Een van mijn eerste herinneringen is de smaak van gedroogde appeltjes. Op een dag zei mijn vader ineens: ‘en nu allemaal onder de tafel.’ Daar zaten we dan. Met ons zessen opgepropt onder een weliswaar uitschuifbare, maar voor dat doel veel te krappe eettafel. Dat herhaalde zich een paar keer - ik weet nog goed dat ik een keer klem zat met de stinksok…
De laatste brief
De wereld scheen vol lichtere geluiden
En een soldaat sliep op zijn overjas.
Hij droomde lachend dat het vrede was
Omdat er in zijn droom een klok ging luiden.
Er viel een vogel die geen vogel was
Niet ver van hem tussen de warme kruiden,
En hij werd niet meer wakker want het gras
Werd rood, een ieder weet wat dat beduidde…
Dit stukje tekst hoort hier eigenlijk niet thuis! In talloze recent gedane pogingen om te komen tot het formuleren van een bewering, die qua criteria zoveel mogelijk voldoet aan ieders verwachtingen heb ik uiteindelijk gefaald. Daarom is dit dan ook niet meer dan een simpele constatering . . . wellicht te plaatsen onder een nieuw te creëren tabblad…