Alle inzendingen over schroom

Ellen ervaar ik als een integere, authentieke podiumkunstenaar, die niet zonder schroom haar vuile was buiten hangt.…

Maar schroom bij nood nooit het gebruik. De doodstraf is eraf.…

De noodrem mag nooit misbruikt want hierop staat een straf, doch schroom bij nood nooit het gebruik want de doodstraf is er af.…

De Cobra sist in de open weide, om ons onverwijld vurig van schroom te bevrijden. De raaf, die daarvan wist nam geen genoegen en dreigde met van gene zijde, eiste zijn deel vertelde over het lijden in barre tijden en dat hij daarvan wist. De Cobra siste en was beslist niet te benijden.…

Anderen bewonen nu het huisje in de Smijersstraat waar je trouw op me wachtte; waar de fauteuil voor me klaarstond, het brandpunt van waaruit ik mijn tomeloze verhalen zonder schroom op je afvuurde.....…

Het is de bron, oase van schroom, mysterie, bevangenheid en wonder. In het oerspronkelijk weten laat mijn betekenisvolle naaktheid haar kwetsbaarheid innestelen en omstrengelen, voortdurend kantelend op het raakvlak tussen binnen en buiten, alles opheffend in het golvend raken tussen lege en opgevulde ruimte van innerlijkheid.…

Als het zover gaat komen, dan wil ik een grijns om mijn lippen, niet schromen, aan de dood kan niemand tippen. Wat is dood, hoor ik u vragen, welnu, ik zal er een boekje over open doen, het is het eind van uw dagen. Niets helpt, er is geen ontkomen aan, mini-sonnet of literair geleuter, eens is het met u gedaan.…

Ik ga voor de confrontatie, zuigen zonder condoom, geven zonder schroom, reageer soms in slow emotion, dan weer messcherp, het puntje van mijn tong zit te vaak in de klit. En dan kom ik er niet meer uit, wat wil de mens nu, scoren over mijn rug, gaan voor eigen banaan, of ouderwets een enorm bord voor de kop ?…

Dat is een wereld op zichzelf ver weg van de mijne en dan toch zo dichtbij en dan ademloos staren naar het doek, van alle schroom bevrijd! Laat deze gevangenis,ga mee, met de stroom, tegen de stroom, met het wassende water. Ga heen, maak de wind, laat het kolken. Verlaat dan toch het heilige land. Laat de praal en volg de diep tedere vissen.…

Schroom niet, stap over de dorpel en: Kom bij de club Laat je vingers vlieden over 't toetsenbord, Kom bij de club. Maak een kreet, recht uit 't hart Kom bij de club Maak een verhaal maar: Kom bij de club Kijk hoevelen er al voorgingen Kom bij de club We zoeken nieuw bloed, nieuwe mensen dus: KOM BIJ DE CLUB!…

En dan heb je eindelijk geleerd om te vragen, dan heb je eindelijk je schroom overwonnen, dan geef je eindelijk toe, het niet meer alleen te kunnen, ( en hoeveel moeite dat kost, weet alleen iemand die er ‘ook geweest is’) dan zijn de opmerkingen niet van de lucht in de trant van: zit je in het gips, heb je het erg druk, tja ik heb wel iets…

Met dank aan de redactie van Nederlands.nl overwon ik mijn schroom tot het uitdragen van de geboren overdenkingen. Hopelijk zijn ook zij eens te gast op www.sprokkelhoutjes.net.…

Wees een held, schroom niet en spreek de waarheid; voor jezelf en niet in de laatste plaats voor degene die kreeg dat hij niet verdiende, nooit heeft verdiend en nooit zal verdienen ook. Gevochten wordt er, gestreden tot-en-met de laatste steen. Ere wie ere toekomt.…

Ik ben trots op mijn mooie kleinkind die haar schroom overwon en een mooi stuk speelt, waarin ze ziel en zaligheid legt net als alle anderen natuurlijk. De blote kleren van de keizer, een stuk wat je gezien moet hebben om te weten waar het over gaat, genieten kun je pas als je het van dichtbij meemaakt!…

Lauwwarme droppels vallen, ik verlies mijn schroom en geef mij bloot aan de wereld, dat wil zeggen, aan de achterkant van de voorgevels. Letterlijk dus, het tierend natuurgeweld vang ik op in m'n blote reet. Helaas gebeurt dat niet vaak genoeg.…

Maar een klein duiveltje in mijn hoofd weet inmiddels dat een van de goede doelen Green Peace is en die schromen niet om zich te profileren in een giga duur pand, kosten: miljoentje per jaar, of iets in die richting. Nou is dat niet het enige goede doel dat zich te buiten gaat aan idiote buitenissig heden, natuurlijk niet.…

stad te midden van een gribus van andere, architectonisch mismaakte bouwsels en dat voor onze ogen langwerpig ligt uitgestrekt in het vroege voorjaarszonnetje niet gezellig, aantrekkelijk of sfeervol vinden zoals de sprekers van die dag; de directeur van het onderhavige verpleeghuis, de bouwmeester en de mevrouw van de woningbouwvereniging, die niet schromen…

Spokendoos, dat zeg ik, verroest zegt ze, dat heb ik nou nog nooit gehoord, dat klinkt leuk…en zo was het ook bedoelt, gezellig dus, wat ik erna hoor was iets minder leuk want uit hoofde van haar beroep blijken er dus ook oudere mensen te zijn die niet schromen om: stiekem te knijpen bijvoorbeeld?…

Ze schromen niet om met drie of vier man naast elkaar te rijden, voor beide stroken. Links en rechts moet je van goede huize komen er sowieso voorbij te komen. Mijn advies is: blijf er maar achter, want: de jeugd gaat naar school en de wereld is van hun!…

Vandaar mijn oproep: schroom niet en schrijf, om u te amuseren, om te argumenteren, om te emotioneren, om te onderwijzen en om te overtuigen.…

Als de schroom is weggeëbd, laat jij de liefde dansen op de inmiddels witte vlakte; Het Plateau van Plezier; Scherven van Gebroken Verlangen Op 't Plateau bijeengeraapt 'k Wil voor jou leven, tegen de kou Voor jou zijn als dekbed 'k Wil echt slechts jou! Vleugels fladderen wild.…

Nietsontziende misdadigers knallen mensen af, schromen niet om mensen uit hoofde van hun beroep te bedreigen en maken ons land een soort van: toevluchtsoord voor hufters die het niet verdienen hier sowieso te vertoeven, maar dit terzijde.…

Echter ik bespeur schroom bij mezelf om hier een bijdrage in te zenden vanwege het vervelende fenomeen van cijfers (nu sterren) geven, maar meer nog door het feit dat hier merkwaardig onplezierig omgegaan wordt met kritiek.…

Altijd leuk, wat me brengt op het idee, als er lezers zijn die dit net als bijvoorbeeld Ditheke en meerdere mensen van het plaatsen van columns het leuk vinden deze op de radio te horen, schroom dan niet en meld het.…

En de schroom die ik indertijd bij de tweede foto voelde, heeft plaats gemaakt voor een zekere sympathie. Blijkbaar gaf de toenmalige context aanleiding tot een bepaalde inschatting. De context waar ik in zat was bepalend. Dat geeft te denken voor wat betreft de standpunten die ik nu inneem en hoogstwaarschijnlijk nog zal gaan innemen.…

Zij schromen niet de rollator als wapen te gebruiken. Vind je het gek dat ze in de bejaardenbajes terecht komen. Levenslang, maar dat is niet erg want ze leven toch niet meer zo lang. Hoe zal zo'n nor er uitzien, vraag ik mij af.…

En met schroom vertelt ze over de afgelopen nacht. Hoe ze mij bij het liefdesspel hadden betrokken. En verlegen vertelt ze hoe mooi het was. Als ze naar huis gaat laat ze me zeldzaam gelukkig achter. Ik moet grinniken. Helemaal alleen, in mijn veel te grote bed, had ik rustig liggen knorren. En ergens ver weg had ik een actieve rol gespeeld.…

Maar met schroom moet ik het hoofd buigen voor de naakte waarheid. Mijn werkelijke motivatie om mee te doen is angst. Bang als ik ben te moeten aanzien hoe een lachende Gaston Starreveld tussen al mijn straatgenoten staat feest te vieren. Iedereen een prijsje van 40.000 euro behalve die ene sufferd van nummer 40 die geen lot kocht.…

En in Nederland verbazen we ons al niet meer als de leider van de grootste regeringspartij zonder enige schroom roept dat er voor die asielzoekers uit Sint Annaparochie een geschikter uitje is namelijk “met z’n allen in een bus het land uit”. We zijn dat soort woorden inmiddels dus gewoon gewend.…

En buitenshuis wordt zonder schroom vier euro neergeteld voor een minuscuul kopje Pistachio & Rose Mocha of ander nichterig brouwsel. Ook op de werkvloer grijpt het virus om zich heen.…