Alle inzendingen over Damman

Joke, oftewel Jomanda, is terug van weggeweest, al zit zij voorlopig nog in haar onderduikadres in Mill Bay, Canada. Zij verstopt zich daar achter een hoge heg en in een afgelegen huis met een lange oprijlaan. Volgens wel.nl is Jomanda de kluts kwijt en is zij langzamerhand knotsgek aan het worden....

Ik werk bij de thuiszorg en ga op mijn fiets naar de cliënten. Of het nou regent, hagelt of sneeuwt, het kan me niets schelen ik kleed me er gewoon op. De adressen van de cliënten waar ik wekelijks naar toe ga, ontvang ik vrijdags na de wekelijkse planning op donderdag. Ik heb daar weinig...

...de wet aangaande de opnameplicht zal gaan veranderen in behandelplicht. Christien Damman©april 2000

Ze kijkt om zich heen. Loopt de straat uit gaat een brug over slaat linksaf een gracht op. Leest het straatnaambord en vervolgt haar weg. Hand op de borst, hoofd gebogen. De nummering ligt hier op 365. Slordig op het trottoir geplaatste fietsen blokkeren haar weg. Achter dubbel geparkeerd staande...

Een regenachtige namiddag waarop de aankomende schemer uitnodigt tot... Eef zakt onderuit op de bank, zijn bestaan is tot nul komma nul gereduceerd. Hij weet niet hoe het te ontsnappen. In no time is hij van de wereld, vertrokken naar dromenland waar hij graag toeft. 'Ik ben verliefd!' roept...

Waar blijft ze nou. Staan we met z'n vieren al een hele tijd op de afgesproken plaats langs de route, ontbreekt mammie. Hebben we eindelijk een keer een goede plek en dito uitzicht, is zij in geen velden of wegen te bekennen. Voorgaande jaren waren we meestal te laat en stonden we altijd ergens...

Gebruiksaanwijzing voor Spaanse sloffen. 'Wij zijn de nieuwe sloffen van C. Vanavond gaat ze ons voor het eerst aan haar voeten doen. En die zijn groot. We krijgen het nu al benauwd. In Nederland leeft men op grote voet. Dat is bij ons in Spanje wel anders. Ik ben heel benieuwd hoe...

Acht was zij toen Julius in april 1992 werd geboren. In zijn eerste levensjaar was er niet echt sprake van contact tussen hen. Zijn moeder zorgde er wél voor dat Julius zijn handjes niet te enthousiast rondsloeg als zij in de buurt was, want ze kon behoorlijk uithalen en dat deed pijn. Toen...

'Hoi schat, ik ben thuis hoor,' zegt Paul zonder stem verheffing. Hij trekt zijn jas uit en hangt deze aan de kapstok. 'Wie is daar!' roept Lea vanaf de zolder. 'Dat ik thuis ben!' roept Paul terug. 'Oké,' schreeuwt Lea, 'ben nog even bezig met de was, kom zo beneden, zet maar vast...

Nog even en ik ben op de plaats van bestemming. De trein mindert vaart en dan ben ik bijna waar ik vandaag zo graag wil zijn. De zon heeft nog geen kans gezien door de grijze wolken heen te breken, maar de weersberichten van gisteren voorspelden een zonnige dag en daar vertrouw ik op. Ik stap uit...

Hoe opgewonden kan ik raken lief, als ik naar jou verlang 'k droom je op een zachtgroen laken... De eerste regels van een gedicht. Ik schreef ze hem omdat het allemaal alweer zolang geleden was. Een uitnodiging dus. Er zit een land tussen ons, zaken die gedaan en vliegtuigen die gehaald...

'Ik heb er nooit eerder last van gehad hoor'! zegt ze. Het is allemaal begonnen na de zwangerschapspsychose van mijn zus. Het zit ook helemaal niet in de familie. Wat ik heb is een trauma gerelateerde aandoening, het is geen schizofrenie. Ik slik wel risperdal. Weet je dat ik gerehabiliteerd...

Niet eten is slecht voor je, teveel eten en verslaafd zijn ook. In alle gevallen zou je best weleens een lange lijdensweg kunnen krijgen. Het einde komt of plotseling of het duurt erg lang voor het zover is, ijzeren hein komt echt niet op bestelling maar wanneer het hem uitkomt. Vervelen is...

Een zwoele zomeravond Niet dat ze nou zo’n zin had in uitgaan, nee, toch maakte ze zich op om de avond in de kroeg door te gaan brengen. Het liep tegen twaalven toen ze de Tagrijn binnenstapte. Het was er niet erg druk, ruimte genoeg om je in je eentje op de dansvloer uit te leven, je...

Niet verder modderen Een link leggen tussen haar humeur en de afwisselende grijze dan weer zwarte lucht, waaruit stortbuien hard kletteren tegen het keukenraam, doet ze niet. Het onweer lijkt een spel met haar te spelen, een bliksemflits weerspiegelt haar gelaat, ze hoort nog ziet het. Ze...

De man staat op uit de terrasstoel, pakt zijn jas en trekt hem aan. Een hele toer. Met de rechter mouw slaat hij een glas dat op de tafel staat om. Hij merkt het niet. Het glas blijft liggen. De verweerde jas hangt hem twee maten te groot om zijn frêle schouders en oogt net als de eigenaar oud,...

Vanmiddag had ik het weer. Jaren geleden had ik dat ook vaak. Dan vroeg ik mij altijd of waar andere mensen het toch over hadden. Zou het interessant zijn waar zij het over hadden, had ik er wat aan? Was dat waar ik het met mijn eigen soortgenoten over had zeg maar niet interessant en was dat van...

Of ze nog een kerstboom gaat zetten dit jaar. Ze kijkt hem aan of ze het in Keulen hoort donderen. 'Een kerstboom? Nu al?' 'Nee ik zeg niet nu al, ik zeg: ga je nog een kerstboom zetten dit jaar!' Ze strijkt met het sop aan haar handen door haar zwarte haar en gaat weer verder met de...

...Doch hoedt u voor al te alternatieven: Joke Damman (let op de laatste lettergreep!), zich noemende en schrijvende Yomanda. Let nu op de middelste syllabe! Als daar geen buitenmenselijke krachten aan het werk zijn. . . — Ik geloof dat ik dat met Lesbos zelf wel deed, maar volgens sommige...

...mijn affaire met Judith. Dat heb ik ook met Ina Damman van Simon Vestdijk. En Mata Hari. En de zusters Hille Ris Lambers van Jan-Jacob Slauerhoff. En Nynke Laverman en Albertina Soepboer. Over de Friese helmen, die men toen nog droeg, schreef Edmondo: 'De geneesheren zeggen bovendien dat die...

...omdat ik 'Sint-Sebastiaan', 'Terug tot Ina Damman' en 'De andere school' van Simon Vestdijk heb gelezen, dat mijn droomgedachten naar de Havo-afdeling van de oude, afgebroken Pabo in het centrum van Heerenveen terug keren. Na de christelijke Mavo belandde ik godzijdank op deze openbare...