Alle inzendingen van Pauline

----------------------------------------------------------------------------------------- De maandag-dagcolumn is een herhaling van de dagcolumn van 10 jaar geleden. Interessant om te zien in hoeverre omstandigheden, denkbeelden en zienswijzen van toen nu nog geldingskracht hebben. Onderstaande column is op 21 september 2010 op deze site geplaatst…

---------------------------------------------------------------------------------------------------- De maandag-dagcolumn is een herhaling van de dagcolumn van 10 jaar geleden. Interessant om te zien in hoeverre omstandigheden, denkbeelden en zienswijzen van toen nu nog geldingskracht hebben. Onderstaande column is op 13 juli 2010 op deze site…

Ik ben geradbraakt. Vrijwillig. Ik heb mij vrijwillig aan banden laten leggen. Eén om elke enkel, één om elke pols en één om het hoofd. Aan iedere band werd een snoer gekoppeld. Links een zwarte, rechts een rode, en een beige om mijn hoofd. Al die snoeren leiden tot een kastje met veel lichtjes. Het apparaat droeg de naam SCIO. Ik zal u de volledige…

“We doen een voorstellingsrondje,” zei hij. “Dat praat een stuk makkelijker. Ik ben Henk en ik ben blij dat jullie hier aanwezig zijn. Dat betekent nieuw bloed. Begin dus maar bij je bloedgroep zou ik zeggen,”; hij lachte hard om zijn eigen grap. Dat moet van de zenuwen zijn, dacht ik. Ik keek om me heen. Niemand lachte. Er was er één die grijnsde…

Afgelopen week dacht ik een zomergriepje te pakken te hebben. Koorts en spierpijn van kruin tot teen dwongen mij in bed te gaan liggen en de transpiratieaanvallen te ondergaan, terwijl mijn spieren zich aan alle kanten lieten voelen. Er ontwikkelde zich geen hoest, geen keelpijn en ook geen kuchje op de longen, maar geen enkele andere gedachte haalde…

Laatst vroeg iemand mij of ik de gedichten wilde lezen die hij had geschreven. Ik was de eerste die ze te zien kreeg. Hij wilde weten of ze goed genoeg waren. Hij dacht eraan om naar buiten te treden met zijn gevoel. Hij voelde dat het tijd was geworden om zichzelf te laten zien. Misschien dat hij een bundeltje zou laten maken. Ik voelde me vereerd…

Dit is geen reclame. Ik moet het gewoon even kwijt. Er bestaat een Boek met alle Antwoorden. En het werkt. Ik heb het geprobeerd. Niet om te testen of het Boek zijn titel waard is, of om de werking ervan te achterhalen, ik heb het geprobeerd omdat ik echt een vraag had waar ik antwoord op wilde. Ik liep al dagen rond met de vraag of degene die me…

Een dagje naar mijn familie in het oosten van het land doe ik altijd met de trein. Zo kan ik 's avonds bij het eten een glas wijn drinken en kan ik op de terugweg in gedachten en mijmeringen over het verloop van het bezoek verzinken. Mijn vakantie is voorbij en ik ga ze verslag doen van mijn ervaringen. Ik zit in een coupé met schuin tegenover mij…

1: Het wonen in een huis, met een dak en deuren, dat je beschermt tegen kou en regen en wind, is een groot goed. 2: Het genot van stromend water, warm en koud, het comfort van verwarming en de luxe van elektriciteit is een rijk bezit. 3: De ruimte van een tuin om je eigen huis, de mogelijkheid om direct en dagelijks in contact te zijn met de natuur…

Er zijn van die ochtenden, dan sta ik onzeker op. Ik voel het in mijn buik, een onrust die kenmerkend is voor de twijfel die me de rest van de dag zal achtervolgen. Twijfel met keuzes maken, twijfel over discipline, op het vlak van hoop en verwachtingen. Kortom, twijfel over wat er nou precies goed is om te doen en wat niet. Op zo'n ochtend weet ik…

Morgen gaan we naar Chianti. De eerste vakantie dit jaar. Ik heb nog nooit zo veel zin in een vakantie gehad als dit keer. En ik ben niet eens moe of de dagelijkse sleur zat - ik leef niet in een sleur omdat ik een nerveuze aard heb die iedere herhaling what so ever dodelijk acht, dus is mijn dynamiek die van een storm, en stormen hebben over het algemeen…

Mijn moeder is op leeftijd. Ze loopt met een stok de wereld rond. Zo heeft ze afgelopen jaren Zuid-Afrika, Sri-Lanka, Thailand, Frankrijk, en meerdere steden in Europa bewandeld. Dit keer met een vriendin. Een dagje Den Haag, in het bijzonder de Lange Voorhout waar de beelden van Manolo Valdes en Kim de Ruysscher waren te bewonderen. Ze namen de…

Volledig mezelf zijn is nog geen eenvoudige taak. Al zou ik nog zo graag willen, ik voel een muurtje om mij heen. Een waar ik zelf moeilijk door naar buiten kan dringen. En andersom natuurlijk ook, door die muur kan iemand mij niet eenvoudig bereiken. Ik weet niet wat er gebeurd is dat deze muur gemetseld is. Heb ik het gedaan? Hebben omstandigheden…

Ik keek haar nog steeds niet begrijpend aan. 'Ik snap het niet S,' zei ik. 'Nou,' zei mijn vriendin, 'ik heb de auto vandaag nodig om die ezel met jou te gaan halen natuurlijk!' 'Die ezel is niet van mij.' 'Natuurlijk is die ezel wel van jou. Je wilt hem toch hebben?' ze keek me vorsend aan. 'Ja,' stamelde ik. 'Dat wel. Maar ik heb…

'Ja, dat is 'm,' fluistert ze als we bij de ezel staan. 'Die heeft E. een paar dagen terug buiten gezet.' We keken er met een overwinnaarsblik naar. Nu had ik de buit binnen dacht ik. Ik zag direct kans om de prijs te verlagen. Want een gevonden ezel brengt altijd winst op voor de eigenaar. 'Nee,' antwoordde de vrouw van de uitdragerij op mijn…

Het begon met de gedachte. Tijdens mijn schilderen ervoer ik de beperking van mijn veldezel en fantaseerde over een draaibaar model. Ik wist dat hij bestond; de atelierezel. Mijn gedachten dreven af naar mijn schilderkompanen, wellicht dat zij nog ergens zo'n ding hadden staan. En zoals de alchemist van Paulo Coelho ons stelselmatig voorhoudt: wanneer…

Ik woon in de stad. Ik ben geboren in een stad en zal er mijn leven lang in blijven wonen al verlang ik met tijd en wijlen naar de stilte van de natuur. Lange wandelingen kunnen maken die starten bij mijn eigen huis van waaruit ik meteen een mooi gebied in loop staat nummer één op de lijst. Maar een goede tweede plaats wordt ingenomen door het leven…

Mijn schoonmoeder is letterlijk doodziek geweest. Gister was het voor het eerst dat ze sinds maanden voor even het verpleeghuis verliet. Ze kwam op bezoek. Haar andere schoondochter had een kleine gezinsbijeenkomst georganiseerd. Voor ieder individu aanwezig was het een gedurfde onderneming. Het verlangen van iedereen naar hereniging, naar een weerzien…

Ik ben graag met mezelf. Alleen. Werkend aan een tekst of tekening. Het is niet alleen mijn behoefte aan stilte, en aan creëren, het is ook mijn moeite met ontmoetingen. Ontmoetingen met mensen en situaties. Mensen in situaties. Vooral in de situaties waarin ik gevraagd word voor mijzelf op te komen ondervind ik de meeste problemen. Of anders gezegd…

Het begint er mee dat geluiden en geuren sterker tot me door dringen, dat de hang naar alcoholische drank zich versterkt en dat mijn irritatiegrens eerder is bereikt dan anders. Ik zou nu onder hand wel moeten weten dat het de voortekenen zijn van een lichaam en geest die overwerkt dreigen te raken, maar telkens wanneer ik op zekere ochtend opsta en…

Ik heb me jarenlang opgejaagd gevoeld. Van jongs af aan heb ik het idee dat ik word achterna gezeten door een spook. En als ik niet opschiet, doorloop, verderga, doorzet, haalde het me in en zou ik te laat komen. Waarvoor ik te laat zou komen wist ik niet, maar het ging duidelijk niet om het halen van een trein. Het was iets belangrijks. Iets van…

Vandaag is de eerste dag van de rest van mijn leven. Iedere dag is een nieuw begin. Maar het zou zo gloednieuw moeten zijn dat ik alle dingen hiervoor ben vergeten. Dan is het pas echt nieuw. Voor het eerst verwondering meemaken, als een kind voor het eerst de wereld zien, de aarde waarop wij leven ieder dag als een nieuwe aarde beleven. De helder…

Enkele keren per maand onderneem ik met een vriendin een lange wandeling door de natuur. Het liefst aan zee, daar waar de lucht open is en the sky the limit. Mijn vriendin is beeldend kunstenaar, en het duurt niet lang of wij bevinden ons midden in een vaak filosofisch getint gesprek. Nu was het voor de Grieken al een gegeven feit dat wandelen de…

De zon stond hoog aan de hemel, de warmte straalde van de struiken af en het stof van het pad kringelde bij iedere stap om mijn voeten. De wind kwam uit het oosten, wat bestendig weer betekende. Zo anders voelde ik mij van binnen. Mijn auto staat al maanden te koop. Ik zit te wachten tot mijn lessen aan een instituut mogen beginnen. Ik wacht op…

We hadden een beetje mot met de bovenburen. Of als je het optimistisch benoemt, er was een discussie gaande over wel of geen bakfiets voor de deur. De bovenburen hebben namelijk twee kleine kinderen. En wij wonen beneden, met de ramen op straat, een bankje en de scooter voor het raam waar we zelf op uitkijken. Zo'n bakfiets is een mormel. Handig…

Het lot van een schrijver wordt bepaald door zijn invallen. Het lot van elke kunstenaar hangt wellicht af van de mate van inspiratie en de kunst zich over te geven aan het wachten hierop, om zich daarbij volledig op het scheppen te richten. Iets maken wat er niet eerder was. De kunst is daarbij ook om het accent te leggen op het proces van het scheppen…

We hadden afgesproken op de boulevard. Bij het grote schip voor kinderen, zodat hij er eerst zijn energie kwijt kon. Voor vliegeren is geduld en doorzettingsvermogen nodig, en dat heeft een kind van vijf doorgaans niet. Mijn neefje mocht zich dus eerst uitleven op het piratendek. Dat deed hij dan ook met volle overgave. Roodharig als hij is, spat zijn…

Sinds kort kan ik naar mezelf kijken. Het is heel eenvoudig. Ik richt mijn ogen naar binnen en zie in mijzelf. Ik volg de adem door mijn luchtpijp naar mijn longen. Mijn longen zetten uit, en zinken in. Ik focus op mijn buik en ervaar een ruimte grenzeloos groot en donker. Als ik beter kijk beweegt er zich van alles binnen in. Ik visualiseer mijn hart…

Mijn schoonmoeder ligt op de Intensive Care. Morgen op de kop af drie weken. Ze herstelt van een bijna fatale darmperforatie, ze is vier dagen lang bijna dood geweest. Nu kan ze af en toe even zitten. Maar praten lukt nog niet want ze wordt beademd via een buis. Vannacht is er een meisje binnen gebracht. In coma. Door te veel pretpillen in combinatie…

Ook al moet ik 's morgens mijn auto nog schoonmaken omdat een ijslaagje het zicht ontneemt, de lente is duidelijk in aantocht. In onze tuin staat de Camelia op springen. Het is een wonderlijke plant. Ze heeft de kou in combinatie met zon nodig om haar volrode roosachtige bloemen te laten ontluiken. Elke dag nu kan de eerste bloem openspringen en binnen…