Afgelopen avond zitten kijken naar wat was aangekondigd als een debat. Mooieklerenmensen die over mijn rug bepalen wat en aan wie ik moet betalen om de ondergrens te kunnen halen.
Ze hebben het over bezuinigen maar ze komen met hogere kosten in levensonderhoud, de btw gaat omhoog, aan mij is dat niet besteed, ik heb al zo weinig te verhapstukken.…
Regelneven en -teven overspoelen dit eens zo tolerante, flegmatieke land. Strikstropdassend, kokerrokkend, glimgitzwartgeschoend, tik-tak-hoge hak, de regentenkanker woekert als nooit tevoor. Geschoeid op Amerikaanse leest, de graaiende mens gaat met zijn tijd mee, gaat te zijner tijd ten onder. Want: lenen, lenen, lenen = betalen, betalen, betalen.…
Ze verwachtten wellicht een pandoering.
Toen het alleen bij die gebalde vuist en de vloek bleef, gooiden ze verder tot ze door de koude overmand, de ijskoude handen in de broekzak staken niet nĂ nog een wegrijdende auto met een laatste salvo te hebben bedacht.
Het tafereeltje kon ik goed volgen vanuit de woonkamer.…