Doeiiii
's Avonds belt hij me terug, inmiddels op zijn eigen flat, aanmerkelijk rustiger dan het gesprek ervoor...en dan ineens blijkt de herrieschopper niet mijn schoonma in wording te zijn, ook niet de buurvrouw, nee het was een kakatoe die, zodra de telefoon of de voordeurbel ging, een keel opzette dat horen en zien verging...…
Hij is de kakatoe in zijn spijkernest, het weekdier in de diepten van de oceaan, de herontdekte Inca-ruïne, overwoekerd door eeuwen van kosmische dans en wereldwijde bijeengekomen magie.
Hij poetst zijn gouden tralies en de scharnieren van zijn Dracula-gebit, zijn angsten zijn de wanen die hij uitspuugt.…