De ochtendlucht smaakt naar metaal, denkt ze. Kil en scherp, een randje roest aan de rand van haar tong. Vroeg in de ochtend - als de stad nog gesluierd ademt en de kou geluiden een blauwte geeft die pas in de middag verzacht - ruikt alles altijd minder transparant.
Bij de bakker drijft de geur...
De snoek ligt stil tussen het wier, als een vergeten gedachte.
De wereld boven hem ruist van licht. Elke golf verandert de kleur op zijn kieuwen.
Honingzacht glijden de peddels van de visser door het water. De vis herkent hem. Deze roeit altijd zo, alsof hij stilte door het water...
82
Bezig met laden