Jouw lettersmid heeft, zonder dat je er iets van hebt gemerkt, net de laatste zin van een nieuw verhaal voltooid.”
– Vol ongeloof keek hij naar mij, vervaagde en ik was, enigszins beduusd, weer terug in het heden.…
Deze virtuele smidse hier is voortaan de virtuele werkplaats van jou, ‘Lettersmid’. Trek je hier terug om inspiratie op te doen en maak jouw eretitel waar. Al kom je midden in de nacht: in de smidse brandt altijd nog licht en ik ben, als het ware, bij je.…
– “Ach”, antwoordde de Lettersmid laconiek, “vergeet niet dat jij een uit mijn brein ontsproten creatie bent.” - Ik kon het niet laten hem toe te bijten: “Je kent me als je eigen broekzak en je weet ook, dat ik niet rancuneus ben.…
Hij, de “Lettersmid”, eens zo genoemd door Iris en nu nog steeds door Joke en anderen, moest toegeven dat hem deze naam nog steeds beviel. Sterker nog: hij voelde zich er prettig bij een bijnaam te hebben verworven. ‘Hoe zat het ook weer met gedane zaken?’... vroeg hij zich hardop mompelend en met gemengde gevoelens af.…
Het meest verblijd ben ik echter, tot op de dag van heden, dat zij mij toen de erenaam ‘De Lettersmid’ had toebedacht, een naam, die ik to nu toe nooit naar buiten heb gebracht, maar toch al die jaren in stilte met trots heb gedragen.…
443
Bezig met laden