Alle inzendingen over strelen

Als ik niets te zeggen heb beweer ik automatisch het tegenovergestelde. Ik kom er niet verder mee, maar het streelt wel mijn ego.....

Tot op de dag van gisteren, vandaag, morgen en zelfs overmorgen leef ik in volstrekte harmonie met mijn blokfluit. Ik heb hem innig lief, betast hem, streel hem, bevinger hem. Dit is een mateloos spel van houten geluiden, van wervelende lucht vervat in zoet gevooisde klanken, dit is mijn anima, dit...

...waardoor schrijvers van deze beweringen, waaronder ook ik, op dagen dat lentebriesjes boterbloemen strelen, rap denken, dat zij literair uitdagende pareltjes leveren.

Ik kijk naar je, de tranen lopen over mijn wangen, ik voel aan je gezicht, zo koud maar zo vertrouwd. Gedachten schieten door mijn hoofd, dit is de laatste keer dat ik je zie, de laatste keer dat ik je kan aanraken, de laatste keer, nooit weer zal ik je zien. Levenloos lig je voor me, ik kan...

...en het weldadige water zou onze lichamen strelen. De "duistere regionen" rond het bassin hielden als het ware een mysterie in en de koepel ver boven onze hoofden vertegenwoordigde een magische schoonheid. De avond zou langzamerhand vallen over Tilburg en weer zouden we huiswaarts keren.....

Eens weefde je de sjaal voor mij; voor mij, je zo dierbare zus; de sjaal met de zo kunstig ingeweven motieven in geel en grijs. Het was in de tijd dat het grote, mechanische weefgetouw nog in je kamer stond waarmee je zo goed weg wist.Nu nog streel ik de fragiele kwastjes van mijn sjaal die je...

...om maar gelijk te krijgen, eigen ego zo strelen dat men denkt de waarheid in pacht te hebben. Gelijk reclame, herhaal de boodschap keer op keer, de volumeknop net iets verder opengedraaid. En dan komen er volgelingen, gelovigen, adepten. Zwakkelingen stellen zich op in rotten van vier,...

Mijn alter ego is een prachtige vrouw, een meiske in woord en beeld, een deerne die dendert in gevoelens, zacht mij terzijde neemt en zegt "Streel mijn rode haren, laat toch gaan dat kwellen waarin jij wil bestaan, neem eens afstand van jezelf". Mooi vind ik dat, maar ik sputter wel tegen, ze...

Tanka: Zomeravondbos: zacht, lieflijk geurend strelen zuchten het lover, waar verborgen leven wacht op een strijdperk bij nacht. Tekst in proza: Wat is het heerlijk om op een mooie zomeravond door het bos te lopen, terwijl er een koele of zoele zucht door bomen en struiken gaat. Wat...

...en ik ben trots op ze en ik draag mijn doornen die ik evenmin verafschuw. Het moest zo zijn dat ik vruchten en doornen draag. Ik oordeel niet over mijn vruchten en doornen. De seizoenen strelen en ranselen mij en ik blijf niet dezelfde; ik bloei en verwelk; bloei opnieuw en verwelk opnieuw...

...ogen voel ik voel ik je warme mond en je strelende tong. Ik voel hoe jij mijn handen stuurt, onze vingers ineengestrengeld.. en ik ben weerloos onder onze aanrakingen. Een warme vochtigheid maakt zich diep van binnen van mij meester en ik voel hoe het door heel mijn lichaam stroomt,...

...flappen die mijn wangen als een liefkozing strelen opgezet en zou ter plekke, in de tot Wijkcentrum verbouwde kerk een aantal dames, eveneens volwassen vrouwen, onschuldig en vol ijver werkend aan kleurplaten, treffen. Vrouwen over wie men beweert dat ze getekend zijn door beperkingen, maar...

...vreest de nog koude nachten maar laat zich strelen door de beginnende lentedag. De lentezon veroorzaakt de lentekriebels en soms lentekoorts. Het lenteloof luistert naar het lentelied dat spontaan in de lentetijd in mijn lentetuin te horen is. Het lentefeest kan beginnen als de...

...elkaar staan. Ik wil mijn hand over zijn ogen strelen, en zeggen hoeveel ik van hem hou en dat ik hem nooit ben vergeten, maar voor er een woord uit mijn mond komt, zie ik zijn ogen al mijn vragen en woorden beantwoorden. Ik wil de wereld laten, en met hem mee gaan..maar plotseling verdwijnt...

...van de Taal die ook kan vleien, liefhebben, strelen, ontroeren, van de Taal die in haar huis de hele werkelijkheid herbergt. Toen aan mijn lerares haar fatale ongeluk was aangezegd, leek ze kalm. Maar in de arena van haar ziel, van haar persoonlijkheid vocht ze de strijd uit met het op...

...armen bungelen de verouderde handen, die kunnen strelen, slaan en grijpen, de handen waarop de blauwe aderen, die het bloed bevatten, kronkelen als kleine riviertjes die zich met elkaar verwarren. Op de schedel het haar, dat golft en glanst, dat kortgeknipt is en mij nog altijd tot sieraad...

...flirten was nu aanraken, strelen. Wederzijds strelen en masseren. De jeugdige Bjarne zoende haar borsten. Ze streelde door zijn donkerblonde haren. Ze kneep in zijn schouders, Emma streelde zijn tengere rug. Hij voelde haar gehijg in zijn buurt als een vertrouwde melodie. Iedere vogel had een...

De avond valt, en in het schemerdonker loop ik naar de keuken toe. Mijn kat strijkt langs mijn benen; hij wil zijn 5 minuten aandacht. Ik streel hem en geef hem wat te eten. Ik kijk door het raam naar buiten en zie dat het langzaam begint te sneeuwen. Een koude rilling loopt over mijn rug. Nog...

...moeite doen om ze tevoorschijn te toveren. Het zeer kwetsbare hoedje was voorzichtig en op welhaast tedere wijze behandeld zoals ik Haar had willen strelen en moeten behandelen en ik nam het mee naar huis; een van de weinige souvenirs en het rust nu weer op mijn kapstok. Tot in lengte van dagen?

...voor een talrijk nageslacht zorgen, dat is wat anders. En deze kleine bewoners van de zee smaken heerlijk. Fijn geperste sardientjes strelen zacht en aangenaam walsende tong en gehemeltebogen. Krijgen en genieten blijft altijd een vragende boodschap.

...wangen met de baardstoppels, die ik eens mocht strelen, kwamen uit boven de boord van je antracietgrijze trui. Ik beschouwde je als mijn Onbereikbare Geliefde en vaak speelde een oud, Duits, melancholiek wijsje door mijn brein: "Reich' mir zum Abschied noch einmal die Hände; schön war das...

...wangen met de baardstoppels, die ik eens mocht strelen, kwamen uit boven de boord van je antracietgrijze trui. Ik beschouwde je als mijn Onbereikbare Geliefde en vaak speelde een oud, Duits, melancholiek wijsje door mijn brein: "Reich mir zum Abschied noch einmal die Hände; schön war das...

...maken en met zijn handen over zijn bovenlijf te strelen. Na 10 minuten roept hij: “Jeetje, is dit muziek voor bejaarden of zo, wat doen ze er lang over. Hé klapkut, schiet eens op!” En weer giert hij het uit van het lachen. “Let op, de muziek wordt voller, het ritme verandert”,...

Ruimteschepen in het omniversum dansen als de aura's van planeten in zijn lichaam waar het zwart de kleuren verbindt. Ronde bollen doemen op in het vierkant van zijn spectrum, ze vervloeien en ze schieten heen en weer, onvoorspelbaar, die zachte tedere kogels. De raaf, afgerond, hangt in het...

...de naam "Billy" droeg. Billy liet zich strelen en zette alle zeilen bij in zijn resolute en krachtdadige geblaf, gericht tegen gasten van "Anvers" die onverwacht plaatsnamen en weer opstonden op deze schitterende vroege zomerdag. En ach, hoe hield ik al van het hondje, hoe riep het...

...en een licht briesje schijnt ons te willen strelen, maar voor mijn zwaar ziekelijke vriendin die naast mij voortstrompelt terwijl haar hand rust op mijn bovenarm, is zelfs de aanraking van de wind te heftig... Ik heb haar mijn arm aangeboden om op te leunen en haar hand steunt hier zwaar...

...maar tien handen zodat ik haar overal zou kunnen strelen. Tergend langzaam bevrijd ik de knoopjes van hun opgesloten bestaan. De vrijheid beloont me met een zacht glimmende huid waar zweetdruppels als diamantjes op parelen. Het vocht smaakt als nectar op mijn tong, de troebele zilte zee...

...het begint zachtjes te regenen, trage druppels strelen mijn huid. De middengolf verstrekt inmiddels obligaat gedeun, kraakt iets harder in de zwarte nacht, ik meen in een flits het licht te zien, vervolgens vraag ik mij af of het een late nachtvlucht is of toch gedonder in mijn laatste glas....

...ik het eikenhout, waar ik HAAR niet meer kan strelen.... En ook de zilvercassette staat te verstoffen in een muurkast. Wegens mijn armoede, die ze had kunnen voorspellen, gaf ze mij deze als "appeltje voor de dorst" maar ik zal haar nooit te gelde kunnen maken en tot mijn dood zal het...

...de eer om het genietende menselijke oog te strelen. De bijen verblijden zoveel mensen met hun smakelijke en gezonde honing, terwijl die ijverige werkster van die gemeenschap de bloemen kracht geven om zich voort te planten. Al deze genoemde nietige wezentjes zijn met elkaar een geweldig...