Alle inzendingen over sliert

...af. Vrijdag een blog, zaterdag nooit meer. Dag Adriaan Bontebal, mooie zwarte sliert van een man.

...een met gif en as bezwangerde dikke, eindeloze sliert over het land trekt en uitwaaiert… dan nog zal men de bevolking met vage gissingen of met schattingen over ‘onmeetbare’ hoeveelheden schadelijke stoffen trachten gerust te stellen. Daar kan je gerust vergif op innemen. Voor hoe...

...blauwwitte, sierlijke, maar grillige slierten vullen de dompige ruimte boven haar hoofd, al was het een mengeling van gedachten in een wolkachtige stripballon. Dan zuigt ze met rimpelmond en vernauwde ogen, peinzend...haar woorden bedachtzaam afwegend, en met ingehouden adem en...

...de fijne afhangende twijgen die in nimfachtige slierten tot aan de grond reikten, zacht wiegend op de deining van de wind. Op luwe dagen hingen ze statig en roerloos, schitterend in de voorjaarszon. Maar de treurwilg was ontwaakt en omarmde de tuin van onze buren, ontroerd door het zachte licht...

Met een terloopse beweging tik ik de sliert verdorde bladeren van mijn hordeur. Het volgende moment realiseer ik me dat dit niet logisch is. Verdorde bladeren midden in de zomer. Noch de plaats, in het midden van het gaas. Op het plankier van mijn balkon ligt een slak. Samen met een pluk...

...halve gekeerd dan ten hele gedwaald”. De rookslierten trekken vanzelf weg. “Per aspera ad astra” was een laatste poging in het laatste tijdsbestek; dit streven blijkt nu duidelijk als te hoog gegrepen. Ik begin vol goede moed weer bij: aap – noot – mies; tijdens het lezen kan ik me...

...samen van gestolde klonters. Ik zie paarse slierten en vleugellamme elfen, duizel door een waas van zweet, etter in de snee van het zwellend ooglid. De schelle gong. Een blonde vamp met glitters toont haar heupen, tweede ronde. Ik zit op een kruk in de hoek en spuw een scherf van kalk, een...

...uit na Nieuwjaar, maar de taferelen blijven. Een sliert gedoofde lichtjes dwarrelt uit de dakgoot, een vage kerstster ontsiert de voordeur. Op het einde van het jaar wordt traditioneel ook het woord van het jaar bekendgemaakt. Tuigdorp is het geworden in Nederland. In Vlaanderen stoeprokers en...

...met blaadjes op de grond. Geschokt raap ik de sliert op. De overgebleven plant geef ik extra water. 'Hoe kan dit nou?' zeg ik hardop en steek van wal. Mijn zoon, 16, zit op de bank, strakke blik op zijn schermpje. 'Wie?' vraagt hij, zonder op te kijken. 'Wie? Dat vraag ik me ook af,...

...manier aan elkaar bevestigd heb in een lange sliert. Zo hang ik die dan voor het raam. Het is een hobby net zo iets als juweeltjes maken. Je kan er zo veel mee doen. Daarom vind ik dat er best wat ruimte en tijd aan kristal mag worden gegeven. De zeven kleuren van de regenboog zijn dan...

...scheurt op sommige plaatsen uiteen. Er ontstaan slierten die wegdrijven en oplossen. Uiteindelijk blijkt de lucht blauw en is er boven het nevelmeer een wijdsheid, die je je daar beneden niet kan voorstellen. De gewaarwording van het geheel en daar deel van te zijn. Gedurende een aantal jaren...

...sprong in de smog van gisteren. Dikke draderige slierten dreven over het slagveld. Ik vleide het oor tegen de borst van gesneuvelden. Ze lagen daar met hun zwaarden in hun verkoolde vuist. Alsof ik nog een reutel kon vangen, een flard van hun afscheid zou herkennen. Alsof in de schamele schrei...

...zoals wij. Jullie hebben alleen wat groene slierten aan het eind.’ ‘Er zit in ons extra veel caroteen, daarom zijn we oranje. We hebben trouwens een koninklijke kleur. Denk maar aan ons koningshuis.’ ‘Poeh, koninklijk nog wel. Wat een opscheppers zijn jullie!’ zegt de andijvie,...

...het moment dat ik hem zie, hangt het in vettige slierten langs zijn hoofd. Ook heb ik hem nog nooit gezien zonder sigaret in zijn mond. Hij loopt wat houterig, kijkt voortdurend om zich heen en voert een eenzijdig gesprek met zijn hond. Het beestje hangt meestal aan de riem, maar de laatste...

...met mijn beperkte kookkunst en voorliefde voor slierten. Een huis zonder liefde betekende achteruitgang in plaats van stappen voorwaarts. Alles wat ik had gedaan was stoffig geworden. Mijn voorliefde voor bepaalde dichters, mijn afschuw jegens sommige types journalisten, het deed er allemaal...

...in haar knieholtes. Het haar hangt in druipende slierten, als een waaier over haar schouderbladen. Ze draagt een zwart badpak, laag uitgesneden in de rug. Een waterschildpad nadert en voert haar mee. Ze is dit blijkbaar gewend, zoals ze daar op het schild zit, ontpopt tot een juichende ruiter die...

...dat terug naar beneden dwarrelde als een roestkleurig herfstblad. Willekeurig schommelend in de achteloze wind. Ergens op aarde werd een kind geboren, een dankbaar baken voor de sliert herinnering. De pasgeborene opende de ogen en keek met grote vragende ogen in het rond, op zoek naar...

...in rijen opgeworpen. Als een komeet met een sliert zand dat op de wind was heroverd. Het witte schuim dat eens de voortrollende golvenvloed als eerste regiment stoottroepen vooraf was gegaan. Een zwarte restant van een eend was ook in het donkere spoor blijven steken. Zijn dood was door...

...het nog een tijd door, net zo lang tot zich een sliert van letters vormt met af en toe een hap eruit. Plotseling rinkelt ze met het belletje. “Ik wil graag het woord zeggen”, klinkt het. Dat mag. “Kruideniersmentaliteit”, zegt ze. Oma staat met lege handen. Ze had haar kleindochter...

...aan zijn oren niet mogen vergeten, groen-gele slierten waren het, ongeveer drie centimeter lang, die, onbeweeglijk, aan beide oren hingen. Desgevraagd vertelde mijn moeder mij dat het looporen waren, waarschijnlijk een gevolg van ondervoeding tijdens de winter ’44-’45. En dan . . ., ach...

...aan het beeldbellen met zijn collega’s’ fluister ik. Zoon bevriest, haalt daarna zijn schouders op. In de badkamer kijk ik in de spiegel. Natte slierten omlijsten mijn gezicht. De uitgebeten blonde plukjes zijn weggepoetst, alsof ik met mijn hoofd in een doos met donkerbruine schoensmeer...

... De lucht is helder met hier en daar een witte sliert, een waterig zonnetje doet zijn best. We blijven staan want er komt nog een boot aanvaren van onder de brug. Op sommige dagen sta je op deze plek en komt er niets. 'Mededinger' staat er op. Op de achterkant staat 'Nieuwegein'. Rakelings...

... Ik moest weer spugen, over het beddengoed. slierten slijm en gal liepen van het bed naar de emmer ernaast, ik hing er uitgeput boven, met mijn voorhoofd hing ik op een opengetrokken lade. Ik had nog geen testament. Ik had nog nooit opgeschreven welke nummers ik op mijn begrafenis wilde...

...Waarbij dat meestal een redelijke lange sliert aan woorden opleverde, welke ook al vaak genoeg aan andere spreektafels langs was gekomen. Het fenomeen van de diepe behoefte om even uit te praten of zogenaamd om een zin af te maken, komt voort uit het gekke idee bij de politici, dat een...

...van amandelen. Het fatsoen dreef er in walmende slierten doorheen. Aan de hoek van de gedekte tafel fluisterde de suikertante tussen haar tanden. “Hier, grote jongen” Ze duwde een kistje in zijn handpalm. Het jeukte in zijn vingers terwijl hij het trillend toonde aan de gasten. Het...

...en staat op zo snel als hij kan,Ugo en vele anderen in verbijstering achterlatend. Een witte waas op beide broekspijpen en een sliert van kwijl van de hond naar meneer's sok leert ons dat meneer voor de rest van de dag in zijn schoen sopt....

...nog wat wazig in de camera, de blonde haren als slierten camouflage en een natuurlijke voile voor haar ontwapende gezicht. Volgens mij vertoeft ze momenteel in Amerika, maar ook dat kan een afleidingsmanoeuvre zijn, want ze is niet echt dol op aandachttrekkerij. Anouk heeft absoluut een bijzonder...

...wij zitten, in het park, hangen flessengeesten slierten lampjes op. Ze vlechten uit het bladerdak een krans voor jou. Ze schilderen aardsap op de meisjes, lippen glanzen. Het groene glas beschijnt decolletés. We laten Dionysos onze bloes bezoedelen. Dan neem je jouw kiezels uit de...

...het station. Ach het is niet zo raar, want het sliertje was gaan glijden en het wuppie hing op haar voorhoofd! Als mij dat zou overkomen, zou ik alle klokken wel een zetje geven denk ik. En weet je, op deze manier weten we hier beiden dat er meer is dan slechts dit leven, maar ook dat - al zijn...

...het verst, waar ze muren en zitbanken met lange slierten uitgekauwde pruimtabak versieren en voorbijgangers intimideren met hun laatst aangeleerde kunstjes: 60-jarigen klapperen met hun bovengebit, 70-jarigen laten hun kunstheupen zien, 80-jarigen gebaren met de hand een erectie als er meisjes in...