Land van verdwenen bossen, van verdoemde aarde. Reiziger in een zwarte mist. Ontsloten aan het ziende oog, als overlevende op deze lichtloze dag.
Luisterend naar gepiep en gebrom, lekkende kranen, fluisterende onzichtbare stemmen.
Badend in het stinkende zweet van waterloze hitte.
Lege koelkasten, geplunderde…
Door de verschillende wetten ben ik zodanig aangeslagen, teneergeslagen, uitgekleed, uitgeput, uitgebuit, uitgetrokken, uitgeperst en samengeperst, dat ik niet meer weet, waarik ben, hoe ik ben en of ik er nog wel ben.…
Stuk voor stuk waren dertien vrienden gevallen, teneergeslagen door scherpe klauwen, vermorzeld door sterke kaken.
Minash had de zwarte rat diverse malen verwond maar deze scheen het kliefende zwaard niet te voelen.…
In feite is zij de seconde die nu voorbij tikt en de volgende, waarop minuten komen, en uren, dagen, weken en maanden gaan terwijl zij teneergeslagen toekijkt hoe ze haar meedogenloos passeren en zij leeft in een onbeweeglijk heden. Als versteend, weerloos en bang voor alles wat haar overvalt, wat haar meesleurt en toch onbeweeglijk laat.…
Eerlijk gezegd voel ik me te teneergeslagen om naar een poëziefeest te gaan of mensen te ontmoeten. Als ik het word, dan merk ik dat vanzelf of anders schuiven ze maar een tweede keus naar voren, zo gewichtig is dat verzonnen baantje toch niet.…