biografie: Jasper Cloosterman

Het komt niet vaak voor dat de Minister van Defensie na zijn politieke carrière een baan accepteert bij een bank. Frank de Grave zag het wil zitten en ging aan de slag bij de DSB bank. In mei werd hij daar ontslagen.
Dick Scheringa komt niet echt over als bankdirecteur. Hij is vriendelijk, wanneer hij spreekt zelfs een beetje bescheiden. Bij AZ staat hij altijd vrolijk op het voetbalveld tussen de jongens. Niet het beeld dat men heeft van een koele zakenman.
De combinatie leek wel passend. De Grave vrolijk grapjes makend aan de vergadertafel. Scheringa goedkeurend lachend om zijn medewerker. Goed in de gaten houdend, of het nu-wel-genoeg-is.
De vergadering begint....

Alle mensen worden ouder. Tegen beter weten in. We willen eigenlijk jong blijven. Echt een trekje voor mensen, het gras is altijd groener aan de andere kant van de heg.
Er is sprake van een crisis in de wereld. Helaas treft die ook Nederland. Soms lijkt de term ‘crisis’ voor meer malaise in de economie te zorgen, dan het uitgavepatroon van de consumenten zelf.
Het is nu eenmaal zo en er moet bezuinigd worden. Het kabinet moet en wil slagvaardig overkomen in deze periode. Er zijn daarom allerlei clubjes gevormd die gaan onderzoeken waarop we het beste kunnen bezuinigen. Het Nederlandse volk dacht dat we al een clubje gevormd hadden die daarover gaat. Tijdens de laatste verkiezingen. Maar dat blijkt een misvatting. Mannen en vrouwen die goed zijn met cijfers rekenen zich de komende maanden suf.
Nu is er besloten dat we langer moeten werken. Totdat we 67 jaar oud zijn. Dat levert miljarden op, die we nodig hebben om onze staatsschuld af te lossen. Of dit ook door een groep rekenwonders is bepaald blijft onduidelijk. Het viel echter niet mee om dit plan rond te krijgen. De meningen lopen op zijn minst nogal uit één binnen de Tweede Kamer. Daarom heeft men gezocht naar een compromis. En dat houdt in dat over elf jaar iedereen tot zijn 67e jaar moet werken....

Het was een treurig beeld. Geert Wilders die met een koffer afreisde naar de andere kant van de Noordzee. Fitna zou vertoond worden voor een aantal Engelse hoogwaardigheidsbekleders. Achter gesloten deuren. Een wat knullige première.
Aangekomen in Engeland kon Wilders meteen weer terug. De Engelse regering had geen behoefte aan zijn aanwezigheid in het land. Hij was een bedreiging.
Toen hij vertrok was al bekend dat hij niet toegelaten zou worden. Tegen beter weten in was Wilders toch in het vliegtuig gestapt. Om een statement te maken. De man die zelf niet meer weet waar tegen hij vecht, blijft de rug recht houden. Tegen onrecht dat nog niet bestond toen Wilders niet politiek actief was.
Ik vroeg me destijds al af, of de Engelse heren die op hem zaten te wachten geschokt waren. Met zijn allen rond een lege stoel, waar Wilders had moeten zitten. Zouden ze op ‘play’ gedrukt hebben? Toch stiekem met rode oortjes hebben zitten kijken?...

Bij Senegal heb ik nooit aan een vakantiebestemming gedacht. Eerder aan hoofdstad Dakar. Bekend van de rally Parijs-Dakar die tegenwoordig niet eens meer door Afrika gaat, maar door Zuid-Amerika. Het land Senegal doet mij dus denken aan sport. En na vandaag zal dat wel vaker gebeuren.

Wielrenner Frank Vandenbroucke ging op vakantie naar Senegal. Het zou zijn laatste vakantie worden. Vandenbroucke (in België liefkozend ‘VDB’ genoemd) overleed in Senegal aan een longembolie. Na diverse pogingen om een come-back te maken in het wielrennen, had hij na het jaar 2000 zelfs twee keer geprobeerd zelfmoord te plegen. Hij werd beschuldigd van dopinggebruik, handel in doping, het gebruiken van drugs en overmatig alcoholgebruik. Het zou allemaal nonsens zijn.
Ineens schoot het door mijn hoofd: zou de UCI wel weten dat hij in Senegal was? ...

Als moeder vind je het belangrijk dat je kind goed te eten krijgt. Vaak kreeg ik met die gedachte van mijn moeder een stuk fruit naar keuze mee naar school.

Appels vond ik wel lekker maar alleen van die keiharde koude felgroene. De pauze op school volgde meestal na een uur of twee en dan was zo’n appel niet bepaald hard, koud en soms ook niet meer groen. Niet goed dus.
Een andere optie was een mandarijn. Het nadeel van mandarijnen was dat ze erg seizoensgebonden waren qua smaak. Al snel vond ik ze naar afwasmiddel smaken en als er dan ook nog pitten in zaten was ik al snel uitgekauwd. ...

'Die lolbroek', zei hij.'Wat is de grap daar nu van?' Zijn vrouw haalde haar schouders op.
'Maak je niet zo druk', zei ze maar. Het antwoord dat ze altijd gaf bij dit
soort zaken. Zij kon zich nooit zo opwinden over iets, zag daar geen reden voor.
Mokkend zakte Jan in de stoel. Ze bracht hem zijn koffie. Zwart en sterk, zoals hij zelf was. Hij pakte de krant en ze wist al dat hij het komende uur geen krimp zou geven. Ze kon zeggen wat ze wilde, een antwoord kreeg ze niet. ...