Alle inzendingen over VER

Of vindt u dat te ver gaan ?…

Een gouden ganzenveer in je achterste, het is me wat...…

Maar mag ik ook blijven, dat is vers twee.…

En ik zag hun sneeuwwitte vleugels en bedacht dat het mijn veren geweest waren. En ik keek naar mezelf in de weerspiegeling van het water. Ik zag mijn blote schouders en mijn blote armen en mijn blote hals. Ik had geen veren. Al mijn veren waren weg. Ik miste de energie om te huilen en had de hoop opgegeven op een glimlach.…

Ik volgde de kromming in het pad, liep langs de weelderige duindoorns en daar, midden op mijn weg, zag ik de zilveren veer liggen. Ik ervoer een schokje en stond stil. Het was een prachtige, lange penveer van een zilvermeeuw, glinsterend in het overdadige zonlicht.…

Op zo'n moment weet je dat gekrakeel er niet toe doet en strijk je veren droog.…

Echt, geloof me, een pauw heeft mooie veren nodig om in het middelpunt te kunnen blijven staan in de volière en daar draait het bij de VVD toch om?…

Het leek allemaal nog zo ver weg. Oh nee, eerst moest het eind van hun studietijd in zicht zijn, dan zouden ze er eens over denken. Het ging toch prima zo? Zij met haar studie in de ene stad, hij in de andere. Alle vrije tijd over en weer bij elkaar. Samenwonen? Dat kwam later wel!…

Elias Taban houdt zijn neus stevig tegen het raampje van de balie gedrukt. Zijn witkatoenen hemd met transpiratievocht onder de oksels steekt af tegen zijn donkere huid. Zijn bruine ogen staan diep in hun kassen. In de helverlichte ontvangsthal van de immigratie- en naturalisatiedienst is het rustig. Op het bankje schuin tegenover de klachtenbalie…

Van huis uit ben ik katholiek opgevoed, mijn vader daarentegen was een overtuigd heiden. Dat had zo z'n voordelen, als ik met moeders en de rest van het gezin terug kwamen van de hoogmis, dan had pa voor ieders zins een lunch neergezet. Je kreeg je ei zoals je het wilde, zacht- dan wel hardgekookt, gespiegeld of dubbelgebakken en de dooier toch intact…

Eindelijk voet op vaste bodem, al ging het hem te ver om daarna nog als een paus de grond te kussen. Hoogstwaarschijnlijk was hij dan ook nooit meer overeind gekomen. En de donkere stem van Arnold Schwarzenegger klonk: "I’ll be back!". Sorry, Arnold. Je dacht toch niet dat ik van de ratten bezeken was? Volgend jaar misschien.…

----------------------------------------------------------------------------------------- De maandag-dagcolumn is een herhaling van de dagcolumn van 10 jaar geleden. Interessant om te zien in hoeverre omstandigheden, denkbeelden en zienswijzen van toen nu nog geldingskracht hebben. Onderstaande column is op 26 september 2010 op deze site geplaatst…

Dat gaat me echt te ver!…

Dat hij ineens al die Nederlanders begrijpt, die tijdens zijn bezoek in Amsterdam overal de regenboogvlag lieten wapperen en tegen zijn wanbeleid demonstreerden bij het Nemo-museum, terwijl hij van verse tonijn en dure wijn genoot. En met Beatrix voetje-vrijde. Die hem overigens een blauwe plek op zijn scheenbeen bezorgde.…

Hij staat ver open, en de ruimte van alle rijpheid is in hem... Het scheppen van de kunstenaar is een kloosterorde: hij brengt uit zichzelf alle dingen die klein en vergankelijk zijn naar buiten: zijn eenzame lijden, zijn onbestemde wensen, zijn angstige dromen en de vreugden die zullen verwelken.…

Voor iedereen die volop leeft en iedereen die dit om welke reden dan ook niet meer kan, wil of hoeft, verdwijnt eens de dag. Je sluit je ogen en verdwijnt. Zonder besef van tijd, plaats en omstandigheden. Tijd vloeit tussen vingers door. Net als stromend water. Vrijwel iedereen ontwaakt een x-aantal uren later. Met besef van tijd, plaats en omstandigheden…

'Jee Walter wat een slimme zet' meer kan ik niet zeggen, hij is nog zó jong en dan nog een vrouw uit verwegistan, ik sla m'n handen voor m'n ogen, natuurlijk zie ik beren op de weg, hoe moet dit verder, komt ze hier heen, waar moet ze wonen, worden ze een gezin? Net of dat zo eenvoudig is, of gaat hij terug naar Afrika? Walter lacht...'Lach je…

Als mensen je voortdurend veren in de kont steken, gaat het daar op den duur jeuken.…

Na een onsje Hollandse garnalen (vijf euro bij de vishandel, minder dan twee euro bij 50% korting in de Hema) met verse citroensap voel ik me weer helemaal te wauhie, leuk idee al die kleine beestjes in mijn maag, ook al vind ik ze sterk op maden lijken.…

Jammer dat dit land geen stelling neemt, het zwalkt wat heen en weer tussen rechts en links, koppen met spijkers worden niet geslagen, we stevenen af op een zacht compromis tussen harde tegenstellingen, een mengelmoes van partijen in verwarring over elkaar overlappende standpunten. We willen allemaal een welvarend Nederland, maar de politieke bewindsvoerders…

De tekst zegt alles en ook eigenlijk niks, want wat is nou een brug? Ja, een verbinding doorgaans over water, tenzij dat water verdampt is, maar in dit specifieke geval, is dit niet zo en dus verbindt de Algerabrug twee oevers die elkaar kunnen zien als het ware. Wanneer je aan de oever van Capelle woont, kun je de oever van Krimpen zien en vice…

(voor Elizabeth Wentworth Roberts (1871 - 1927)) Jij bent geboren op 10 juni 1871 in Philadelphia. Jouw vader was George Theodore Roberts en jouw moeder was Sarah Cazenova. Jij was hun enige kind. Jouw opa was schatwijk geworden in de spoorweg- en kolenmijnindustrie. Op jouw 15-de wilde jij al een kunstschilderes worden. Jouw moeder wilde dat jij…

Ik ben verdwaald in mijn gedachten. Jouw glimlach terug naar mij was onverwacht. Net als een kus die niet met mijn lippen kan worden verbonden, maar steeds toch me laat lijden. ik kies ervoor om te sterven voordat je mijn chocolade huid laat smelten. Jouw stem maakt nog steeds muziek in mijn oren. Beetje bij beetje verlies ik de kracht om te blijven…

....en op de televisie zie ik die opgewekte, vrolijke, hartstochtelijke Afrikanen die zo enthousiast hun trommels beroeren in een strak ritme. Bij hen wilde je zijn en bij hen wilde je sterven. Je danste nog je mallotige dans op het ritme van de trommels als oude man. Je had Afrika zo lief, mijn wonderlijke vriend en Afrika sloot jou uiteindelijk…

In een heel bevallig heuveldal, niemand weet waar, lag een mooi dorp vol tevreden bewoners. Deze mensen kenden alleen hun dal, en niets anders van de wereld. "Tussen onze heuvelrijen en in ons dorp is het alles. Meer verlangen we niet," was ieders mening. Op een mooie zomeravond werden op het dorpsplein toneelspelen met zang gehouden. Bastiaan…

Jouw nummer uit mijn telefoon gewist, ik heb mij vergist. Gisteren dacht ik nog anders over jou, maar helaas, is het waar, je bent een junk. Vorig jaar om deze tijd was ik bereid om je te helpen, wist ik niet dat je me zo bedonderen zou. Maar nu, nu ik weet dat ik mij vergist heb, wil ik dat niet meer. Ik ga er namelijk zelf aan onderdoor, samen…

De winter is nog ver weg. Het zal als een soort jetlag zijn als de winter komt. Vandaag is belangrijk, vandaag leef ik, vandaag ben ik warm en gelukkig. Ik leef dus vandaag en stop met allerlei plannetjes maken.…

Vandaag in het nieuws: Het Hoornbeeck College te Amersfoort weigert een leerling aan te nemen, omdat hij thuis een open internetverbinding heeft én TV. De school stelt in zijn toelatingseisen, dat het zich verdiepen in moderne lectuur, muziekuitingen en massamedia, zo nodig kan leiden tot een afwijzing. Vanwege het god-onterend en mensverwoestend…

Die ochtend zit ik in een vroeg voormiddagzonnetje buiten wat te lezen. Komt de buurvrouw met haar drie- tot vierjarig dochtertje even 'aanlopen'. Anne heet de hummel en ze doet haar naam alle eer aan. Leuk ding: staartjes met strikjes etc. 'Hoi Fons'. 'Hoi Anne'. 'Wat doe jij' ? 'Ik lees'. 'Een verhaaltje'? 'Een heel verhaal'. Ik…

De optimistische huisvrouw die vanuit de vertrekhal volstrekt overtuigd is 'dat de piloot gaat starten', tot ver na het moment dat het toestel is weggesleept van de gate. Alle kerels die ineens een schat aan luchtvaarttechniek en vliegervaring te berde brengen.…