Laat nu maar de aprilvissen volzinnen schrijven.
Mijn eigen leven met zijn trauma’s heeft niet gekregen, is niet genezen.
Dankbaar hoef ik dus niet te wezen.
Uiteindelijk zullen alle woorden, zinnen verdwijnen.
Misschien dat mei anders zal schrijven.
Urgentie:Laag
Het is een vrouwke ”Fleur”, onze moederlijke 12 jarige Malthezer.
We spelen ”gastgezin”.
Binnen de formele deuren, waar ik zelf de naam moet lezen om niet in een andere kamer te verdwalen, vindt “Fleur” blindelings haar weg, heen en terug, in het woon-en...
...waar men over vrede las, naar wapenafkoeling snakt.
Kuifje wil zich laten herbronnen in Tibet. Zou deze tekst een aprilvis kunnen zijn?
Machthebbers die nooit oorlogsslachtoffers zullen zijn.