Laat nu maar de aprilvissen volzinnen schrijven.
Mijn eigen leven met zijn trauma’s heeft niet gekregen, is niet genezen.
Dankbaar hoef ik dus niet te wezen.
Uiteindelijk zullen alle woorden, zinnen verdwijnen.
Misschien dat mei anders zal schrijven.
Urgentie:Laag
Het is een vrouwke ”Fleur”, onze moederlijke 12 jarige Malthezer.
We spelen ”gastgezin”.
Binnen de formele deuren, waar ik zelf de naam moet lezen om niet in een andere kamer te verdwalen, vindt “Fleur” blindelings haar weg, heen en terug, in het woon-en...