Alle inzendingen over afvragen wat 't ver

En ach, ’t is toch nog wel behoorlijk goed gekomen met mij. Dus écht een zwaar hoofd heb ik er ook weer niet in. Alleen, buiten dat ik muziek, dans en shows steeds meer als eenheidsworst beschouw, vraag ik me toch heel sterk af of we met concept en uitvoering van dit miljoenen verslindende festival wel op de goede weg zijn.…

Al deze entiteiten zullen sterven, ze weten dat ook, mijn afvraag is wat er nu zo stellig moet worden bewezen. Ik ben blij met mijn ei, ik kan het hier kwijt.…

Soms zal je je zelfs afvragen : ‘hoe zou Bart willen, dat je die wonde verzacht?’ Verdriet en rouwen zijn heel natuurlijk. Maar vergeet niet, van hen die achterblijven en van jezelf te blijven houden.…

Je afvragen hoe het ooit zo ver heeft kunnen komen heeft geen zin. Je afvragen hoe je er doorkomt met zo weinig mogelijk kleerscheuren om weer verder te kunnen gaan. Het zien van het licht aan het einde van die donkere tunnel: ik zie het niet, ik durf er niet in te gaan.…

- laat Maccabi-supporters zich afvragen of massaal voetbalbezoek aan een buitenland prudent is als je eigen land volop in oorlog is. - laat alle commentatoren zich afvragen op de vermelding van het geloof 'Islamistisch' bij de relschoppers klopt en/of relevant is.…

Dit wetende kan je je afvragen of deelnemen aan toerskitochten verantwoord is. Ik zeg: nee.…

Of vindt u dat te ver gaan ?…

Een gouden ganzenveer in je achterste, het is me wat...…

Maar als ze naar mij toe zouden komen om vergeving te vragen, van wat ze míj hebben aangedaan, zou ik me tóch afvragen: 'is vergeving bevrijding?!?'.…

De uitlatingen van sommige mensen over vluchtelingen doen je afvragen of die mensen weten wat menselijkheid is. Maar bovenal of het besef er is, dat we het allemaal maar moeten zien te rooien met elkaar op deze planeet. Oplossingen zijn meestal niet pasklaar maar mededogen moet toch op te brengen zijn.…

En waarom ben ik, voor mijn gevoel, in de canon des levens altijd het tweede vers?…

't internetje geeft de kans dat geen afstand meer te ver is ...…

Maar mag ik ook blijven, dat is vers twee.…

Mensen die bijna alle problemen in de wereld aan één bepaalde groep toeschrijven - bv. moslims, joden, christenen, socialisten, communisten of liberalen - zouden zich eens in alle ernst moeten afvragen of hun wereldbeeld wel deugt.…

Men kan zich afvragen hoeveel succesvolle sportlieden, populaire politici, gefortuneerde zakenmensen en gevierde mediamannen niet vreemd zullen gaan.…

Je kunt je gaan afvragen wie hier nu echt ziek is!…

Zo kom ik altijd op dezelfde route even voorbij het CAD een man tegen - niet te paard maar wel in draf – breed lachend, druk met zijn armen zwaaiend inclusief zijn aktetas, dat ik mij afvraag: wat zou die vent doen voor de kost?…

Ik ergerde me een beetje aan hem omdat hij een beetje ver van de mensen ging staan. Hij had klaarblijkelijk geen zin meer in campagne. Ik vecht altijd door.…

Hij snort immers (ver) boven de toegestane waarde van vijfentwintig kilometer per uur en dan is het altijd oppassen geblazen. Neen, het zijn gewoon de kilometers die de aandacht trekken. Dit komt omdat mijn karretje héél binnenkort de magische grens van 9999,9 gaat overschrijden en ik mij nu al afvraag; wat dan?…

Sommige dagen was het werkelijk intens, maar nooit zo intens als destijds op “het Blijvertje “, de site die zijn tijd ver vooruit was. De christelijke feestdagen, verjaardagen en andere gebeurtenissen werden er breed uitgemeten.…

Buiten stormt het en de wind slaat regendruppels tegen mijn vervuilde ramen, ik heb een naar kuchje opgelopen, wat een kennis eens deed afvragen of ik een hondje was. Was ik een hondje, dan zou ik zeker niet in Nederland blijven, maar lekker naar warmere gebieden wandelen.…

Sinds jaar en dag proberen gemeenten zich te profileren met de meest uiteenlopen motto’s. Soms zitten ze er op de afdeling Communicatie dagenlang op te zweten. Nu wordt algemeen aangenomen dat ambtenaren niet de meest creatieve mensen zijn op dit westelijk halfrond. Dat nu, zo kan ik uit eigen waarneming vaststellen, is niet waar. In de ambtenarij is…

Van deze twee braaf-burgerlijke, zoetsappige, oersaaie, om niet te zeggen walgelijke dichteressen maak ik de sprong naar de op 9 mei 1956 in Oudenaarde geboren rasechte dichter Jotie (Johan Geeraard Adriaan) T'Hooft, die uiterst rebels te werk ging, zowel in zijn leven als in zijn werk.…

Jouw verscherpte cocaïneblik zond noodsignalen naar de goden van diverse pluimage, hooggelegen ver weg, maar ook in diepe, donkere, vochtige spelonken.…

Sura 18, vers 43.) Het betreft niet vers 43, maar vers 45 en het citaat is incompleet, want hij heeft de laatste zin 'God heeft macht over alle dingen' weggelaten. Sura of soera = een hoofdstuk met meerdere verzen. Vers = aya of in het meervoud ayat. Dit citaat komt uit sura 18 De Spelonk.…

(voor Jotie T'Hooft (1956 - 1977)) De Belgische dichter Jotie T'Hooft had een intens sombere kijk op het dagelijkse leven in o.a. Oudenaarde, Gent, Brussel en Brugge. Hij is geboren als Johan Geeraard Adriaan T'Hooft op 9 mei 1956 in Bevere, gemeente Oudenaarde. Om precies te zijn in kamer 27 van het Sint-Elizabethhospitaal.…

En door dit geworstel moet ik mij nu afvragen of ik misschien wel een authentieke kommaneuker ben.…

Of ik nu een ouwe lul ben, hoor ik u zich afvragen. Neen hoor, ook al word ik opa eind november, het wordt trouwens een kleinzoon (scoop), dan weet u dat ook weer. Zometeen doe ik nog even een Rammstein (vastgelegd onder 'favorieten') en drink ik daarbij een fikse borrel, gewoon omdat dat mag vandaag.…

En ik zag hun sneeuwwitte vleugels en bedacht dat het mijn veren geweest waren. En ik keek naar mezelf in de weerspiegeling van het water. Ik zag mijn blote schouders en mijn blote armen en mijn blote hals. Ik had geen veren. Al mijn veren waren weg. Ik miste de energie om te huilen en had de hoop opgegeven op een glimlach.…

Ik volgde de kromming in het pad, liep langs de weelderige duindoorns en daar, midden op mijn weg, zag ik de zilveren veer liggen. Ik ervoer een schokje en stond stil. Het was een prachtige, lange penveer van een zilvermeeuw, glinsterend in het overdadige zonlicht.…