Alle inzendingen van Annette Hier

Sommige geluiden krijg je nooit meer uit je systeem. Zo ben ik wanneer ik een eettafelstoel over een houten vloer hoor schuiven, weer even "thuis". Niet in m'n huidige thuis, maar het thuis waarin ik de wereld in al haar vormen nog moest leren kennen vanuit de veilige basis die ik thuis noemde. Ik had nooit gedacht dat ik zo'n klein, betekenisloos…

Misschien zijn het de hormonen die me met een groeiend wondertje in m'n buik vatbaarder maken voor emoties, maar het jaaroverzicht van 2016 hakt er bij mij -terwijl ik met een kopje thee op de bank met uitzicht op de nog trots pronkende kerstboom- hard in. Het shot van het jongetje dat onder het stof en bloed verdwaasd en alleen een ambulance in wordt…

Lopend naar de metro kom ik langs een verpleeghuis. Ik moet er al tig keer langsgelopen zijn, maar deze keer nam ik de tijd om omhoog te kijken en hetgeen wat ik zag ook echt in me op te nemen. Ik zag in de - voor de vroege ochtend - iets te fel verlichte kamer, in de verte een familieportret hangen. De afstand was te groot om details te kunnen zien…

Zoals altijd tegen het einde van het jaar komt de tijd van bezinning en terugkijken. Ook wat de taal betreft kijken we terug op welke nieuwe woorden zijn ontstaan en welke woorden we in het volgende jaar niet meer willen horen. De nominaties zijn inmiddels bekend. Eén van de woorden die 2017 volgens een deel van onze medemens niet meer over de tong…

Al werkend op mijn laptop op een overvol terras, op een van de laatste warme zomerdagen, neem ik de tijd het publiek om me heen te observeren. Het is een komen en gaan van mensen. Zakelijke afspraken, kinderen die in uiteenlopende talen bevolen wordt zich te gedragen - waarop in het merendeel van de gevallen universeel verstaanbaar gehuil volgt - alles…

Waarom lijkt het toch dat wanneer je kind eenmaal 1 jaar is geworden, er vrij gespeculeerd mag worden wanneer nummer 2 op komst is. De vraag of er een nummer 2 gewenst is, wordt vaak niet eens meer gesteld. Drankgebruik en eetgewoontes worden angstvallig in de gaten gehouden en elk net verkeerd vallend jurkje wordt als mislukte poging het beginnende…

Terwijl ik me sta op te maken in de badkamer, hoor ik m'n man en zoon met elkaar babbelen. Het gesprek, voor zover je het een gesprek kan noemen met een bijna 2-jarige gesprekspartner, is niet woordelijk te verstaan. Zachte geluidjes van het leven bereiken op gedempte toon de badkamer. Een even bemoedigende als beangstigende gedachte dringt zich, starend…

Vandaag heb ik me letterlijk ondergedompeld in een bad vol toekomst. Als moeder van een bijna tweejarige is op een regenachtige dag naar het zwembad misschien niet de meest creatieve vorm van vermaak, maar wel een van de meest effectieve. Uiteraard besef ik, al zoekend naar een veels te krap en benauwd kleedhokje, vrij snel dat ik niet de enige "creatieveling…

Ik vind 't altijd fascinerend te zien hoe motorrijders eer doen aan de onbeschreven begroetingsplicht. Voor mij zou het niets zijn aangezien ik meer met de verplichting om te groeten bezig zou zijn dan volop m'n gedachten te laten gaan en te genieten van de rit. Ik schaar me, vind ik zelf, onder de gelukkige vrije denkers die er energie van krijgen…

Een paar jaar geleden werd ik door de Hogeschool Utrecht gevraagd een gastcollege te houden voor de werkveldoriëntatie van eerstejaars Personeel & Arbeid studenten. Een college met verplichte aanwezigheid welteverstaan. Bij de woorden verplicht en eerstejaars gierde de adrenaline al door mijn lijf. Terugdenkend aan mijn eigen eerstejaars verplichte…

Iedereen kent ze wel, de straatverkopers die in elke stad de meest strategische plekken weten te vinden, waar ze naar hartenlust op het winkelend publiek kunnen jagen. Van abonnementen op kranten, tv-gidsen, energieleveranciers en telefoonproviders tot donateurschap voor goede doelen, het aanbod is zeer uiteenlopend. Met plaatsvervangende schaamte…

In de tram onderweg naar huis, zie ik een ouder echtpaar verschrikt opkijken wanneer een jongen helemaal gekleed in het zwart met bijpassend geverfde haren en make-up tegenover hun plaatsneemt. De hondenlijn, waar hun al net zo grijzende hondje aan vastzit, wordt snel met een korte ruk aangehaald om plaats te maken voor dit indrukwekkende gevaarte.…

Onderweg in de tram naar een zakelijke afspraak hoor ik ineens een stem uit het verleden. Ik weet de vriendelijke stem, die mij met een licht buitenlands accent vraagt hoe het gaat, niet gelijk te plaatsen. Iedereen die ik in deze stad tegen zou kunnen komen, zit op een tijdstip en dag als deze ergens op kantoor. Terwijl ik opkijk van het papierwerk…