Alle inzendingen over Ga hier a

Het afsluitend Titelgedicht ‘Ga hier aan land’ doet mij liefhebber zwijmelen. Te koop bij Perdu Kloveniersburgwal 86 Amsterdam. Of zondagmiddag 20/10/2013 op dichtersmiddag Eijlders vanaf 16.15 uur waar Veen zelf verkoopt en indien gewenst signeert. http://www.eijlders.nl/dichtmiddagen.htm Robin Veen - Ga hier aan land, uitg.…

Ik ga gewoon door met mijn beweringen. Ze kunnen zomaar iemand anders inspireren tot inzichten die ik vanuit mijn positie nooit anders kon hebben overgebracht. Al mijn alter ego's heb ik achter mij gelaten, u kunt mij dus niet betichten van het feit dat ik u met mijn flaters heb opgezadeld, hooguit dat u ze niet goed hebt gelezen.…

Daar ga ik niet over, zegt men. De NS verwijst me via haar callcenter waar een dame haar stinkende best doet, uiteindelijk toch terug naar Connexxion. Daar tref ik een heer die warempel zegt mij te begrijpen. Hij zal proberen om mij via het systeem uit te checken, maar dat is hoogst ongebruikelijk meneer.…

Onderweg in de tram naar een zakelijke afspraak hoor ik ineens een stem uit het verleden. Ik weet de vriendelijke stem, die mij met een licht buitenlands accent vraagt hoe het gaat, niet gelijk te plaatsen. Iedereen die ik in deze stad tegen zou kunnen komen, zit op een tijdstip en dag als deze ergens op kantoor. Terwijl ik opkijk van het papierwerk…

In de tram onderweg naar huis, zie ik een ouder echtpaar verschrikt opkijken wanneer een jongen helemaal gekleed in het zwart met bijpassend geverfde haren en make-up tegenover hun plaatsneemt. De hondenlijn, waar hun al net zo grijzende hondje aan vastzit, wordt snel met een korte ruk aangehaald om plaats te maken voor dit indrukwekkende gevaarte.…

Iedereen kent ze wel, de straatverkopers die in elke stad de meest strategische plekken weten te vinden, waar ze naar hartenlust op het winkelend publiek kunnen jagen. Van abonnementen op kranten, tv-gidsen, energieleveranciers en telefoonproviders tot donateurschap voor goede doelen, het aanbod is zeer uiteenlopend. Met plaatsvervangende schaamte…

Een paar jaar geleden werd ik door de Hogeschool Utrecht gevraagd een gastcollege te houden voor de werkveldoriëntatie van eerstejaars Personeel & Arbeid studenten. Een college met verplichte aanwezigheid welteverstaan. Bij de woorden verplicht en eerstejaars gierde de adrenaline al door mijn lijf. Terugdenkend aan mijn eigen eerstejaars verplichte…

Ik ga mijn mededenkers ook steeds makkelijker herkennen. Het ritme van woorden dat al samen pratend steeds sneller wordt, aangewakkerd door het enthousiasme over elkaars ideeën en opvattingen. De glans in de ogen die vol herkenning de blik van de ander vasthouden. Samen creërend en ontdekkend.…

Vandaag heb ik me letterlijk ondergedompeld in een bad vol toekomst. Als moeder van een bijna tweejarige is op een regenachtige dag naar het zwembad misschien niet de meest creatieve vorm van vermaak, maar wel een van de meest effectieve. Uiteraard besef ik, al zoekend naar een veels te krap en benauwd kleedhokje, vrij snel dat ik niet de enige "creatieveling…

Terwijl ik me sta op te maken in de badkamer, hoor ik m'n man en zoon met elkaar babbelen. Het gesprek, voor zover je het een gesprek kan noemen met een bijna 2-jarige gesprekspartner, is niet woordelijk te verstaan. Zachte geluidjes van het leven bereiken op gedempte toon de badkamer. Een even bemoedigende als beangstigende gedachte dringt zich, starend…

Waarom lijkt het toch dat wanneer je kind eenmaal 1 jaar is geworden, er vrij gespeculeerd mag worden wanneer nummer 2 op komst is. De vraag of er een nummer 2 gewenst is, wordt vaak niet eens meer gesteld. Drankgebruik en eetgewoontes worden angstvallig in de gaten gehouden en elk net verkeerd vallend jurkje wordt als mislukte poging het beginnende…

Al werkend op mijn laptop op een overvol terras, op een van de laatste warme zomerdagen, neem ik de tijd het publiek om me heen te observeren. Het is een komen en gaan van mensen. Zakelijke afspraken, kinderen die in uiteenlopende talen bevolen wordt zich te gedragen - waarop in het merendeel van de gevallen universeel verstaanbaar gehuil volgt - alles…

Zoals altijd tegen het einde van het jaar komt de tijd van bezinning en terugkijken. Ook wat de taal betreft kijken we terug op welke nieuwe woorden zijn ontstaan en welke woorden we in het volgende jaar niet meer willen horen. De nominaties zijn inmiddels bekend. Eén van de woorden die 2017 volgens een deel van onze medemens niet meer over de tong…

En terwijl ik de metro in stap schiet er een zin uit een momenteel favoriete film van m'n zoontje door het hoofd: "ik hoef niet te weten waar ik naar toe ga, zolang ik maar weet waar ik ben geweest".…

Misschien zijn het de hormonen die me met een groeiend wondertje in m'n buik vatbaarder maken voor emoties, maar het jaaroverzicht van 2016 hakt er bij mij -terwijl ik met een kopje thee op de bank met uitzicht op de nog trots pronkende kerstboom- hard in. Het shot van het jongetje dat onder het stof en bloed verdwaasd en alleen een ambulance in wordt…

Sommige geluiden krijg je nooit meer uit je systeem. Zo ben ik wanneer ik een eettafelstoel over een houten vloer hoor schuiven, weer even "thuis". Niet in m'n huidige thuis, maar het thuis waarin ik de wereld in al haar vormen nog moest leren kennen vanuit de veilige basis die ik thuis noemde. Ik had nooit gedacht dat ik zo'n klein, betekenisloos…

En daar kom ik trieste zaken tegen, dementie op tien-hoog, Alzheimer met a-4'tjes herinnerend aan een handicap, oorlogsdochter die vanaf het balkon de thuiszorg monstert. De lieve dame die drie uur attentie verwacht, maar een sms'je zegt mij een half uur minder toe, hoe ga je daar als (mede)mens (krachtterm) mee om.…

Het is niet ondenkbaar, dat sommige senioren, ouderen en bejaarde personen zich, net als ik, tijdens het afleggen van het laatste traject van hun levensweg zo af en toe, qua lichaam en geest, voelen als een redelijk geoliede maar krakkemikkig lopende machine, waarvan de handleiding voor het verhelpen van storingen al in een grijs verleden is zoekgeraakt…

Ik hoor het vaag door de ijszaken heen die moeten voorkomen dat ik als een hamster de roltrappen ga bestormen en compleet gefrustreerd op en af ga hollen om mijn bolle wangen kwijt te raken. En ik kan het niet weerleggen.…

Ik ben van '49, volgens Dylan 'a very good year'. Dat klopt ook wel, rock & roll 50, driekwartmaat 60, disco 70 en house 80, daarna alles nog eens dunnetjes over. Het is nu 2010, en ik ga zo ongelooflijk hard voor Rammstein en t.A.T.u., het liefst in combinatie. Alsof ik er in wil stampen dat niets is wat het is.…

" Ik ga mijn enthousiasme niet onder stoelen of banken steken. Deze hartenkreet is volstrekt op zijn plaats. WK Rugby-finale Australië - Nieuw Zeeland: F A N T A S T I S C H. Zo moet het. Ik wil zo gaan werken, samen werken in een driehoek, A kwadraat plus b kwadraat is c kwadraat. Nederland moet zo gaan werken.…

Moet in dezelfde tijd geweest zijn, dat ik op school een liedje leerde: “Advocaatje leef je nog, i-a dee-a”. Heel vreemd dat ik nooit heb begrepen wat ze met deze tekst bedoelden. Later hoorde ik mijn vader steeds met andere mannen praten over “die Dick Advocaat is niet te pruimen”. Dit kwam vrijwel altijd ter sprake als er voetbal op tv was.…

Maar Shakespeare zei al: "A dirty mind is a joy forever", (and it’s MY joy!) En mijn longen, moet ik die afstaan aan iemand die andermans longen nodig heeft om te kunnen stoppen met roken? En mijn lever gaat dan zeker naar een of ander drankorgel! En mijn hart? Moet ik dat postuum weggeven?…

Van Gogh, je kent hem wel, schreef aan zijn broer: als ik behoefte voel aan het religieuze dan ga ik 's nachts naar buiten om de sterren te schilderen, zoiets. A: Aahaaaa. Ja, dat is het mooiste. Ik trek me dan ook terug in het laboratorium. Maar, dat doe je dus eigenlijk weer voor jezelf, toch?…

Met de dood van Drs. P verliezen we een zanger-dichter die uniek is en zal blijven.…

De oude juffrouw woonde alleen in een klein huisje, tussen akkers en bos gelegen. Rhena had achter haar woning een lege varkensstal. Maar daar waren allang geen dieren meer in. De deur van die stal bleef altijd dicht, en op slot. Op een mooie voorjaarsavond zat Rhena weer eens in het gezellige boerencafé. En maar babbelen met alle mensen, die druk…

In 1986 vormde ze samen met Willy en de bassist Dirk Schoufs 'Vaya Con Dios' (Ga Met God). Een jaar later verscheen de debuutsingle 'Just a Friend of Mine', wat een Europees succes werd. Willy haakte af en Jean-Michel Gielen kwam erbij. In 1990 verscheen de megahit 'What's a Woman'.…

A. Heeft u even tijd om geen gesprek met mij te voeren? B. Ja hoor, dat schikt wel even. A. Prima. B. Hoe lang denkt u dat u ongeveer geen gesprek wil voeren? A. Oh, ik pas mij graag bij u aan. B. Nou, ik heb niet echt speciale wensen momenteel op dit moment. A. Dan wordt het lastig, want ik heb ook geen eindtijd in gedachten.…

Wat voor ons gedaan wordt beschouwen wij meestal als venzelf-sprekend, wat wijzelf voor anderen moeten doen beschouwen we meer als een last.…

A. Roland Holst De dichter Gerrit Achterberg zag tegen hem op als tegen een vader, de vader van de Hollandse poëzie. De prins der dichters wordt hij genoemd, maar de koningskroon misstaat hem zeker niet. Adriaan Roland Holst (1888 - 1976), het uitspreken van zijn naam is al een heilige bezigheid.…