Alle inzendingen van Jos Zuijderwijk

Hoe overleven we het voetbal. Het is toch maar een spelletje dat wordt uitgezonden door tv een stelletje nieuwe rijken waar ik niet echt iets mee heb en zij niet met mij uit deze streken doet mee Neemt niet weg Nederland Brazilië loopt totaal uit de hand. Het laatste kwartier schier ondr...

Toevallig kwam hij in beeld, met zijn grote oren rechtop in de eikenboom. Op een zijpad van de Oude Hooislag, fietspad in het Staelduinsebos. Bij de kapel van de heilige Ursula en haar Elfduizend Maagden. Waar ik al eeuwen naar zoek. Logisch dat ik ervoor moest stilstaan en mijn perspectief ins...

Op welk nieuws moet je varen? Nu al, nog vóór komkommertijd? Wesley is te allergisch voor een hondje met Yolanthe. Koosje mocht geen naam hebben van de Commissaris terwijl een pandabeertje Betty naar de Havixhorst leidde. Of zou Wesley haar hondje bijten? Help. Iedereen niest. Hooikoorts. Maar...

‘Met mooi weer hou je mij niet binnen. Anders ook niet, daar woon ik voor in de stad. Na elf jaar buiten. Je zou toch zeggen, Hilversum een flinke plaats. Nou ho maar. Ze zijn het niet gewend, gewoon contact. Ze lopen daar los van elkander. Áls ze al lopen, ze zitten meest thuis of achter hun num...

Wat restte de twijfelaar eenzaam en verloren stilstaand in het Amstelstation? Waar moest hij heen? Moest hij ergens heen? Onderwijl maalde aldoor zijn hoofd. De selectie van het Nederlands Elftal. Nu valt ook nog Anita af, terwijl valserik Van Bommel blijft. Wordt altijd als het erom spant ongehoord...

Wat zal Pinksteren mij, hardop in zichzelf pratende binnenpretbreker, brengen? Ik voorzie contact met mijn eigen parochie, die van murmeldichters in zijbeuken. Ik ga naar de bundel-presentatie van/door dichter Paul Roelofsen. ‘De dame en de vrouw’, echt een titel voor een vrouwenman. Het is geen...

Het is gelukt schat maar je sergeant-majoor zag zwaar af. En zit nu geradbraakt thuis. Regelmatig schiet er een spier in de kramp. Waarna ik opsta om minutenlang in de kamer rond te zwalken. Elke verovering heeft een prijs – wat jij! Om 9.50 kwam ik van huis uit in Ouderkerk a/d Amstel aan. Geen ...

De meest Roomse en hectische wielerronde op aarde, de Giro d´Italia, start vandaag in Amsterdam. De ‘Maglia Rosa’ de roze trui is al uitgepakt. Zelfs de hoogste kringen tonen zich sinds 1949 betrokken, zo niet familiaar met het fenomeen. Sinds "Dino Buzzati al Giro d´Italia" als boek - ...

Vandaag 1 mei werd tot voor kort in brede kring gevierd als "Dag van de Arbeid". Voor mijn generatie vooral een feest door en voor de linkse arbeidersbeweging in al haar vertakkingen en stromingen. In communistische landen was het een nationale feestdag. Ter viering van de bevrijding van de arbe...

Vandaag twee weken geleden zette ik mijn enigszins moede benen neder bij een bank in een park te Amstelveen. Omstreeks een uur ’s middags. Monter gezeten keek ik om mij heen en ontwaarde de dame naast mij. Vrijwel meteen. Lang slank en sjiek. Zeker niet stokoud maar ook niet piepjong. Een persoonl...

Sommige mensen blijven altijd bij. De zondag overleden Piet Meerburg is er één van. Hoewel mijn contact met hem in tijd en belang weinig tot niets voorstelt. Ik ontmoette hem bij een overleg met het DB (Dagelijks Bestuur) van Stichting Onderlinge Studentensteun S.O.S.S. Kriterion. Niet toevallig. ...

De columnist was op weg en de wereld zou het weten. De rose cadillac Coupe de Ville 1967 gleed omstreeks half acht ‘s avonds door het Hollandse landschap over de A-4. Met een opzienbarende dame, Suze, aan het stuur. Vetrood van de lipstick en zwaar onder de oogschaduw. Volstrekt uit de tijd en –...

Wij mensen zitten met nooit op te lossen vragen waar we langs heen leven. Als we ons weten te gedragen. Een kwestie van cultuur. Voor wie mij eerder las weet: hier schrijft een man die dat vaak niet zo goed weet. Een milieuprobleem dat zich al vroeg deed gevoelen. Wij werden bang vormelijk opgevo...

Het is nu of nooit, m’n ogen tranen en ik schiet vol. Er zit veel in mij. Ik moet het kwijt. Welkom in m’n hoofd. Misschien dat ik niet slim ben maar ik ben ook niet dom. Men is verbaasd en men lacht mij uit. Ik ben alleen voor deze wereld veel te traag. Laat me razen, loop naar de maan. Woed...

Jaren geleden op de fiets door Het Gooi over de hei bij Laren in de lente werd mij iets fenomenaals schrik- om niet te zeggen afschuwwekkends met een shock gewaar. Een gewaarwording die zich traag en in fasen als komend ver van buiten in mij schoksgewijs voltrok. Bij de verklaring later kon ik niet ...

'Hoe bleven we tot op heden bij elkaar' zal iemand die dit land als nieuw betreedt allicht vragen. Zeker nu Burgemeester Cohen aan lijkt te treden als PvdA-leider. Moeilijk om te beantwoorden. De bisdommen mochten in 1853 Nederland weer in. Hoorden de Katholieken er ook echt meteen bij? Konden ze...

De Eerste Man van het land was al in zijn eer aangetast. Geteisem in en buiten de Kamer roerde zich na een ongelukkig geformuleerd rapport-Davids. Alsof Jan-Peter zich niet door hogere wetten liet sturen naar Irak. Na eeuwen zonder echt krijgscontact met Moren. Het Volkenrecht inzake de verre muze...

Het zijn politiek barre en bar verwarrende tijden. Het kabinet spat uiteen, ministers schofferen elkaar door elkaar uitsluitende versies van de toedracht rond een op ‘verzoek’ gestuurde NAVO-brief. Eerder keken we verbijsterd naar Balkenende. Die ging tot het naadje tegen het Rapport van de Comm...

Hoe prettig opwindend de schaatsolympiërs. Ouderwets met ook thuis eindelijk weer een winters decor. Bij Sven Kramer sprongen we juichend een gat in de rondte na de 5000m. Heerlijk primitief. De valse schaamte is voor later. Arme Stefan Groothuis, weer 4e op de 1000m. De sprintdames grepen mi...

Wat zijn ze prettig opwindend, de schaatsolympiërs. Ik leef in vele toonaarden hevig mee. Ouderwets met ook thuis eindelijk weer een winters decor. Bij Sven Kramer sprongen we juichend een gat in de rondte na zijn finish. Heerlijk primitief. De valse schaamte is voor later. Arme Stefan Groothuis,...

Ineens kan de klik er zijn. Twee maanden geleden bij AH ’s avonds was het eindelijk weer eens raak. ‘s Avonds laat om half tien. De Zaanse kruidenier is hier tot 22.00 uur open. Ik sta stil bij de afdeling gebak en staar me blind op de rijstevlaai. Prachtig om naar te kijken, zo mooi wit met cho...

Zet die Sven Kramer in een Friese staartklok, geef er geen slinger aan maar wind 'm aan z'n veertje op - hij moet vrij kunnen bewegen en toch rechtop blijven staan. Voordelen: de man is de stress kwijt slagen over te slaan en wij weten in een oogopslag hoe laat 't is.

Het was me de week wel. Het klimaat wisselde meermalen vaak op één dag, en dan nog plaatsbepaald. Trok de vorst uit de grond terwijl de sneeuw smolt, elders bleef poollandschap met dikke lagen ijs behouden. Dat kan allemaal in dit prachtige kikkerland. Er was veel nieuws onder de zon. In Egmond...

Eerst leek het vreemd dat waar BIBEB voor stond jullie, de generatie van nu, niks zei. Bij nader inzien toch niet. Het idee dat we iets kunnen opsteken uit een breed en diepgaand interview op papier sterft uit. Helaas naar mijn idee: het biedt de kans op een soort integere aandacht voor mensen. Om o...

Er zijn al enige opmerkingen te maken over ‘Gedichten op de kaart van Trouw’. Morgen komen de bundels uit en wordt de prijs overhandigd. Van het internetproject voor dichters die hun plaatsgebonden gedichten konden plaatsen. Op de juiste plaatsten in Nederland en België. Spannend. Onderwerp al ...

Dit was een redelijk schaamteloze week. De informatie komt regelrecht naar ons toe en je mag niks uit de weg gaan. WIJ vormen het wereldgeweten. Zelf ter plekke iets doen dat hoe ook geboden is kan niet. Wat rest is vooral tot het uiterste informaties volgen en zoeken om mee- en inlevend te absorber...

Veel mensen in Nederland zijn kwaad. Terwijl ze het beter hebben dan hun voorouders, hun kinderen gezonder worden en in grote meerderheid steeds minder last hebben van de buren door ruimer te wonen. Dat moet ergens uit voortkomen. Niemand weet echter echt waaruit. Het betreft iets waaraan mensen zel...

Het was een gemoedelijke bedoening die middag in Zaal de Roos aan de Zwanenburgwal. De raadsleden de griffier de notulist de wethouder ze zakten los van elkaar allemaal steeds meer onderuit. De gracht werd eerst donker en toen weer langzaam licht. Dat kwam van de sneeuw die onvoorspeld groots en vee...

Ook goeie morgen in het nieuwe jaar. Randje 2009 zag ik ‘How about US’ bij ons op de vloer liggen. US is een Amsterdamse tafeltennisclub van (oud)studentleden. Het bleek hun clubblad te zijn, met de intrigerende flaptekst ‘Kerstspecial rond de pingpongvrouw’. Redactie Tycho Dekkers, topsp...

Vaak al was ik ermee bezig. Hopeloos, zo immens groot van voren en van achteren om nog maar te zwijgen van tussendoor en ook zo volstrekt onbekend. Er zit geen begin middenstuk of eind aan. Bepaaldelijk onbepaald. Wel merkte ik van alles op dat al opgemerkt was. Je moet bij die Grote Onbekende zij...