In mijn puberteit ben ik fanatiek literaire romans gaan lezen, poëzie en biografieën. En alles wat daar tussen in zit. Wanneer anderen van mijn leeftijd buiten voetbalden of ijshockeyden, zat ik in mijn slaapkamer mezelf suf te lezen in Hollandse, Franse, Duitse en Engelse literatuur.
Ik moest en zou er alles van af weten, een wandelende encyclopedie…
Eigenlijk moet je geen aandacht geven aan wat geen aandacht waard is, want zwijgen blijft goud, maar soms tergt het een en ander je toch teveel.
Een schilder op een stellage schreeuwde naar een mooi geklede jongedame, die helaas zijn blikveld kruiste: 'Hé, jij daar, jij bent een lekker ding!'.
Wat wilde die iq-loze kwal nou met die brutale opmerking…