De ramen van ons vergaderlokaal openen de blik op een klein binnenstads tafereel; een panorama met een merkwaardig en wonderlijk houten bruggetje van vlechtwerk, met een rommelige en wanordelijke vegetatie en met uitzicht op een ver, hoog balkon met wit tuinmeubilair.…
In het kale vergaderlokaal zou de klok aan de wand anderhalf uur van mijn leven wegtikken terwijl ik bezig was met mijn zozeer gewaardeerde maar zo "domme" notuleerwerk en terwijl een collega, kennelijk geïnteresseerd, mij maar doelloos en zinloos bleef fixeren met zijn blikken.…
Hij ziet een tijd voor zich waarin de ‘weelde, veredeld tot kunst, zal verhuizen uit de particuliere woningen der rijken naar de talrijke openbare gebouwen, waarin het komend geslacht het grootste deel van zijn tijd doorbrengt, in de concert- en schouwburgzalen, de musea en vergaderlokalen, de restauraties van leeszalen, stations (…) en scholen (…).…