Alle inzendingen over gezichten

De burqa, ik vind het geen gezicht.

Ik vind een hoofddoek geen gezicht.

Aan de rand van een gedicht gloort het besef, de zon die zojuist de aarde overwon, gloeiend in warme golven waar een onzeker wicht zwicht voor de kracht van een gedicht. Aan de andere kant voel ik, koel, gericht de maanstralen die verhalen van duisternis, verpakt in kreten die schreeuwen om een...

...achter de facade van de ondoordringbare gezichten van de anderen, achter hun starre, geveinsde glimlach, achter het pantser van het pokerface, bevinden zich het grote ongeluk, het verdriet, de kwetsuren en de eindeloze problemen en achter het geaffecteerde geneuzel van verwende...

Er werd gebeld en er stond een erg boze man voor de deur. Ik hoorde iets over Bouw- en Woningtoezicht, en zonder mijn reactie af te wachten stampte hij mijn huis binnen. 'Eens kijken wat hier allemaal gaande is,' bromde hij. En nog iets over buren die hem hadden gebeld. Ik schrok me wild. 'Wilt...

Ja ik weet het, ik ben een portret...

Conclusie In tegenlicht heeft niemand een gezicht.

Ook in het donker heb je een gezicht.

Gezichtsbedrog Er waren meer abnormale mensen opgenomen dan dat er normale mensen rondlopen in de samenleving.

Een wijklunch werd er georganiseerd, voor mensen die alleen zijn, of voor mensen die het gewoon gezellig vinden met meer mensen aan tafel te zitten. Wij hadden dat nog niet eerder gedaan en zouden bijna de uitnodiging weggooien, maar besloten toch het er eens op te wagen. Twaalf uur werden we...

Jaren later gingen mijn ouders en mijn broer op vakantie, wat we al vaker deden. Naar het vakantieoord te Putten, een saai christelijk vakantieoord. Ik heb er nog een foto van, tjonge, wat zag ik eruit, zonder make-up en mijn broer nog een jonkie, ha! Ik moest bij mijn ouders slapen, bah, en mijn...

Conclusie In tegenlicht heeft niemand een gezicht.

In die tijd vormde de rij winkels die grensde aan het plein in onze volkswijk (de slager, de drogist, "Textielhuis Fatima" en het snoepwinkeltje genaamd "Splendid" waar we drop en kauwgum kochten voor vijf cent en filmsterrenplaatjes cadeau kregen) als het ware een klein formaat winkelcentrum....

Langzaam loop ik langs het water, het water dat mij roept. Ik loop de steiger op en aan het eind blijf ik staan. Ik moet. Ik kan niet verder. Zo sta ik daar een tijdje, ik kan niet verder. Mijn ogen dwalen af van de einder tot aan mijn spiegelbeeld, ik buk mij om mezelf beter te kunnen bekijken in...

In juli 1998 stal Moravia Ramsahai een bromscooter. Toen hij kort daarna door twee politiemannen staande werd gehouden, trok hij een pistool. Een van de agenten riep “laat vallen!”, maar daarna richtte de rover zijn wapen op diens collega. Die schoot uit lijfsbehoud de scooterdief neer. Moravia...

Ineens kan de klik er zijn. Twee maanden geleden bij AH ’s avonds was het eindelijk weer eens raak. ‘s Avonds laat om half tien. De Zaanse kruidenier is hier tot 22.00 uur open. Ik sta stil bij de afdeling gebak en staar me blind op de rijstevlaai. Prachtig om naar te kijken, zo mooi wit met...

Religie beschouwen als de oorzaak bij uitstek van alle ellende - het begint zo langzamerhand een trend te worden. Gewapend met tegeltjeswijsheden en wikipediakennis zingen steeds meer bloggers de mantra dat godsdiensten de geschiedenis van de mensheid hebben verziekt met geweld, haat, dogmatiek en...

...draaide mij vol walging af, geen troef meer in mijn hand, volkomen nat gegaan. Maar bij het afwenden kwam Die Wende, ik zag plots dronken vergezichten. Huppelend huiswaarts met gezwinde, blije spoed. In de wetenschap dat een borreltje soms moet. Het werd toch nog een leuke dag.

Je hebt mensen die introvert zijn en er zijn mensen die extrovert zijn, eenieder bekijkt de wereld vanuit zijn eigen uitgangspunt. Maar soms is het toch aan te bevelen om het van diverse kanten te bekijken. Geen echte bewering...maar meer een overpeinzing.

Sommige gezichten zijn als archieven, boeken die je (bijna) niet kan lezen, begrijpen of doorgronden. Elke bladzijde heeft een verborgen verhaal...!

...ga je nu maar verantwoorden en gekke gezichten trekken bij de volgende, je moet je schamen! Zachtjes rij ik verder, ogen priemen in m’n rug en in de achteruitkijkspiegel zie ik hem staan, had geen woorden meer over…. Dan komt de lokale partij in beeld en ik zeg: even bijkomen want...

Voor mij is liefde op het eerste gezicht als een mug op een eeltplek.

Het evenement van jouw magistrale gezicht waarop zich een symfonie ontrolt en aftekent, zal me blijven inspireren. Je lippen bleven een heiligdom dat ik niet mocht beroeren en ze toonden vaak je lach die je grote verdriet moest maskeren. Je ogen, melancholiek en vervuld van droefenis, staarden als...

Wat ik gedaan had of niet gedaan weet ik niet meer, maar wel dat ik een harde klap op mijn wang kreeg van mijn moeder. Ik was toen ongeveer tien jaar en werd door haar opgesloten in mijn kamertje. Buiten spelen mocht ik niet. Moeder sloeg vaak, ook soms met een mattenklopper. Zij was een kleine...

De ene spiegel flatteert meer dan de andere en soms worden door een bepaalde lichtval de diepe lijnen zichtbaar die de meer "gunstige" spiegel verhult; de lijnen die zijn als het craquelé in oud vaatwerk. Het menselijk gezicht is vaak een teken van leven en loutering.... Geruisloos en...

SBS onder vuur door datingshow voor “zwaar verminkten” kopt de krant. Verontwaardiging alom! Hoezo? Wat is er mis met een show voor zwaar verminkten? Wat is dat voor hypocriet gelul? Naar mijn weten zie ik niet anders op tv. Wat dacht je van het programma “extreme makeover"? Nou, als...

Wendy, een knappe jongedame wandelde over de boulevard van Zandvoort. Ze zag er sportief gekleed uit, een mini spijkerrok en een lichte bloes. Haar lange blonde haren wapperden in de wind en streelden haar wangen. Heerlijk weer was het nog in oktober, maar veel badgasten waren er niet meer. Bijna...

Te midden van de menigte zag ik Hem eens; de schizofrene man die mij ooit genodigd had in zijn flat. Hij haastte zich kennelijk voort tussen de anonieme massa..... De afstand tussen de diepste eenzaamheid en vertwijfeling en de toppen van het geluk is een afstand die in lichtjaren niet te meten...

Jaren erna mocht ik corresponderen met 'hem'. Af en toe kwam hij op bezoek en dan gingen we meestal wandelen om even van huis te zijn. Ik denk dat ik wel meer dan 100 brieven van hem ontving en andersom. Hij heeft mijn brieven nog, dat weet ik. Enfin, mijn leven ging door en vooral de...

In het Elisabeth Ziekenhuis met haar lange en labyrintische gangenstelsels duiden teksten aan de wand op de geringe literaire begaafdheid en het taalkundig onvermogen van de auteurs hiervan. Niettemin zijn ze gebeiteld in de muren en schijnbaar voor de eeuwigheid bestemd. De werkelijke literatuur...