Alle inzendingen over Alleen gelaten

Een nationale schande dat je zo bruut bent genegeerd, uitgekotst en stompzinnig alleen gelaten. Je hebt je nog met man en macht verweerd door je te storten in de strenge discipline van de poëzie, dit als zelftherapeutisch tegengif, maar het mocht helaas op de lange duur niet baten.…

Ik voelde mij laf dat ik hem die nacht alleen gelaten had, juist omdat ik vermoed had dat hij het niet meer lang zou maken. Ik had er verdriet van en die zoon van mij trad op als de verstandige en handelende vader. Hij legde de parkiet in een doosje en begroef hem in de tuin.…

Zij werden twintig minuten alleen gelaten met een schuimpje. Als ze het schuimpje niet op zouden eten, dan kregen ze nog meer schuimpjes. Voor een vierjarige is dat natuurlijk erg lastig. Maar keer op keer blijkt dat het voor volwassenen ook erg moeilijk is om die impulsen te bedwingen.…

Ik vraag me alleen al jaren af hoe het zover is gekomen. Als ik haar dochter was geweest, had ik haar hoogst waarschijnlijk nooit alleen gelaten. Haar dochters hebben voor zichzelf en hun toekomst gekozen. Verstandig of niet? Ik weet het niet. Dit is iets waar ik niet uit kom.…

En droefenis, mijn lief, heeft mij verlaten Want ik was nimmer gans met haar alleen. Ik bleef van u, ik ben alleen gelaten; Zij was als gij, en anders was er geen. En droefenis, mijn lief, heeft al het oude Gebroken uit de takken van het hart. Waar zijn haar ogen, uwe bleke, gouden, En waartoe zwelt genezen in het hart?…

De topper dit jaar was voor mij ‘Waarom heb je het paard alleen gelaten’ van Mahmoud Darwish (1942-2008; 2004 Prins Clausprijs). Deze beroemde Palestijnse dichter neemt ons bedrieglijk mee zodat wij ons een eind weg dromen tussen olijfbomen cactussen jasmijngeuren koffieluchten en smaragden. Om op te schrikken, het is Palestina.…

Ze benadert hiermee het beste haar levenstrauma, alleen gelaten en doodbloedend in de vrieskou, de oerwond door haar ouders aangericht. Laudanum is een slaapverwekkende pijnstiller, die voor velen tot een noodlottige verslaving leidde, denk maar aan de romanfiguren Eline Vere en Hedwig Marga de Fontayne.…

En ach, waarom heeft G’d deze jonge onschuldige mensen de hele dag zo alleen gelaten? Want op klaarlichte dag kwam het kwaad in eigen persoon en vroeg aan de vrouw: "Is het niet zo dat G‘d heeft gezegd dat je van geen enkele boom mag eten?…

Zo heb ik u met smart alleen gelaten en losgelaten wat ons in vriendschap bond, maar vraag niet, dat ook ìk u nu zal haten, die weet: wij staan geworteld in dezelfde grond.…

De tragedie van het verlaten meisje, alleen gelaten in haar hoop en liefde absorbeert Puccini en hij geeft zich hier zonder voorbehoud aan over. De verguizing die "Madame Butterfly" bij de eerste opvoering ten deel valt is dan ook niet zo verwonderlijk.…

Door de cognac sliep hij lekker vast, maar velen heeft hij juist wel alleen gelaten, omdat het Vaticaan bulkt van het geld én het onroerend goed, waar vele duizenden vluchtelingen gehuisvest kunnen worden...…

Geert mocht geen ogenblik alleen gelaten worden, hij werd namelijk nog al gepest. Jantje had ondertussen - zoals wel vaker - gebruik gemaakt van het feit dat juf Ingrid even niet op de rest van de Kamer kon letten. Driftig vouwde Jan van rode velletjes papier vliegtuigjes om ze vanaf links in de richting van Jan-Petertje te gooien.…

Je moeder huilde onafgebroken op je zo diep en wreed alleen gelaten hart.…

Je was bang voor jezelf geworden en teveel alleen gelaten, maar door te schilderen vergat je je zielpijn en je kleurrijke taferelen maakten je lijdensweg weer wat lichter.…

Je voelde je door beide vrouwen verraden en alleen gelaten. Je zussen verhuisden in 1898 naar Finland, maar je was een ongezellige hypochonder geworden, die leed aan een voortschrijdende syfilis-verlamming. Je speelde al jaren met de gedachte aan een bevrijdende zelfdoding.…

Het is een echt nadenkertje, zo van: ”Ben je er mee tevreden of niet, als je alleen bij de gele en de rode bloemen kunt komen en niet bij de roze of blauwe bloemen, omdat die te hoog staan. Bewondering heb ik voor deze mensen, die dwars tegen alles in, doorgaan met hun leven.…

Zelf was hij al op leeftijd, de jaren groefden zijn gelaat. Op een dag kwam hij mij tegen, gifgroen wilde ik opvliegen. Hij zei alleen maar dat ik niet gek was, geen vliegtuig, maar gewoon een vrije vogel. En toch voel ik me gevangen, als een halsbandparkiet in een vreemde omgeving. De oude man gaf mij een naam, ik ben .....…

Alleen dàt is belangrijk!’ ‘Nog een laatste vraag meneer Van der Vaartje..’ ‘Van der VAART!! Prima. 'Als het kind onverhoopt iets mankeert? Een trauma bijvoorbeeld door het versneld opwekken. Of ernstig ziek of zo. Wat doet u dan?’ ‘Eh.. misschien wil de trainer JE dan vijf minuten voor het einde even wisselen.…

Haag, NOVA-loos, geen Estlanders of Letlanders dan wel Lee Towers, mijn bakstenen straatje wil niet witgeverfd en ook niet uit zijn voegen, wel samenleven omdat je er woont, en dan kijk je per ongeluk toch naar de tv, Balkenende praat maar krijgt zijn lippen niet synchroon, Geert schreeuwt geweldloos en krijgt de goegemeente over zich heen, ik vraag alleen…

En dan zingt Johan Verminnen en ik ben alleen.…

Laat me nu toch niet alleen, meer vraag ik niet.…

Het echtpaar werd even alleen gelaten. De tranen vloeiden rijkelijk, ze probeerden elkaar te troosten. Één ding stond vast: ze hadden elkaar en hun driejarige jongetje nog. Hoe moesten ze het hun mannetje vertellen dat zijn zusje overleden was? Niemand wist het nog van de familie. Ze dacht aan haar lieve vader die ziek was.…

Arme Rikkie, zo'n ontzettend lieve hond en zo alleen gelaten in die vreselijke kou. De nacht valt in en sterren worden zichtbaar. Had hij nog maar energie gehad om naar de baron te lopen, die had hem zeker laten overnachten.…

Toen je amper vijf jaar was, stierf je lieve, muziek minnende vader door de gevolgen van tuberculose, als kleine jongen voelde je je alleen gelaten en kwetsbaar, maar je moeder ving je heel goed op, want ze was een wijze, zeer beminnelijke vrouw, die afstamde van een gegoede, uiterst ontwikkelde familie op de Azoren.…

En dat is niet erg, want dat overkomt ons allen, ik ben niet alleen. Iets achter laten, een stempel drukken, een indrukwekkend laatste woord, het heeft geen zin als iedereen het leven heeft gelaten. Ik ben benieuwd naar de oorzaak van mijn dood, doe ik 'plop' gelijk mijn oudste broer of ga ik, prostaat kankerend, mijn vader achterna.…

Me concentrerend op de bewegingen van de klok had ik alleen nog een woord nodig, dat als het ware het hele proces in gang zou zetten. Ik bedacht, dat de eerste de beste keer als ik het woord “slinger” zou gebruiken of uitspreken, ik dan spontaan in een hypnotische slaap zou vallen.…

Je was oververmoeid en zwaar depressief, maar je voelde je vooral alleen gelaten in je superzware levensstrijd. De drugs en drank hadden ook een onoverbrugbare kloof tussen jou en de levenden geslagen. De rekbaarheid was eruit. Je stond eenzaam en alleen oog in oog met de wrede doodsteek van de donkere kant van je geestesziekte.…

Kijk, daar zie ik nou dusdanig de humor van in, dat ik schaterend mijn weg vervolgde…niet alleen de bal, maar ook het gras een koppie kleiner slaan!…

Zijn wij mensen dan echt niet gemaakt om alleen te zijn? Zodat het psychisch alleen veel zwaarder wordt. Is dat een aanwijzing van binnen uit om aan ons mens te laten merken dat het zo niet hoort. Hoe komt het toch dat wij gelijk veréénzamen en het daar zo moeilijk mee hebben!…

Van mij alleen, zo voelt dat. Waarom elders zoeken als ik kan geven om het geven zelf... *draakstekend en bulderlachend een beerenburg inschenkt*…