Alle inzendingen over Nacht-stilte

Jawel, ik had beter moeten weten maar ja achteraf is altijd alles beter te beredeneren, zo ook ditmaal! Eega vraagt: wil je iets zien op tv en als gewoonlijk zeg ik, nee wetende dat er diverse herhalingen worden uitgezonden en kerst films die ik dus helemaal niet leuk vindt, het ligt er te dik...

Als nachtmens heb ik al jaren mijn ritme te pakken, ik voel me net een mijnwerker in de stilte van de onderaardse gewelven of een mol of een vleermuis. Ik gedij bij stilte, dan kan ik mezelf zijn, niet overdag met al die stoorzenders, lawaaimakers en dolgedraaide workaholics, die de nacht mijden...

De nacht is mijn vriend, in stilte verdwijnen de remmingen van de dag, ogen en oren komen tot rust. Licht valt weg en ik in slaap, ik tel een schaap dat over een hekje springt. Negenenvijftig minuten snoozlet de wekkerradio, een meiske zingt maar voordat zij daar klaar mee is lig ik in Morpheus'...

...dichter. Jammer dan. Ik kreeg het gedichtje 'Nacht-stilte' ooit opgestuurd door mijn eerste muze Hanneke Majoor (zie hartenkreet 'Mijn vooroordeel'). Dat was na onze tongzoen, toen ze toch voor haar destijds andere vriend, die ook dichter was, koos, tot mijn grote verdriet. Toch troost ik...

De schemer is aangekomen en neemt zachtjes bezit van de dag. Je voelt de nacht binnen stromen, het donker staat op wacht. Het is de beurt van de nacht: hij heeft daar al de hele dag op gewacht. Het donker, de sterren, de maan: het doet allemaal een beetje griezelig aan. De schemering geeft de...

Alhoewel er bijzonder veel veranderd is in de loop van betrekkelijk weinig jaren, is de nacht toch machtig oud gebleven in zijn geluiden, lichten en geuren, in de angst die hij begeleidt, in het vreemde en verdwaalde van zijn momenten, in de sterkte van zijn stilte en in het geduld van zijn...

Tijdens mijn lange wandelingen door de bossen kuier ik bij tijd en wijle via de stad terug naar huis. Dan kom ik langs een oud rijtjeshuis waar de zon rozerood schijnt op een vijftal op de muur geschilderde vogels. In de open keuken staat in warm licht een grote houten tafel met een laptop, en daar...

Terwijl de stilte in de wakker wordende dag hoorbaar hangt en tijd overbrugt, kan leegte de bron van gedachten zijn. Het zoet geurende gras in de vochtige dauw voelde strelend fris aan mijn voeten. De damp van mijn adem zweefde lui in de stille, tintelende lucht. Ontluikend besef dat de wortels van...

Het is al laat op de avond, een klamme stilte hoogzomert mij met een koude pils naar het balkon, de lucht richting Noordzee glanst nog even na, ik plof neer op mijn 5-standen stoel, wat een rust. De buren houden het, de een na de ander, voor gezien en doven hun lichten, zwichten voor de slaap,...

Als ik overhoop lig met mezelf, als ik de antwoorden niet heb, als ik mijn genegenheid niet kwijt kan bij jou..., dan ga ik op bezoek bij mijn ouders. Ze zijn er altijd en immer met mij eens, zwijgend stemmen ze met mijn aanwezigheid in het voorbijgaan een ongehoorde groet. Dat doet me toch...

Ik ben bang voor de stiltes. Er zijn zoveel stiltes. Er is de stilte van een ster. De stilte van het ontwaken in eenzame gevoelens. En van de gedachtenloosheid. Maar in het klooster zijn de stiltes weldadig ofschoon er op de trapleuning daar een slang is gebeeldhouwd met daaronder het woord...

Het lijkt er steeds meer op dat ik beter tot mijn recht kom als ik rust ervaar. Een gevaarlijke zin, want het is een constatering gestoeld op mijzelf als primair verbeterpunt op de aardbol. Natuurlijk, verbeter de wereld maar begin bij jezelf. Dat is ook een uitleg. Maar stel dat dit waar...

Daar is ie weer, de kleine wijzer huppelt over de 24 uur en daagt mij uit tot een conversatie die nergens toe leidt. Vingertoppen die toetsen beroeren, duistere vibraties die voeren naar getikte, gelikte stukjes die er eigenlijk niet toe doen. Ik schrijf de nacht naar een volgende morgen waar ik...

Of ik hem gezien had, vroeg je mij, in mijn lucide dromen. Een antwoord had ik niet. In duister van het niemandsland was ik alleen en zonder vragen. Ik had hem wel gezien, maar er niet over gesproken. Die nacht toen de stilte veertien talen sprak, zag ik hem met zijn schimmel op het dak, maar...

Een duifje zetelt op een tak in het geboomte aan mijn venster dat zich ontvouwt als een paradijselijk aandoend, welhaast Renaissancistisch schilderij. In de avond vertoont zich een mooie, ronde, bleke maan tussen de uitsparing van de dichtgeschoven linnen beige gordijnen. De stilte van de nacht is...

Sluimerend is de dag op zoek, de wende wil telkens weer een etmaal en ik heb de sleutel op zak. Ik zie het donker in.

"I close my eyes and I drift away into the magic night" Zo luiden de woorden van de song en zo lig ik wakker of slaap ik in, mijn lange voorbije leven overdenkend en gedachten aan tientallen gebeurtenissen en personen bezetten mijn geest.... De stilte van de nacht die ik liefheb omhult mij...

Bij "Vincentius" aan de Veemarktstraat in Tilburg kun je altijd wel iets van je gading vinden. Mijn oog viel daar op een zwart vierkant klokje met gouden wijzers (inmiddels siert het een van de beide bureaus die mijn woonkamer rijk is). Het klokje zal trouw en in een gestaag ritme de uren...

Carla was geslaagd voor het examen apothekersassistente en was al aangenomen bij de plaatselijke apotheek Koster in het dorp. Met pretlichtjes in haar mooie blauwe ogen vierde ze dat bij Wouter en Mien met koffie en gebak. ''Eindelijk werk, dan heb ik wat meer geld in mijn...

Achteraf kan ik niet meer precies zeggen wanneer het begonnen is, maar op een nacht was het er, zomaar, en nestelde het zich in mijn hoofd met een onverwoestbare kracht en een hardnekkigheid waardoor ik meteen wist dat het nooit meer weg zou gaan. Ik heb ertegen gevochten, geloof me, ik heb gedaan...

Ik zet mij neer op mijn balkon en kijk om me heen. De schemering valt en weldra is het nacht. Om me heen gonst de wereld vol van stille bedrijvigheid. Eén voor één komen al mijn buren thuis. Het gelach van kinderen verstomt als ze naar binnen lopen. Lichten floepen aan in de huizen, en dan...

Het is stil in mij, om verschillende redenen. Er is een stilte die door machteloosheid wordt gevoed. Een stilte die een ingetogen woede is omwille van allerlei politieke besluiten die ertoe leiden dat mensen waar de klappen al jaren vallen nog eens worden nagetrapt. Gehandicapten, chronisch zieken,...

Dit helpt mij geweldig, dat ik kan schrijven wat ik denk, wat ik voel. Hoewel voor veel mensen sommige gedachten onuitspreekbaar blijven, blijven voor mij alle gedachten onuitspreekbaar. Het papier vertrouw ik ze wel toe, het zal mij niet tegenspreken, het is een onbeschreven blad, het kan nog...

De schrijver en zijn geliefde wilde onlangs naar de 23e verdieping van een bekend Amsterdams hotel om er van het uitzicht en een goed glas te genieten. Het terras was gesloten en de teleurstelling groot, de ergernis ook. Op de heen en terugweg werd in de lift het prachtige Wonderful world van Sam...

,,Van wie bent u?” De slavernij is in dit landje al een tijd afgeschaft. Tot de meeste telefonistes schijnt die wetenschap echter niet doorgedrongen te zijn. ,,Van wie bent u?” Een stompzinniger vraag is bijna niet te bedenken. Toch is de bedoeling van de dames goed, ze moeten van het baasje...

Weet u, ik ben best wel een lawaaiig mens, ik heb Zappa gezien in de Jaap Eeden hal en in Ahoy. Rammstein, Uriah Heep, Cradle of Filth, zet 'm op, u doet mij daar plezier mee. En dan fiets ik, zomaar op een maandagmiddag laat, richting mijn jongste broer, via Medemblikstraat naar Azaleaplein....

Stilte kan boeiend en aangenaam zijn. Een korte pauze in een muziekstuk, ja zelfs een break in een dance song, dat is dan even heel spannend. De meest extreme muzikale stilte werd bedacht door componist John Cage: vier minuten en drieëndertig seconden is het stil in het stuk 4.33. De heerlijke...

Je dobbert in warm water, stemmen klinken donker en handen glijden over de buik die leven bevat. De toestand is vredig, niemand belaagt je. Maar dan knap je uit je vel, een ei moet gelegd worden en je perst jezelf schreeuwend uit de pisbuis die je later mama gaat noemen. Ontsloten is de weg die...

soms is het zo stil dat ik me wel eens afvraag of ik er nog ben Ik moest aan bovenstaande senryu van eigen hand denken toen ik de trein naar Apeldoorn binnenstapte en hem zag zitten. De man die ik vorig jaar elke avond in het plantsoen in Deventer had zien zitten, terwijl zijn...

In de stilte van de nacht: de chaos van het onstuimige dagelijkse leven onttrekt zich aan de sporen die de sterren naast de wegen achterlaten. Opgeschrikt door de snelheid van het licht, wendt de stroom mensen zich richting de ontelbare vallende spelden. Geruisloos dalen zij vanuit de wolken...