Alle inzendingen over Geesink en Nelissen

Jean Nelissen was chef-sport voor De Limburger en wielerverslaggever voor Studio Sport. ‘Journalist ben je 24 uur per dag’, was zijn lijfspreuk. Samen met Mart Smeets jarenlang NOS-verslaggever Tour de France. Hij vulde pelotonstiltes met opmerkelijke bezienswaardigheden en details van coureurs. Mart kon aan de bak in de finale.…

In 2006 werd Nelissen tot een half jaar gevangenisstraf veroordeeld.…

Frans Nelissen droomt weer eens van zijn favoriete filmactrice Carice Anouk van Houten. Carice komt gewoon op zijn schoot zitten en ze draagt een strakke jeans. Terwijl hij zijn hand over haar kruis laat glijden, schrikt hij wakker. 'Wat raar!', denkt hij, 'zelfs in mijn dromen durf ik niet door te zetten!'.…

Een Anton Geesink ben ik er nog nooit tegengekomen. Nee, een Dick Bruna ook niet. Zelfs een Henk Westbroek heb ik nimmer aangetroffen. Een andere BN’er (lees: BU’er) daarentegen houdt steevast de kruk bezet die ik op het oog had, waardoor ik weer eens moet staan in mijn stamkroeg. Het is duidelijk ook zijn stamkroeg.…

Geesink doet natuurlijk aan boezemfibrilleren. Of deed – hij is geopereerd. Zijn boezems trekken niet samen maar trillen. Om even op te halen en niet te duizelen: het hart is een holle spier die samentrekt en ontspant. De kamers pompen het bloed door ons lichaam. De pompbeweging noemen we hartslag of -klop. Het slagritme hartritme.…

Wij zijn scholieren van het Bonhoeffer college, we hebben voor ons profielwerkstuk een onderzoek gedaan naar het kopen van merkkleding onder jongeren. De hoofdvraag van ons onderzoek is ‘Welke aspecten zijn van invloed op het koopgedrag van merkkleding onder jongeren?’. Door middel van een enquête hebben we onze informatie verkregen. Hierbij…

Op een ochtend ging een meisje Fleur genaamd eens aan de wandel. Het was mooi weer en ze had in de verte zo iets moois gezien, daar wilde ze naar toe. Helemaal aan het einde van zo ver als je maar kon kijken, had zij een regenboog gezien. En vroeger toen haar mama nog leefde had die haar eens verteld, dat de regenboog wel doorliep tot in de hemel…

Fred, je bent bij ons altijd welkom!…

Andere leden waren de criminoloog Chris Rutenfrans, de journalist Youri Albrecht, René van Hezewijk, hoogleraar Psychologie en onderwijswetenschappen, Peter Nelissen, Joost Vroege en Jaap Verraes. Je gaf wel gastcolleges aan de universiteiten van Amsterdam en Leiden.…

Rondom publiek, centraal vooraan naast SLAS-bestuur de juryleden: Ruben van Gogh, voorzitter Trees Nelissen, boekhandelaar te Soest Nelleke Streefkerk, voorzitter SLAS Jan Visser, dichter/redacteur 'Schoon Schip '93 Ali van den Berg, beeldend kunstenaar.…

Het plakkerige gevoel van de springstof onder haar borsten was verdwenen. Met een vaart van 100 kilometer per uur reed zij over de snelweg. Ruim op tijd. Niet te snel, niet te langzaam. Precies zoals afgesproken met de leider van Zwarte Valk. Al zo vaak had zij dit geoefend, zowel in gedachten als in het echt. Vandaag moest het gebeuren. In haar tas…

Als een schrijver met de pen in zijn hand sterft, roep ik altijd: goverdomme, jammer, ik niet. Maar toen ik hoorde dat Jos in zijn slaap was overleden, dankte ik God. Want er staat geschreven dat Hij zijn dierbaren in de slaap tot zich neemt. Dus moet Jos, gelovig of niet, wel een dierbare Gods zijn geweest.... denk ik dan. Nou ben ik bepaald…

We zijn er mooi klaar mee.…

De foto, die op hun huwelijksdag van hen genomen is (zie o.a. bladzijde 47 in 'Jotie T'Hooft, een dichtersleven' van Walter Nelissen, het boekje dat ik ooit in België kocht en wat mijn eerste kennismaking met Jotie was) is wat mij betreft de allermooiste foto van een dichter met zijn vrouw, die ooit genomen is.…

Nu de laatste jaren is het de mode om achteraf te bekennen en er soms een boek over te schrijven Michel Boogaard, Thomas Dekker, Karsten Kroon, Danny Nelissen(zou trouwens niet verkeerd zijn dat die weer wat ging fietsen) en Lieuwe Westra. De ronde van Italië en vooral de Tour de France: ik blijf ernaar kijken.…

Op 15 mei aanstaande presenteert Bruno Paul de Roeck zijn laatste boek ‘ONGEWONE MEDICIJNEN VOOR TEVREDENHEID’ (uitgeverij van Gennep) te onzen huize: Koningin Wilhelminastraat 40, Dordrecht. Christoph Moedersheim brengt zijn speciale compositie 'Leben Leben' ten gehore. Maar er is ook een tweegesprek over horizontale en verticale spiritualiteit…

Opzet is dat de Koningin met Anton Geesink namens het IOC per helikopter nederdaalt. Naast Forster’s tafel. Om samen een balletje te slaan met Jaques’ antieke rackets. Maakt niet uit whiff-whaff, ping-pong of tafeltennis als er maar lente in zit. Ook voor de Paasspirit is aan Boris niet te ontkomen.…

Rond mijn achttiende las ik de beknopte levensbeschrijving van Jotie T'Hooft 'Een dichtersleven' door Walter Nelissen. Ik had dat boekje ergens in België voor 195 franc gekocht. Ik was destijds net zo somber als Jotie was geweest en ik herkende mij geheel in zijn levenswandel, al heb ik nooit heroïne gebruikt.…

Hij is de ware anti-Christ, maar in feite is hij maar een klein, miezerig, oud kereltje, waar Anton Geesink wel raad mee zou hebben geweten. Hij heeft het contact met zijn ziel afgesneden en zijn hart is versteend. Deze maffia-baas regeert door zoveel mogelijk vreeswekkend te zijn.…

Nee, niet gekeken naar de persconferentie omdat we allemaal al wisten dat er maatregelen zouden komen die dus geen zoden aan de dijk zetten en men begrijpt heel goed dat we moeten roeien met de riemen die er niet zijn, in wankele bootjes ook nog. Wat was het stoer van Hugo om te zeggen dat de vliegtuigen, die uit het besmette Afrika kwamen, op Schiphol…

Ooit had ik een dierbare vriend die de cactussen kweekte en elke keer vroeg hij me: weet je zeker dat ik voor jou geen mooie hoef mee te nemen, waarop mijn antwoord hem altijd liet schateren, want ik keek hem alleen maar aan met een blik van: meen je dat nou en zei erachteraan: we houden het wel leuk hè lieverd? Nee, je doet me echt geen plezier met…

Opnieuw ongeregeldheden in Urk, een plaatsje dat de laatste tijd al veel in het nieuws is. Het gedoe begon een aantal weken geleden al, met kerkgangers die niet konden tellen, de dominee die zich al helemaal niets liet vertellen en nu de jeugd die buiten proportioneel zich te buiten gaat aan van alles en nog wat. Urk, een klein en gemoedelijk plaatsje…

Nooit begrepen waarom mensen in een dip gaan zitten wanneer er regen valt, evenmin niet goed tot me doorgedrongen waarom mensen tijdens de herfst al verlangen naar de lente of de zomer...mensen die in een winterdip zitten echt ik snap het niet? Regen valt, hard of zacht net zo het uitkomt en natuurlijk is het niet geweldig wanneer je in een hoosbui…

En natuurlijk kon Mark zich niet inhouden, hij stond tegenover Geert en viel hem aan op een akkefietje van acht jaar geleden, jawel, want: toen trok Geert aan zijn stutten en nam de benen, hij was het niet eens met datgene wat zich afspeelde en vertrok. Of dat nu wel- of niet netjes was, doet er na acht jaar niet zoveel meer toe, maar dat Mark nu nog…

Tja, bij die ene winkel die “op de kleintjes let” is wederom onze koffie in de aanbieding en ondanks dat ik ruim voldoende in huis heb, gaan we er toch voor, geen mens weet immers hoelang het duurt voor het een volgende keer weer veel goedkoper is toch? Niet geschoten altijd mis. Midden in de winkel een oude bekende die er aan de gratis koffie zit,…

Een heerlijke zonnige dag noopt natuurlijk om naar buiten te gaan en zo deden we dat ook. Normaal lastig op donderdag maar vandaag dus niet, hoewel de voortekenen wezen op een minder geslaagd uitje want: buiten gekomen wordt ons pad geblokkeerd door een enorme vrachtwagen aan onze gebruikelijke afrit en- aan de andere kant een opengebroken stoep, dus…

En dan ineens is het maandag, alsof er nooit een weekend was, voorbijgevlogen als het ware. En denk ik terug aan de weekenden die echt dagen waren waarin je ( geacht ) werd vrij te zijn, van werk, baas en dat soort dingen dus. Een vijfdaagse werkweek was immers een normale werkweek, zodat je op vrijdagavond kon zeggen: yeah weekend! Voor ons - vrouwen…

Ach in deze woelige tijd gebeuren er ook best grappige dingen, zoals: een gesprek hier in huize T, eega zegt, als het nieuws klinkt dat de Sint aankomt, nou, die komt niet voor mij hoor. Manlief is blijkbaar in de veronderstelling dat ie in deze tijd op de stoeltjes van de kleintjes mag gaan zitten en ik zeg: kom op zeg, doe eens volwassen…. Dom…

Hij wordt vergeetachtig, we noemen het nog geen dementie want dat woord ; daar trekt hij z’n neus voor op en reageert: dement, ik? Hoe kom je erbij? Dus we herhalen tot in den treure alles wat we al eerder zeiden, op herhaling als het ware…. Hij is vergeetachtig en ach dat zijn we allemaal wel eens maar dan komt er een heel raar verhaal want, hij…

Wederom hele dagen debatten die er niet om liegen, moties van wantrouwen richting Hugo, die van zich afbijt en zegt: ik treed niet af en gelijk heeft ie, want hoe lollig Geert ook is, tot vorig jaar had niemand ooit iets gehoord over Corona, niemand had verwacht dat we in een poel van ellende zouden komen en nog minder mensen dachten toen aan een pandemie…