Alle inzendingen over veer

U kunt mij van alles verwijten, maar niet dat ik subtiel ben. Boos, verdrietig, recht uit het hart en soms zelfs kwaadaardig, dat klopt allemaal wat betreft mijn persoontje. Kijk, ben ik toch een heel klein beetje subtiel, schrijf ik persoontje ipv persoon. Een dag geleden stuurde ik een...

Een gouden ganzenveer in je achterste, het is me wat...

Ik mag er zijn. Maar mag ik ook blijven, dat is vers twee.

...zijn hand uit en raakte mijn schouder aan. Een veertje dwarrelde tussen ons in. Ik keek op en mijn ogen ontmoette de zijne. En ik voelde hoe een lichte dons mij begon te bedekken. En ik glimlachte en hij opende zijn mond en daar was eindelijk de lieve fluistering. Zachtjes bouwden wij aan...

...maar schrijf! Dat was de ondubbelzinnige repliek op mijn stemming, verbeeld door de prachtige zilveren zeemeeuwenveer. Vanaf dat moment ligt hij naast mijn computer en herinnert mij aan mijn taak.

Als een natgeregend klein musje zit ze daar, het verdriet spat van een fragiel lijf. Op zo'n moment weet je dat gekrakeel er niet toe doet en strijk je veren droog.

De in de ogen van sommigen zo trots rond paraderende pauw verliest steeds meer veren. Het huidige kabinet wordt uitgedaagd beleid te gaan voeren. Vandaag is er eindelijk tot iets besloten, we gaan 100 kilometer rijden. Het levert weinig tot niets op, maar goed, de bouw kan straks weer even...

Peinzend leun ik tegen de post van de kast en bekijk de bovenste planken. Oude spullen, ooit daar weggezet. Komen wel weer eens van pas... Ik hoor telefoneren: mijn oudste met zijn vriendin. Wat er wordt gezegd versta ik niet; waarover het gaat weet ik wel. Het leek allemaal nog zo ver weg. Oh...

Van huis uit ben ik katholiek opgevoed, mijn vader daarentegen was een overtuigd heiden. Dat had zo z'n voordelen, als ik met moeders en de rest van het gezin terug kwamen van de hoogmis, dan had pa voor ieders zins een lunch neergezet. Je kreeg je ei zoals je het wilde, zacht- dan wel...

Vooraf had de instructeur de hindernis nog eventjes goed uitgelegd. De bedoeling was: op je kantooruitje, in de vrije natuur, via een touwladderwand, over het water, zonder natte kleren, met vereende krachten, als een randdebiel, naar de overkant! Dat was dus duidelijk genoeg. En daar hing...

Elias Taban houdt zijn neus stevig tegen het raampje van de balie gedrukt. Zijn witkatoenen hemd met transpiratievocht onder de oksels steekt af tegen zijn donkere huid. Zijn bruine ogen staan diep in hun kassen. In de helverlichte ontvangsthal van de immigratie- en naturalisatiedienst is het...

----------------------------------------------------------------------------------------- De maandag-dagcolumn is een herhaling van de dagcolumn van 10 jaar geleden. Interessant om te zien in hoeverre omstandigheden, denkbeelden en zienswijzen van toen nu nog geldingskracht...

We doen boodschappen bij de ons bekende winkel en eega ziet daar twee mensen lopen zonder mondkapje. Ik zag ze niet want geloof me, ik had er iets van gezegd en het extra kapje aangeboden dat ik in m’n zak had, gewoon omdat het handig is dus? Manlief spreekt een winkelbediende aan en zegt: er...

Vladimir Vladimirovitsj Poetin is maandag 8 april op bezoek in ons land. Hij zal natuurlijk ook de koningin-op-de-valreep Beatrix ontmoeten, onder het genot van heerlijke hapjes en wodka. Hij komt zonder zijn vrouw, want Russen houden zakelijk en privé graag gescheiden. Kijk maar uit met die man,...

Een paar minuten later. “Hier is mijn opschrijfboekje. Ik heb een tijdlang citaten verzameld, stukjes tekst en gedichten, die me op de een of andere manier aanspraken. Dingen die heel diep in mijn innerlijk gevallen zijn. Ik heb hier ook een stukje tekst van Rilke in opgenomen dat ik je nu...

...vele malen groter. Mensen zoals ik zijn gemotiveerde doorzetters die bij tegenslag niet meteen de handdoek in de ring gooien. Ik zag, om met de woorden van Stef Bos te spreken: twee waarheden tegenover elkaar De ene uitverkoren De ander heilig verklaard De domste waarheid had sterke...

'Jee Walter wat een slimme zet' meer kan ik niet zeggen, hij is nog zó jong en dan nog een vrouw uit verwegistan, ik sla m'n handen voor m'n ogen, natuurlijk zie ik beren op de weg, hoe moet dit verder, komt ze hier heen, waar moet ze wonen, worden ze een gezin? Net of dat zo eenvoudig is, of...

Als mensen je voortdurend veren in de kont steken, gaat het daar op den duur jeuken.

Na een onsje Hollandse garnalen (vijf euro bij de vishandel, minder dan twee euro bij 50% korting in de Hema) met verse citroensap voel ik me weer helemaal te wauhie, leuk idee al die kleine beestjes in mijn maag, ook al vind ik ze sterk op maden lijken. Eens in mijn vierhoogflat te Amersfoort kwam...

Jammer dat dit land geen stelling neemt, het zwalkt wat heen en weer tussen rechts en links, koppen met spijkers worden niet geslagen, we stevenen af op een zacht compromis tussen harde tegenstellingen, een mengelmoes van partijen in verwarring over elkaar overlappende standpunten. We willen...

De tekst zegt alles en ook eigenlijk niks, want wat is nou een brug? Ja, een verbinding doorgaans over water, tenzij dat water verdampt is, maar in dit specifieke geval, is dit niet zo en dus verbindt de Algerabrug twee oevers die elkaar kunnen zien als het ware. Wanneer je aan de oever van...

...periodieke depressies en jij was nogal gereserveerd in de omgang. In 1908 werden er 30 zeegezichten van jou in het Detroit Institute of Arts geëxposeerd. Jij exposeerde ook in het Indianapolis Museum of Art en bij The Plastic Club in Philadelphia, gesticht in 1897 door de schilderes/graveur...

Ik ben verdwaald in mijn gedachten. Jouw glimlach terug naar mij was onverwacht. Net als een kus die niet met mijn lippen kan worden verbonden, maar steeds toch me laat lijden. ik kies ervoor om te sterven voordat je mijn chocolade huid laat smelten. Jouw stem maakt nog steeds muziek in mijn...

....en op de televisie zie ik die opgewekte, vrolijke, hartstochtelijke Afrikanen die zo enthousiast hun trommels beroeren in een strak ritme. Bij hen wilde je zijn en bij hen wilde je sterven. Je danste nog je mallotige dans op het ritme van de trommels als oude man. Je had Afrika zo lief, mijn...

In een heel bevallig heuveldal, niemand weet waar, lag een mooi dorp vol tevreden bewoners. Deze mensen kenden alleen hun dal, en niets anders van de wereld. "Tussen onze heuvelrijen en in ons dorp is het alles. Meer verlangen we niet," was ieders mening. Op een mooie zomeravond werden op...

Jouw nummer uit mijn telefoon gewist, ik heb mij vergist. Gisteren dacht ik nog anders over jou, maar helaas, is het waar, je bent een junk. Vorig jaar om deze tijd was ik bereid om je te helpen, wist ik niet dat je me zo bedonderen zou. Maar nu, nu ik weet dat ik mij vergist heb, wil ik dat...

Een Belgische man was bedelaar en werd drie jaar geleden miljonair door een erfenis. Nu is hij al het geld weer kwijt en bedelt hij weer in de Brusselse metro. Hij leende het geld uit aan vrienden en bekenden (en kreeg het blijkbaar niet terug) en investeerde in aandelen die nu niets meer waard...

Gisteren werd ik iets gelukkiger. Kunst kan mensen iets gelukkiger maken en goede kunst maakt mensen iets gelukkiger. Ik liep langs schilderijen van 55 verschillende kunstenaars die zich hebben aangesloten bij de Klassieke Academie of die bevriend zijn. Hedendaagse kunstenaars. Ik viel van de ene...

...Oorlogskind, vertel je mij. Plots zie ik een veertien-jarige jongen aan de hand van zijn vader rennen voor zijn leven. Ik zie in een flits de kinderziel, die nooit heeft kunnen leven door hem heen. De tranen vullen mijn ogen, maken mijn beeld wazig. Ik huil zijn pijn, zijn eenzaamheid. Ik...

Gisteren wist ik niet meer wat ik moest zeggen. Ik had zelfs niet de mogelijkheid om iets te zeggen, het leek net of mijn lippen aan elkaar vastgelijmd zaten, en alsof mijn stem verdwenen was. Ik zweeg. Bij ieder antwoord waar de mensen om vroegen, wist ik niets uit te brengen. Misschien was...