Alle inzendingen van Erembrecht Niemandsland

Zeker, het was Kuifje, de eerste man, heeft zijn eerste stap op de maan gezet. Niet zozeer Armstrong, de spelende populaire jazzmuzikant. De afvalberg in de ruimte, de vervuiling is er zoals op de aarde. Satellieten die spioneren. De beschikbare ruimte waar bij intentie vrijheid stopt waar de andere...

Vanuit het wonder in de publicatie van de gedichten schrijf ik u eveneens als de initiatiefnemer. Zonder uw inspanningen zou de voorstelling van de dichtbundel /proza die nu ter perse staat dode letter zijn gebleven. Vanuit de analytische vraag in het waarom dat ik proza en gedichten schrijf is di...

Enkele jaren terug zijn we in de concentratiekampen Auschwitz -Birkeneau toegekomen, waar ook wat verder de fabriek, door de met Oscars bekroonde bioscoopfilm Schindlers List een inkijk van de geschiedenis weergeeft. Deze periode is gekenmerkt door meer dan 1600 kampen, vernietigingskampen, interner...

Muziek verzacht de zeden. Klara, de Vlaamse klassieke radiozender bracht de top 100 uit. Bach...zou je kunnen zeggen met als laureaat de Mattheuspassie. Afscheid nemen doen we van dit schrikkeljaar waar naast zonsverduisteringen, maansverduisteringen er ook een supermaan was. Deze laatste werkt zon...

Reeds in mijn jonge tienerjaren werd ik warm, gastvrij, verwelkomd in het achterhuis te Schaarbeek. Binnen de omgeving waar binnen de skyline van de binnenstad de merknaam Philips opvallend verlicht was. Waar een tante een gelijknamig winkeltje in de bekende Nieuwstraat zou uit baten. Binnen deze wi...

17 oktober is werelddag van verzet tegen armoede en tevens de herinnering aan Maximiliaan Kolbe. 83 jaren geleden werd Kolbe vermoord in Auschwitz. Hij was katholiek ook wel eens universeel uitgesproken. In 1941 zou hij in quarantaine geplaatst worden samen met 10 anderen in het concentratiekamp Aus...

Vandaag is Koning Leopold II omstreden. In het verloop van de "Black lives Matter" beweging werd hij vanonder het stof gehaald. Voor de heisa echt vorm kreeg waren er reeds aantijgingen. Aan de hand van de beschuldigingen zag ik op de televisie een onvolledig fragment, waarbij MR Kopstuk Louis Mic...

Majestueus zie je de Sint-Petrus en Sint Pauluskerk als je met de trein, het treinstation in Oostende binnen spoort. Dit uithangbord van "de stad aan zee" waar haar glasramen voorbije koningen van onze dynastie vertonen en waar dit neo-gotische gebouw de vergelijking kan doorstaan met "De Dom van...

Spraakmakend waren de boeken "Zomer te Termuren"," De kapellekensbaan"," Mijn kleine oorlog", "De bende van Jan de Lichte"," De voorstad groeit"," Priester Daens". De auteur van deze boeken Louis Paul Boon zou bij leven amper erkenning gekregen hebben in eigen land. Nederland zou de sch...

De afgelopen veertien dagen zijn verlieservaringen. De natuur en wat er leeft die mij doet stil vallen. Te veel om te verdragen. Laat staan de gebeurtenissen als Goddelijk te beschouwen. Toen ik de merel zag vernietigd worden door een iets grotere roofvogel was ik geschokt. Je kon hem horen kr...

Wanneer de sneeuwklokjes krokussen zoenen, meiklokjes zich vormen, speelduiven geklokt neer strijken, dan komen wij bij de zomertijd in één van de vier seizoenen. Vele jaren lang is het winterkoninkje als eerste buur aan onze achterdeur komen wonen in zijn klein huisje. Zorgzaam zoals het is bij ...

Vandaag is het een open vlakte waar eertijds in een U-vorm de barakken van “Beverlo” stonden. Deze barakken die naar uitzicht vergelijkbaar waren met de verblijfplaatsen van gedeporteerden in “Auschwitz”, waren begin de jaren 70 een schouwspel en kampplaatsen van diverse jeugdbewegingen. I...

Mijn consultaties lopen. De speelse natuur en dieren die door aanstormende voertuigen worden plat gereden. De levensverwachting en de jongen in het nest, die verweesd achter blijven in honger en dorst. De ene mens wordt een eeuweling, de andere mens blijft een kind. Stikstof die zuurstof verslin...

Vanuit de joods-christelijke cultuur staat er geschreven “vraag en er zal je gegeven worden” los van de werkelijkheid. De natuurlijke krachten schat ik hoger in door haar wetmatigheden waar we aan onderworpen zijn dan wat er geschreven is. Wanneer de rede hoop zou zijn met resultaat, dan zou d...

Laat nu maar de aprilvissen volzinnen schrijven. Mijn eigen leven met zijn trauma’s heeft niet gekregen, is niet genezen. Dankbaar hoef ik dus niet te wezen. Uiteindelijk zullen alle woorden, zinnen verdwijnen. Misschien dat mei anders zal schrijven.

Tijden vervagen wanneer herinneringen dwalen. Momenten van gelukzaligheid die niet hoeven te verklaren. Leefmomenten die ieder wel kan herkennen. Wat eens geweest was komt niet weer. De zachte hand verstrooit vriendschappelijk zodat het weer herleeft. Cultuurgewoonten waar het vormsel in is gebo...

Onze voorouders prevelden: "Nooit meer oorlog." Ze deden dat omdat ze veel geleden hadden in de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Vandaag klinken die woorden precies als een Belgenmop, een schotelvod. De IJzertoren in Diksmuide waar letters als strijdkreet tot de wolken reiken “Alles Voor Vlaan...

Indien de Grote Manitou zou spreken... U die van de Heilige bergen weet… Zoals u ook weet dat niet iedereen waardig is om ze te betreden….dan weten geleerden dat er ook “bergen geld” leven. Waar er bij crisissen een ophoping van kapitaal is te traceren, is er vandaag nood, speculatie, ove...

Urgentie:Laag Het is een vrouwke ”Fleur”, onze moederlijke 12 jarige Malthezer. We spelen ”gastgezin”. Binnen de formele deuren, waar ik zelf de naam moet lezen om niet in een andere kamer te verdwalen, vindt “Fleur” blindelings haar weg, heen en terug, in het woon-en zorgcentrum. ...

Waar de uiteinden van een lijn elkaar ooit ontmoeten Is er geen eindigheid noch een begin. Eindigen geen verhalen. Eindigt elk begin. Is de eindigheid een zichtbaar gedeelte In de tijd, ogenschijnlijk misdeeld, Waar het leven eindigt, weerzinwekkend eindigt ,Is de lijn onderbroken. Begint een ti...

Onderwerp: FW: Halve eeuw-verhalen / fragmenten uit het verleden vanuit Termuren Vallende bladeren. Het verkorten van levensjaren .Oude kloostergebouwen, Op de fundamenten.. Steeds opnieuw iets fris brouwen. Het klokje is lang op een lange reis op weg. De grot is reeds lang weg. De paviljoen...

Het verhaal van de oudste inwoner. Is er toch nog een moment dat ik even het dorp terug wil zien; dan hou ik halt aan de schoolpoort van de Gemeenteschool. Zoals u weet staat daar op de speelplaats de oudste inwoner van het dorp en door wind, hitte en regen staat hij er nog. Eind jaren zestig ...