Alle inzendingen over braken

...door de stem van de bankdiscipel. ‘Meneer’, roept hij. 'HET HOOFDFILIAAL LAAT VOOR 150 EUROS AAN TURKSE LIRES DE AUTO NIET RIJDEN…….' Waar kan ik braken?? Diezelfde avond word ik thuis gebeld door de bank. Wat ik van hun service vind in het algemeen……….. Dat heb ik hem, in...

...hype. In een eerste fase enkel wat diarree en braken, later zal het virus ongenadig muteren naar een dodelijke variant en ons een pijnlijke verstikkingsdood doen sterven. Net voor we op onze knieën onze laatste adem uitblazen zullen we nog hijgen voor wie het horen wil: Nooooo-rooooo. Niet Al...

Het was verschrikkelijk. Op 1 februari 1953 was ik met verlof thuis. Ik was dienstplichtig soldaat ingedeeld bij de Luchtdoelartillerie en gelegerd in Arnhem, en woonde nog bij mijn ouders in Amsterdam. Op die dag raasde een hevige storm uit het noordwesten over ons land. Het zeewater was tot grote...

(voor Helen Marie Jurgens (1908 - 1958)) Je bent geboren op 25 december 1908 in Brooklyn, waar je naar de openbare school ging. Je vader Williams Jurgens was een reclame-manager van de New York Evening Journal. Je verhuisde naar Flatbush, waar je een broertje kreeg. Je studeerde aan de...

Een nieuw licht overspoelt de wereld. De vogels zijn teruggekomen en zij nestelen in de bomen rond mijn huis. Zo brak ook in het lang-vergeten jaar 1956 de Paastijd eens aan. Ik herinner mij hoe de lange Bosscheweg zich als een kosmopolitisch lint uitstrekte en hoe ik de bonte afwisseling van...

Voor 't eerst in mijn bestaan heb ik vandaag met iets gegooid, niks gebroken maar de onmacht dat mijn handen niet meer doen wat ik graag wil dat ze doen, die onmacht brak me vandaag. Niks bijzonders misschien voor mensen die nu hun wenkbrauwen optrekken, maar voor mij, dat gigantische gevoel van...

Na acht dagen werd op het eiland een oud vrouwtje levend onder het puin van de kerk vandaan gehaald. Ze huilde en riep trots voor de camera dat Jezus had haar gered. Ik begon ook te huilen, maar kreeg gelijk een stekende pijn in het hart. Toen brak mijn lichaam open en ik zag op het water dat de...

Gisteravond, na zwaar tafelen, met als gevolg brakke gedachten, maakte ik mijzelf van alles wijs, vanaf een zelfbedachte wolk, hoog zwevend in strak blauwe oneindigheden, ver boven poëtisch of spiritueel gekakel over diepe gevoelens, onmetelijke gedachten, peilloze afgronden, verheven wijsheden,...

Zondag is een conductrice van de NS door jongelui van een trap gegooid, geschopt en geslagen. Zij brak haar arm. Ook de machinist kreeg klappen. De NS zou goed moeten onderzoeken hoe dit kan gebeuren, nu geweldsdelicten in de trein de 1000 per jaar passeren: dat maakt het werken voor NS-personeel...

Het verdriet dat zich schuilgehouden had in duistere, verborgen uithoeken van mijn ziel, geest en gemoed brak los uit de kluisters en het bevrijdde zich en een wilde stroom van tranen baande zich een weg naar buiten, als een tomeloze, onbeteugelde rivier.... Een Cerberus bevindt zich op mijn...

In die tijd, gedurende die zeven jaar van je emigratie, toen ik je bestaan in dat Zuid-Amerikaanse land ten onrechte beschouwde als een sprookje, dan wel als de romantische film die het niet was en toen ik nog altijd verliefd op je was heb ik al mijn geld aan je verbeld en struinde ik rond met die...

Park Soms zit ik in het park en breek ik in gedachten eenden die ik in een broodzak aan je geef. Rituelen van weleer en hoe er errors sluipen in hun voorgeprogrammeerd teder dat dan kabbelt tot onwezenlijk wreed, naast alle andere begrippen, alfabetten rekensommen die men - vraag...

nee ik heb niet gehuild van geluk toen Oranje destijds kampioen werd er brak geen dijk door en ging niks echt stuk maar gisteren toen ik de Deense voetbalploeg om de gevallen Christian Eriksen zag staan sommigen met de rug naar hem toe totaal verward handen voor het gezicht...

Ze hadden mij de "Ishihara Kleurenblindheidstest" toebedeeld. Ik zal het nooit vergeten. Het was de bedoeling dat ik voor het publiek van mijn mede-studenten in een van die indrukwekkende collegezalen dan wel amfitheaters met vele zitplaatsen uiteen zou zetten wat de test inhoudt. De dag van de...

Het jaar passeerde snel en de natuur beantwoordde opnieuw aan haar aloude ritme. In deze nieuwe zomer brak mijn negenenzestigste levensjaar aan en weer stond mijn liefste vriendin met een boeket in het trapportaal. De zonnebloem, de zomerroos en de overige, merkwaardige maar zo schitterende en...

Ik ben een jaar of negen en we krijgen een hamster. We noemen hem Poeleke. Om beurten mogen we voor hem zorgen, mijn broer, mijn zus en ik. Mijn vader leert ons hoe. Voer geven, water verversen, kooi schoonmaken, nieuw strooisel erin. Het beestje mag uit de kooi om mee te spelen en dat is feest,...

...waren niettemin in staat de weg naar de spoorlijn, naar het noodlottige einde, te vinden. Hun ziekten en mensonterend ongeluk braken hun persoonlijkheid tot de grond toe af. Hoevelen verkozen het harde, koude staal, de zelfhaat en de zelfvernietiging?

Ik heb je dood gemaakt, verdronken in de zwarte emmer, je snaveltje schraapte de bodem alvorens ik jouw pootjes voelde strekken in doodsdrang. Lief klein vogeltje, die glazen wand heb jij nooit verwacht terwijl jij in vogelvlucht de natuurlijke strijd aanging met een ander lief klein vogeltje. Hij...

...niet door de kunstig opgetrokken façades heen braken. De dames aten samen als één grote, maar kunstmatige familie die plotseling ook familiale en vriendschappelijke gevoelens uitwisselde, terwijl ze als vreemden aan tafel waren gegaan. Maar na de schrijfmarathon moesten zij zich weer in de...

We liepen zij aan zij, al die lange jaren; ik, de journaliste; hij, de fotograaf.... Hij was van de herenliefde en de deur van zijn kleine woning aan de Anselmusstraat stond altijd open voor mij. Zoals overal het geval is, werd er volop gekonkeld, geroddeld en gemalverseerd bij de kleine wijkkrant...

(voor Otto Eerelman (1839 - 1926)) Je bent geboren op 23 maart 1839 in de Gelkingestraat in de stad Groningen. Je vader Samuel Eerelman was eerst wolkammer en later de koster van de Der Aa-kerk naast de Martinikerk. Het kerkorgel van de beroemde, Duitse orgelbouwer Arp Schnitger stamt uit 1702....

De platte, langwerpige doos die ik aantrof in de supermarkt tussen overig speelgoed en huishoudelijke artikelen droeg de tekst "Memos" maar het bleef me even onduidelijk of het werkelijk een "Memory-spel" was. Toch nam ik het mee naar mijn broer. In de inrichting aan zijn kleine, armzalige...

Nog steeds was elke gedachte een rilling die de kou niet zou veranderen. Wachten hielp niet en zou ook nooit kunnen helpen.Het groezelige licht van de onverschillige lamp was het enigste gezelschap dat hij niet zou kunnen verjagen. De vieze geur van zijn verdriet was een spiegelbeeld dat hem ...

Verdwaald in het leven: iedereen heeft dit wel eens even Door pijn en verdriet dat je even de weg niet meer ziet Ik was de weg kwijt geraakt en op het verkeerde pad geraakt van feesten en beesten, seks en drugs: verder was er niks meer in het leven Zodat ik me op alle feesten begaf, voelde me...

Schrijden is koninklijk, schreden op de weg terug is door stof en modder. Ik verkies de moeizame weg, gehoond of bespot, ik vlei mij aan uw voeten en geef mij toe. Denk nu niet dat ik uw schoothondje zal zijn, ik kef uit alle macht en bijt u in de kuiten, zo nodig. Mijn alter ego's weten u ook...

Er brak een lepel af gisteravond, van mijn bril welteverstaan. Vanmorgen de winkel gebeld: “Meneer, mijn bril is kapot.” Aan de andere kant van de lijn is de reactie: “Okidokie!” Ik kon meteen langs komen. Eenmaal in de winkel: ondanks een bepaalde drukte was ik snel aan de...

Voordat u verder leest, in deze hartenkreet zit een stukje blasfemie, ik ga vloeken. Lees niet verder, geef me een vier en een belerende reactie. Dank u wel en tot ziens. Ah, u bent er nog. Ik kreeg vandaag een grappige inval waardoor mijn beide hersenhelften moesten lachen. Het ging om het...

Het kind dat wij waren Wij leven 't heerlijkst in ons vèrst verleden: de rand van het domein van ons geheugen, de leugen van de kindertijd, de leugen van wat wij zouden doen en nimmer deden. Tijd van tinnen soldaatjes en gebeden, van moeders nachtzoen en parfums in vleugen, zuiverste...

(voor Halbo Christiaan Kool (1907 - 1968)) Je bent geboren op 25 januari 1907 in Groningen. Op je twaalfde was je al suïcidaal en probeerde je je polsen door te snijden. Op je dertiende begon je met schrijven. Duidelijk zelftherapeutisch. Je ging naar het gymnasium en de Rijks-HBS in...

De wereld lag roerloos en lam onder de broeierige, benauwende, loodzware deken van een gesloten wolkendek, in de wurgende, verzengende houdgreep van een onverwachte en langdurige tropische episode. Nergens meer de joyeuze schaduwen, die twijfel of melancholie kunnen symboliseren; de wereld gaf...