Het zijn trieste, vroeg donkere dagen, waarin de vertrouwde decembermatheid zich weer als een lauwe handdoek om mijn schouders heeft gelegd. Het is iets tussen verveling en droevigheid in, heimwee naar niks en ook geen spijt om iets speciaals, maar toch. Het is niet nat en niet droog. Ik verkeer in een soort klamme stilstand, deze laatste dagen van…
Je zaait en maait, je ploegt en egt. Misschien oogst je uiteindelijk ook nog. Zo sloof je je uit, zonder rust, van vroeg tot laat. Maar waarom? Om aan het eind uitgeput en krachteloos van het leven te scheiden. Want op een dag komt de dood je halen, weg van je gezin, van je erf, van je werk. Waarom dus al je moeite?…
239
Bezig met laden