Het lijkt mij onverstandig om je eigen leven vertrouwensvol in de handen van anderen te leggen. Van gelovigen wordt soms gezegd, dat ze anderen voor zich laten denken. Tegenwoordig zijn het ook vaak de verzekeringsmaatschappijen en de adverteerders die voor anderen denken. Ik wil liever niet weten hoe groot de schare is die niet voor zichzelf denkt.…
We mogen met z'n allen naïef en in slaap gesudderd denken dat de wereldcrisis niet zo'n vaart zal lopen, het tegendeel is waar en daar doet onze nog even houdbare welvaart niets tegen. Een doekje voor het bloeden zo gezegd, want Amerikaanse toestanden sluipen onze maatschappij in, het verschil tussen arm en rijk wordt per dag groter en onverdraagzamer…
Een bezoek aan Scheveningen begon bij Mijn Schoonmoeder, maar daar was niets te beleven en zo belandden wij in De Maatschappij. In De Maatschappij werd naar voetbal gekeken en bier gedronken. Tot zover niets bijzonders, want daar draait het toch om. Wel opmerkelijk was dat er in De Maatschappij zo’n ouderwetse kroeglucht hing. Zo’n geur die diep in…
Chipkaarten die op hol slaan. Zorgverzekeraars die het vertikken je in te schrijven. Callcenters die je van het kastje naar de muur sturen nadat je eerst een voorkeuzemenu van 1 tot en met 9 doorliep. Agenten die je bekeuren omdat je een pakje boter van de stoep opraapt en in een afvalbak werpt. Service is uit. Niet zeuren moeten we. En betalen, vooral…
Onze dokter is tegenwoordig onderdeel van een Eerstelijns Centrum, van kleine zelfstandige naar partner in een grote maatschap, ja, dat vond hij zelf een hele stap. Nou, ik ook, in plaats van de intieme wachtkamer betrad ik een hal met verwijsborden, naar de onderdelen van deze medische fabriek.…
Het is zondag 4 september 15.45 uur.
Zojuist heb ik bijna drie uur aaneen een dienst bijgewoond van de Afrikaanse rooms katholieke gemeenschap in Amsterdam. Geheel in het Engels, geen woord Nederlands. Ik kan u zeggen, een bijzondere ervaring. Behalve een assisterende blanke priester was ik de enige blanke.
Hoe kwam ik er?
De dag voor mijn verjaardag…
Op mijn bergje ontwaar ik beneden gapende muilen van onverschilligheid, eigendunk en God voor ons allen, terwijl ik juist één wil zijn met gevoelsgenoten op weg naar De Bron, welke ons allen bindt en tegelijk zo harteloos en bloedig verdeelt.…
456
Bezig met laden