Ook de tweede keer. Johan De Smet (1975 - .…). Die vier puntjes. Alsof iemand ongeduldig aan het wachten was tot ik erbij neerviel, de puntjes als symbool voor de tikkende vingers van de ambtenaar die met een goedkope balpen in zijn andere hand al klaar zat om het jaartal in te vullen. 2011? 2036? Zeg het maar. Wie…

Dat in België alles kan, wisten we al. Zeker bij justitie. De 21-jarige Kim De Gelder, die begin vorig jaar in het wilde weg 2 baby’s en een kinderverzorgster met een mes neerstak in een kinderdagverblijf in Dendermonde,en een week eerder een bejaarde vrouw vermoordde in haar huis in Vrasene, is ontoerekeningsvatbaar verklaard door de psychiater die…

Wat zijn wij tussen worp en put? Een hoopje ellende, het vernoemen niet waard. Alsof het nog niet erg genoeg is dat we niks achtergelaten hebben in het leven dat ons is toebedeeld, is er nu een nieuwe techniek waarbij doden opgelost worden in een mengsel van water en zuur. Zodat er ook na onze dood niks overblijft. Resomatie heet het onheil. In een…

Vandaag is het de laatste keer dat we in het oude België wakker geworden zijn. Morgen wordt alles anders. Als alle stemmen geteld zijn, zal blijken dat alle traditionele partijen achter het gordijn van het stemhok een ferme kaakslag gekregen hebben. En dus komt er misschien wel een rechts front aan de macht, met N-VA, Lijst De Decker en Vlaams Belang…

‘In wat voor land leven wij eigenlijk?’ De vraag was moeilijker te beantwoorden dan die ervoor: ‘Zoals gewoonlijk, kort en met een zijlijn?’ Daar kon ik volmondig ja op antwoorden, maar op de tweede vraag, nee, dat was zo simpel niet. Zeker niet onder de dreiging van een kam met scherpe tanden en een opengesperde schaar. Neem nu donderdag, begon…

Dat de P in BP voor ‘Prutsers’ staat, staat nu wel als een boorplatform boven water. Achtendertig dagen hebben ze erover gedaan om het olielek in de Golf van Mexico iet of wat te dichten. Akkoord, niet simpel op een diepte van 1,5 km, maar toch, van mij zullen ze geen telefoontje krijgen als ik ooit met een lekkende badkamerkraan zit. Miljoenen…

Je mag mij gerust een sportliefhebber noemen, zeker als ik de sport in kwestie niet al te actief moet liefhebben en mij kan beperken tot kijken hoe anderen het onderste uit hun menselijke kan halen terwijl ik het glas nog eens vol doe. Ik zie het ze graag doen, die natuurtalenten die al van hun vierde bezig zijn om de beste te worden in hun vak,…

Het is me wat met Nederlanders en vliegtuigen. Ofwel stort er net voor het landen één neer op Nederlandse bodem, ofwel stort er net voor het landen één neer op Libische bodem, met Nederlandse inzittenden. Maar een ramp is het altijd. Deze keer ver van huis, maar dubbel zo erg, want er vallen 70 Nederlandse doden te betreuren. En zoals het altijd gaat…

Geachte Heer Bracke, Beste Siegfried, Ik lag al even op mijn gat als de Belgische regering toen je deze week bekendmaakte dat jij - veruit de beste VRT-journalist allertijden - in de politiek stapt en lijsttrekker wordt voor de N-VA in Oost-Vlaanderen op 13 juni. De N-VA dan nog, de Nieuw-Vlaamse Alliantie! Wie had dat gedacht? Terwijl iedereen er…

Bejaarden, ze slenteren op het voetpad, lopen voor mijn voeten als ik gehaast ben, denken dat ze alleen op de wereld zijn. En ze hebben tijd. Ze hebben zoveel tijd. Ze moeten nergens meer zijn, want ze zijn overal al geweest. Ze bestellen vlees bij de slager en ze wandelen er zo traag mee naar huis dat het bedorven is tegen dat het op de pan ligt. En…

Vroeger waren er geen regels. Er waren grotten, er was honger en er was loslopend wild. De mannen waren jagers toen, ze namen hun speer en liepen kilometers ver om een dikke buffel te doorboren. En daarna kilometers terug met hun trofee achter hen aan, de tong tegen de kin. Het leven was eenvoudig toen. Zolang er buffel was, was er geen honger.…

Herman is dood. Al bijna dertien jaar, maar ik begin het nu pas te beseffen. Sommige mensen horen niet dood te zijn, maar springlevend, zodat je ze altijd kan bellen, als het nodig is. En als het niet nodig is. Zomaar, om te zeggen dat je eens wilde bellen. En dan neerleggen en terugbellen om te vragen of hij misschien nog iets wou zeggen. Niet met…

Als je tegenwoordig niet echt in Brussel moet zijn, blijf je er maar beter weg. De kans dat je er door een gerichte of verdwaalde kogel het leven bij inschiet is groter dan ooit. Dan sta je voor het rode licht te wachten op groen en ineens wordt alles zwart voor je ogen. Een kogel dwars door je hoofd, met de Roemeense groeten van een voortvluchtige…

Sinds zondag weten we welk liedje België zal vertegenwoordigen op het Eurovisiesongfestival in Oslo. We kenden de zanger al, maar het liedje nog niet. Nu ja, kennen. Hij was niet onverdienstelijk geweest tijdens X-Factor en had sindsdien een bescheiden hit met een cover van Bleeding Love van Leona Lewis. Door de crisis had de VRT dit jaar weinig…

Isidoor kijkt door het vensterraam naar buiten. Hij zwijgt, omdat alles al gezegd is. En er niemand meer is die luistert. De winterzon is een lentezon geworden. Haar stralen belichten de bruine vlekjes van zijn uitgemergelde hand. De schommelstoel waarin hij zit, wiebelt alleen als iemand hem een duw geeft. Nooit meer. Zijn moegekeken ogen dwalen af…

‘Vandaag is rood het rood van jouw lippen’, zong de treinbestuurder vorige week toen hij op weg was van Leuven naar ’s Gravenbrakel. En daar horen stoplichten niet bij, besloot hij. De dag voordien, op Valentijn, had Marco Borsato de hele dag in de cd-speler gelegen, zoals altijd als de romantiek hoogtij viert. Toen hij wat verder het rode licht zag…

‘Vanaf nu gratis koffie.’ Het onderwerp van de e-mail die de grote baas vorige week rondstuurde, liet weinig aan de verbeelding over. Het zou vanaf nu drummen zijn aan de koffie-automaat op het werk. De échte koffiedrinkers, die geen graten zagen in 20 cent voor een bakje troost op een uitzichtloze werkdag, zouden voortaan voor de voeten gelopen worden…

Nog nooit was er op de Belgische wegen zo’n chaos als vorige woensdag. Maar liefst 950 km file, alleen omdat er een laagje sneeuw lag van 5 cm. Dat is 700 km meer dan op een doordeweekse dag. In andere landen moet er al een meter sneeuw liggen voor er problemen zijn, in België is 5 cm genoeg om heel het land plat te leggen. Iedereen kwaad op de weermannen…

We zijn er weer enkele kwijt. Gevangenen. Deze keer zijn ze niet ontsnapt met ladders, helikopters of een smoes, nee, ze zijn overgebracht van de gevangenis in Wortel bij Hoogstraten naar die in het Nederlandse Tilburg, waar er wél nog plaats is. Dinsdag zijn er al een 40-tal verhuisd, de bedoeling is dat het er in totaal 500 worden. Geen zware…

Deze week is op YouTube een filmpje opgedoken van een leraar die een leerling een halve uppercut verkoopt op de besneeuwde speelplaats van een Vlaamse school. Gefilmd door een leerling met zijn gsm. De leraar was door de leerlingen eerst verschillende keren bekogeld met sneeuwballen en verloor daarna tijdens een korte schermutseling de controle over…

Hoeveel pech kan een mens eigenlijk hebben in zijn leven? Dan word je geboren in één van de armste landen ter wereld, moet je je leven doorbrengen in een huis dat geen weldenkend mens een huis noemt, maar een hoop stenen op elkaar, en net als je denkt dat het leven is wat het is en je gewoon pech gehad hebt door op de verkeerde plaats geboren te worden…

Er was eens een man die Ronald J. heette. 'Ronny' voor de vrienden, omdat dat jovialer bekt, al werd het later ‘verwerpelijk varken’ en nog veel ergere dingen, omdat dat dichter bij de waarheid lag. Overdag leerde hij brave kinderen technisch tekenen en ’s nachts vermoordde hij onschuldige mensen, vooral jonge meisjes met veel toekomst en weinig verweer…

Het zijn moderne tijden. Binnenkort moeten we ons zelfs niet meer uitkleden om naakt gezien te worden. En dat allemaal door simpelweg in een koker te gaan staan op de luchthaven. Met de handen in de lucht. De Belgische luchthavenautoriteiten hebben Regi van Milk Inc al gevraagd of hij niet geïnteresseerd is in een job op de luchthaven, kwestie van de…

Ik weet niet of het een goed idee is om een jaaroverzicht te maken. Er was van alles te veel. Te veel kookprogramma’s, te veel sterren op het gezicht van Kimberly, te veel opwarming van de aarde, te veel werklozen, te veel ontsnapte gevangenen, te veel hetze rond de Mexicaanse griep, te veel graden boven nul voor een Elfstedentocht, te veel asielzoekers…

Of ze een rijbewijs nodig had om met het Plopsaland-treintje te rijden, vroeg de radio-presentator aan het meisje dat net een plaatje had aangevraagd en Sheila heette. ‘Nee,’ had ze door de telefoon geantwoord, ‘dat is niet nodig, ik heb maar twee pedalen in mijn treintje. Ik moet alleen gas geven, af en toe eens remmen en draaien aan het stuur, iedereen…

Beste Frank, Je zag er maar bleek uit toen ze je dinsdag uit je capsule haalden. En dat stappen lukte precies ook al niet zo goed. Nog een geluk dat ze daar in Kazachstan een draagberrie hadden om u op te leggen. Trouwens, in wat voor gedrocht moest je eigenlijk terug naar de aarde komen? Precies een aangebrande soepketel. Je moet toch eens overwegen…

Het gaat uitstekend met de NMBS, de Nationale Maatschappij der Belgische Stakers. Donderdag hebben ze zich weer volop kunnen uitleven, terwijl duizenden treinreizigers 24 uur in de kou bleven staan. Een reden om te staken hebben ze bij de vakbond snel gevonden, een woord van meer dan drie lettergrepen volstaat om een aanzegging in te dienen. Deze keer…

Gisteren zag ik in een winkelstraat prachtige witte dameslaarzen op een hak van zeker zeven centimeter. Daarboven een stel gebruinde benen, een plooirokje tot boven de knie en een vrouw die de rest van het plaatje compleet maakte, ik schat ze 85 C. En ik zag ook mannen, die omkeken naar dat plaatje. Naar het stukje vlees tussen laars en rok, hooguit…

Ik heb het wel voor vriendelijke mensen. Laatst ging ik naar een schoenenwinkel om nieuwe zolen. De schoenmaker was net schoenen aan het herstellen, maar in plaats van bij zijn leest te blijven, kwam hij naar het rek waar ik de juiste zolen aan het zoeken was. Laten we hem Floris noemen. ‘Dag meneer, kan ik u helpen?’ Als ze dat komen vragen in…

Terwijl ik dit schrijf, is K2 koortsachtig op zoek naar K3. Toen Kathleen enkele maanden geleden aan Karen en Kristel vertelde dat ze wel heil zag in een leven zonder K3, brak de hel los. Niet in het minst voor het brein achter K3, Gert Verhulst. Maar Gertje zou Gertje niet zijn als hij van de nood geen deugd maakte en zonder dat iemand er om vroeg…