Alle inzendingen van Watze Elgersma

In een ‘grijs’ verleden diende ik onder een directeur die de SGP-beginselen (Staatkundig Gereformeerde Partij) ernstig was toegedaan, hij was dan ook overtuigd lid van een zogenaamde zwartekousenkerk. Wij voerden daarover van tijd tot tijd, tamelijk vruchteloze discussies, want hoewel zelf gepok...

Ruim 40 jaar geleden maakte ik in Friesland de opkomst mee van de Fryske Nasjonale Partij (FNP). Deze partij kwam op voor de Friese taal, cultuur en sporten. In 1966 won de FNP, die sterk nationalistisch is ingesteld, haar eerste zetels in de Provinciale Staten en de gemeenteraden van Friesland. Hoe...

Deze keer geen Engelstalige titel boven mijn stukje, na friendly fire (2 keer), big brother en candid camera, heb ik er wel even genoeg van. Nee, ik zit net als collega-columnist Quirijn Metz in een dip, alles is al eens gezegd en wat moet ik daar nu nog aan toevoegen? Het Klimaatverbond weet niets ...

Ja, lieve kijkbuiskinderen, hier volgt een stukje televisiegeschiedenis, dus even goed opletten. Vroeger was televisie vooral bedoeld om mensen te laten lachen, er was immers al genoeg narigheid in de wereld. Dus bedachten slimme mensen programma’s waar je plezier aan kon beleven, ja, toen nog wel...

U moet allemaal de groeten hebben van een goede vriend die ik afgelopen maandag onverwacht heb teruggezien. Nee, ik breng hier niet de groeten over van John de Mol, die ooit het tenenkrommende televisieprogramma Big Brother bedacht, maar van Winston Smith. Ja, dat is even schrikken, maar Winston lee...

Er is de afgelopen dagen stevig gepord in het vuurtje van mijn open haard. Dat levert natuurlijk flink wat rondspattende vonken op, vooral door mede-columnist Harry van Dooren die een paar wezenlijke vragen formuleert, zoals: Waar zouden we zijn als die vermaledijde Amerikanen zich niet met de t...

Net zoals veel mensen heb ik thuis een open haard. Daar stookte ik, zeker in de donkere wintermaanden, nog wel eens wat in op. De restanten van een Betuwse boomgaard, oude kranten, nooit gepubliceerde gedichten, goede voornemens, kortom, waar een fikkie al niet goed voor is. En dan kon ik al mijmere...

“Opa, wil je mij helpen met mijn boekverslag?” Mijn kleindochter Démi weet als geen ander mij te bespelen, want wie kan weerstand bieden aan zo’n dertienjarige schoonheid van ongeveer 1,80 meter. Ik moet op mijn tenen staan als ze mij begroet met een knuffel en een dikke kus. In eerdere colum...

Daar sloof ik me nu tweemaal per week voor uit in de sportschool - anderhalf tot twee uur lang - fietsen, lopen, crossen, etc. en daarna ook nog eens speciale oefeningen om de rug- en buikspieren te trainen. Minstens een liter transpiratievocht raak ik wel kwijt op zo’n ochtend, die ik overigens m...

Van harte gefeliciteerd, je hebt de Kerstdagen doorstaan en nu moet je alleen nog maar de oudejaarsavond zien door te komen, om daarna met frisse tegenzin te beginnen aan 2008. Misschien dat je tussendoor nog even tijd vindt om de oude gegevens uit je agenda van 2007 over te nemen in de agenda van 2...

Trouwe lezers van mijn stukjes en andere verstandige mensen weten al dat ik een uitstekend ochtendblad lees: Trouw. Mijn lijfblad verraste mij afgelopen maandag 17 december aangenaam met een heel bijzondere voorpagina. Geen chocoladelettergrote nieuwsfeiten, geen journalistieke informatie over de mi...

Eerbiediging van de nationale identiteit is in het Verdrag van Maastricht (1992) tot een te respecteren fenomeen verklaard. De vraag hierbij is wat een natie traditioneel onderscheidt van andere naties. Bestaat er wel zoiets als een nationale identiteit? Nou, vooruit, omdat jullie er allemaal om bli...

Afgelopen week moest ik mij melden bij mijn huisarts, nee, niets ernstigs, gewoon even mijn bloedruk laten meten. Onze dokter is tegenwoordig onderdeel van een Eerstelijns Centrum, van kleine zelfstandige naar partner in een grote maatschap, ja, dat vond hij zelf een hele stap. Nou, ik ook, in plaat...

Afgelopen maandag had ik mijn kleindochter van dertien aan de telefoon. Ik vroeg natuurlijk of ze nog mee had gedaan aan de demonstraties van de scholieren. Het was immers wereldnieuws, dit scholierenprotest. Nee, het waren geen studentenrellen, tegenwoordig weten de media gelukkig het onderscheid t...

In mijn familiekring – een beetje ouderwets en afkomstig van het Friese platteland - moest je voor nageslacht zorgen. Nu bestond dat nageslacht uiteraard uit kinderen, maar om je naam voort te laten bestaan, moest je toch minstens een zoon hebben. Dat werd gekoppeld aan de natuur, want zo luidde h...

Laat ik het maar eerlijk bekennen, ik drink graag een glaasje wijn, dus mijn lever zal niet meer in de beste conditie zijn. Mijn hart daarentegen kan nog best wat hebben, tenminste als ik de metertjes in mijn sportschool mag geloven. Na een kwartiertje stevig doorfietsen, zit ik al gauw tegen de 150...

Wanneer u op vrijdag 9 november 2007 dit stukje leest zal het, volgens de verwachting van het KNMI, flink stormen in ons land. Terwijl ik dit schrijf is het net donderdag 8 november 2007 geworden. PSV heeft, zoals verwacht, kansloos verloren van het Turkse Fenerbahce. In Finland heeft een doorgedraa...

U leest dit stukje tekst, dat ik met veel genoegen heb geschreven. Daarmee behoren wij samen tot een apart slag volk, want wij kunnen lezen en schrijven. Overigens wil dat nog niet zeggen dat wij ook samen kunnen lezen en schrijven, want dat zou betekenen dat wij eigenlijk dikke vriendjes zijn, op d...

Trots, een merkwaardig begrip. Als je dat woord intikt op Google, dan krijg je 2.360.000 ‘hits’. U zult het mij vast niet euvel duiden dat ik weinig behoefte heb gehad om die allemaal aan te klikken. De eerste paar duizend zullen ongetwijfeld verwijzen naar Trots op Nederland, en daar is tegenwo...

Het afgelopen weekeinde werd ik opgeschrikt door een telefoontje van een Turkse vriendin: ‘Watze, er is iets vreselijks gebeurd.’ Met horten en stoten kwam het er uit, onze vriend Hasan Kaynak was overleden. Hij had een relatief eenvoudige operatie niet overleefd, omdat een bloedpropje naar zijn...

Het zal zo’n 25 jaar geleden zijn dat ik mijn eerste publieksteksten schreef. Ik werkte bij een gemeentelijke dienst en er moest zo nu en dan iets in een krantje verschijnen. Mijn leermeester was de toenmalige gemeentevoorlichter - een oud-journalist – en hij had een uitgesproken opvatting over ...

Ongeveer een half jaar geleden schreef ik op deze plaats een column over de wereldberoemde Galatabrug in Istanbul. Een mooie brug, met een schitterende historie, hoewel de huidige brug dateert uit 1994, omdat de vorige door brand werd verwoest. Die Turken zijn zo dom nog niet - zij wachten niet tot ...

Op kantoor zit tegenover mij een alleraardigste collega, die een prachtige taak heeft. Zij bereidt het bezoek van onze burgemeester voor aan mensen die iets bijzonders te vieren hebben: een zeer respectabele leeftijd bereikt of eindeloos lang getrouwd. Je ziet dat helemaal voor je, twee aandoenlijk...

Officieel moet ik beginnen met: Leden van de Staten-Generaal, maar ik doe het deze keer een beetje anders. Nu het taalgebruik in het parlement steeds minder parlementair wordt, kan ik natuurlijk niet achterblijven. Het gaat trouwens best wel goed met ons land. We verdienen steeds meer, we worden als...

Dat was wel even schrikken, toen bleek dat jullie een oplichter aan tafel hadden, nietwaar? Kijk, dat ze bij SBS6 en De Telegraaf slordig omgaan met het ‘nieuws’, dat wist ik al. Die lui maken zich niet zo druk over de juistheid van hun ‘berichtgeving’, maar een serieus programma als dat van...

In mijn jeugd – ja, opa, dat weten we nu wel – kreeg je drie keer per jaar een schoolrapport mee naar huis. Het meest intrigerend vond ik als klein jongetje de cijfers voor gedrag en vlijt. Dat waren ook toen al merkwaardige begrippen: gedrag en vlijt. Maar nog vreemder vond ik, dat je voor die ...

Ooit, heel lang geleden, heb ik eens een computercursus gevolgd. De docent van toen moet zich mij nog herinneren als het meest vervelende mannetje van de klas. Hij begon met een heel ingewikkeld verhaal over eentjes en nulletjes en de manier waarop computers dit hadden vertaald in een toepassing, di...

Onze (inter)nationale grootgrutter, die allang niet meer op de kleintjes let, geeft een maandblad uit, dat in alle filialen gratis klaar ligt om te worden meegenomen, Allerhande genaamd. Nu heeft die naam voor mij een bijzondere betekenis, die ik even moet uitleggen. Ik ben opgegroeid in een bakkers...

Een tijdje terug ontvingen wij bezoek van een alleraardigste meneer, ik weet niet meer of hij nu van Monuta, Dela of Yarden was, maar het ging over de kosten van begraven en cremeren. Hij wist ons haarfijn, maar heel integer te vertellen dat doodgaan tegenwoordig een kostbare aangelegenheid is. Voor...

We tobben wat af deze zomer. Geen degelijke hittegolven, geen doden bij de Nijmeegse Vierdaagse, geen verregende Drentse rijwielvierdaagse, geen berichten over een toename van sterfgevallen in onze bejaardenhuizen, gewoon de gebruikelijke nachtelijke ruzies tussen gebrouilleerde echtelieden en hier ...