Alle inzendingen over Afscheid

Afscheid nemen bestaat natuurlijk wel maar in de politiek is het in het algemeen vrij ongebruikelijk. Teeven nam geen afscheid, van Opstelten nam geen afscheid. Ze waren ineens weg. Wat dat betreft lijkt de politiek op het gedrag van Sinterklaas. Die neemt ook geen afscheid, die komt alleen maar aan.…

En als je in het ziekenhuis ligt en de zoemer voor bezoek gaat: wilt U afscheid nemen, dat bestaat ook nietwaar? Dat afscheid nemen dus bestaat, daar zijn we dan wel uit, maar dat afscheid nemen pijn doet, dat is iets wat je niet moet onderschatten. Pijn, vanwege een afscheid wat voorgoed genomen wordt, dat doet pijn, heel veel pijn.…

Afscheid is onherroepelijk, is in dit geval niet voor bepaalde, maar voor onbepaalde tijd, afscheid is nu voor altijd.…

Ik schrik op als mama mijn kamer binnenloopt en met een klap de deur dichtsmijt. Ze kijkt me aan, zet haar handen op haar heupen en zucht diep. “Lizzie, wat moet ik met je?” vraagt ze me. Ik haal mijn schouders op. “’k Weet ’t niet, mam?” antwoord ik. “Ik heb net je leraar aan de lijn gehad. Je zal het dit jaar niet halen.” Ik schrik . . . omdat het…

Het is de laatste dag van het jaar, een afscheid van 365 dagen. Zoals ook elk jaar een jaar van hoogte- en dieptepunten. Het jaar waarin ik constateerde dat mijn vrije Nederland toch niet zo tolerant was als ik dacht.…

Ik ging en ga nog steeds door een rouwproces, een rouwproces waarin ik afscheid moet nemen van een lichaam dat naar behoren functioneerde naar een lichaam die het op bepaalde momenten helemaal laat afweten.…

De scheiding heeft zich vorig jaar in alle stilte voltrokken. Na 7 jaar was het op en over tussen ons. Dat vonden we allebei. We hebben er weinig woorden aan vuilgemaakt. Uit haar gedrag had ik al eerder opgemaakt dat ze moe was, moe van mij, van mijn stijl en mijn nukken. We begonnen te botsen. Op het moment dat tot haar doordrong dat ze het voor…

“Heb je nog afscheid kunnen nemen? Nee..? Oh.. maar ben je niet bang dat je daar spijt van krijgt? Het blijft natuurlijk toch je vader.. Toch wel lief van je zus dat ze je even op de hoogte stelde.. Heb je nog contact met je zus? Nee? O. Je moeder, leeft die nog? Ook zwaar lijkt me.. voor je moeder.. op die leeftijd..…

Dit afscheid was meer dan afscheid nemen alleen, het was het einde van een verkeerd begin. Misschien het begin van een weg naar een vernieuwd, rijker leven. Maar misschien ook iets waar niemand op zat te wachten. Maar het verdriet over het verlies van mijn moeder was te groot om dit alleen te dragen.…

Dit was toch een boeiend afscheid geweest, dat ik later aan mijn kinderen kon vertellen. Ja, dat was nog voor de tijd dat ik jullie mamma kende. Lang geleden maar de frustratie van dat afscheid was nooit verjaard.…

Het is de laatste keer dat ik u schrijf. Al weet ik niet eens wie u bent. Een man, een vrouw, een kind, een grootmoeder. Ik vind geen woorden meer. Ik weet niet meer wat u wil lezen. De laatste tijd werden woorden weeën die mij niets dan zorgen baarden. Ik ben moe. Als u een grootmoeder was, kwam ik naast u in de zetel zitten en zou ik mijn hoofd in…

Wat bezielt mensen om mij de maat te nemen. Mij met een veeg uit de pan aan de kant te schuiven. En lukt het niet op de ene manier, dan de andere maar. Eén ding is duidelijk: ze gaan niet met mij in zee. Kortom, ze zijn een andere mening toegedaan. Tja, en hoe moet ik daar op reageren. Ga ik met ze in discussie? Nee,ik gooi mijn parels niet voor…

gestrompeld, ZIJN Regte Heide, vroeger decor voor zijn wandelingen met twee ruige, zwartharige honden, ZIJN honden Zo moest hij afscheid nemen, zo wordt hij betreurd en zo rust hij voorgoed onder de glanzend-zwarte grafsteen, niet op een dodenakker, maar in de tuin van mijn "vriendin"…

Het valt mij moeilijk om afscheid te nemen van deze website want de meeste schrijvers zijn gezellige mensen die er van genieten om gepubliceerd te worden en die blij zijn met een puntenwaardering van 9 en zeker met een 10. Ik ben deze site dankbaar toen al mijn verhalen in de top 5 stonden (zie afbeelding).…

Een paar dagen voor het afscheid wisselden we onze teksten uit. Verrast en ontroerd had ik zijn anekdotes gelezen. 'Jouw broer is een goeie verhalenverteller', zou man later zeggen. De dag na de uitvaart vertel ik mijn moeder over haar afscheid.…

Ik heb afscheid moeten nemen; afscheid van het merkwaardig geconstrueerde gebouw aan de Van Limburg Stirumlaan; afscheid van mijn chef; afscheid van de collega's.…

Ik ga geen afscheid nemen, ik ga netwerken, 't is net werken, maar het werkt, echt wel.…

In de nacht ben je gekomen; om afscheid te nemen? Heel de magie van mijn jongere jaren herleefde; van de jaren, doorgebracht met jou. Is het afscheid gekomen in de nacht? Heeft de schimmige taal van mijn onderbewustzijn gesproken en je gestalte ten tonele gevoerd?…

Als het afscheid komt, zal dit het afscheid zijn van de langstlevende, van de laatste van mijn tantes.....…

Zo is ons afscheid gekomen dat geen afscheid is omdat de gedachten aan onze vriendschap en aan jou me zullen blijven vergezellen.....…

We liepen zij aan zij, in de korte tijdsspanne die ons gegund was door het meedogenloze universum, dat kennelijk naar willekeur beschikt, bepaalt en veroordeelt tot treurnis, afscheid en eenzaamheid.....…

Het is de kunst om op tijd afscheid te nemen.…

Een onwaardig afscheid van een familielid kan nooit leiden tot een waardige familiedag.…

Wie vóór het touw geen afscheid nam van zijn vrienden, was de gevangene van zijn vijanden.…

Bij het afscheid worden herinneringen opgehaald en herinneringen verzwegen. Het verdriet wordt bij het ene afscheid benoemd, bij het andere afscheid niet maar is altijd voelbaar. Troostende woorden worden uitgesproken, bij deze vier bekenden vanuit een christelijke traditie.…

Bij het afscheid vroeg ik of ik haar een kus mocht geven. "Tuurlijk", zei ze met een glimlach in haar ogen.…

Voordeel van een groot gezin is de gezelligheid, nadeel dat je later van veel dierbaren afscheid moet nemen.…

Ze had nooit afscheid kunnen nemen, alles gebeurde in een flits. Een toekomst in het verschiet met de mooiste vooruitzichten, werd op één nacht herschapen tot je reinste nachtmerrie. Nog steeds voelde zij die blik. Die allesoverheersende warmte als hun ogen zich vermengden. Ze heeft er nooit aan kunnen weerstaan.…

Familie en vrienden nemen afscheid. "Dank voor jullie vriendschap", fluistert hij. "Tot ziens daarboven", zeggen wij. We huilden niet. We wisten het toch. Ook tijdens de crematie zijn we sterk. "Het is goed zo", zeggen we tegen elkaar als we het crematorium verlaten.…

Langzaam raakt het huis leeg en schoon. Ontmanteld, ontzield ook. Meter voor meter ruim ik op en maak ik schoon. Kast na kast, kamer na kamer, huis en hoofd. Ik ga verhuizen en moet veel wegdoen en bij alles wat ik in mijn handen neem heb ik mijn herinneringen. De laatste rozen die ik van mijn man kreeg hingen ondersteboven, gedroogd en zolang je…