biografie: Ben van Althuis

‘Mijn hond is dood’, sprak de man mij aan op het bankje in het park. Ik keek verbaasd. Naast de bank stond een jonge teckel, alles behalve dood. ‘Nee, niet de hond die ik nu heb, mijn vorige hond’, zei de man verklarend. ‘Verwarrend hè? Ik bedoel de vorige, terwijl ik in het nu praat; a...

Ze zat aan een tafeltje tegenover ons. Ik schatte haar een jaar of vijftien. Wat bleekjes, niet onknap en alledaags gekleed. Voor haar stond hedendaags tienervoedsel: een blikje Red Bull en een hamburger. Van het laatste was slechts een enkele hap genomen. Kennelijk was het er niet van gekomen de ma...

Wetend dat ik nu tegen een muur van onbegrip oploop bij sportvissend Nederland, moet ik eerlijk bekennen dat ik niets heb met vissen. Nou bedoel ik niet de diersoort die met deze benaming wordt aangeduid. Op zich vind ik deze koudbloedige zoogdieren best aardig om te zien. Een aquarium vol gekleurde...

Voor we weggaan roept mijn vrouw uit de keuken: ‘Help me even onthouden, het toiletpapier is op.’ ‘Schrijf het even op’, roep ik terug. ‘Ja.., ik heb nou mijn schoenen al aan’ hoor ik haar tegenwerpen. De logica ontgaat mij volkomen. Maar dat gebeurt vaker, dus houd ik verder mijn mond. ...