Later heb ik begrepen dat de beste man nog veel meer interessants geschreven heeft – misschien kunt u mij later nog eens eraan herinneren dat ik nog meer van hem moet lezen, want ik kom er maar niet toe – deze Karl Popper legde uit dat het belangrijkste in de wetenschap was dat je stellingen deed die falsifieerbaar waren.…
Popper (1902-1994) vond dat kennis onderzocht moest worden op zijn falsifieerbaarheid. Als kennis falsifieerbaar is en de tand des tijds doorstaat, moet ze wel te vertrouwen zijn.
Hebben we nu een mechanisme te pakken om te onttoevalligen?
Ik denk dat er nog meer bij komt kijken.…
Juist het gegeven dat ze empirisch noch verifiëerbaar, noch falsifiëerbaar zijn, plaatst BDE-onderzoekers in een moeilijke positie. De verslagen erover bereiken ons immers altijd achteraf. Nooit kan er met behulp van apparatuur rechtstreeks iets worden waargenomen wat in dezelfde richting wijst.…
Karl Popper zou hem direct in de afvalbak gooien omdat de zin niet falsifieerbaar is. Het kan best kloppen wat er staat, maar het kan ook niet kloppen. Het kan morgen mooi weer zijn, maar het kan ook best lelijk weer zijn.
Maar goed.…