Verloren tijden
hartenkreet
Het oppervlak van het zilvergroene meer beloofde mij schitterende illusies op hoog water.
Ik wendde mij tot de hemelen en de crèmekleurige koppen, varend voor het blauwe spandoek alludeerden slechts vage schimmen.
En in de spanne tussen de beloofde illusie en de waargenomen allusie, zag ik...