Alle inzendingen van Fred

Wim Kok had indertijd, vakbondsgewijs, het beste met de werkende mens voor, ook al moest er een kwartje voorgeschoten worden. Tijdelijk, werd er bij gezegd, nu blijkt dat Wim het toen al niet zo nauw nam met normen en waarden. Hij was niet van de buis te slaan, nu loopt hij weg van de camera's....

Morgen lachen we er om.....

Weet u nog, het knipbrood of de krop, een zelf gesneden boterham, moeizaam met Blue Band besmeerd en belegd met suiker, soms met zure zult of boterhamworst uit blik. De terugblik lijkt broodnodig, men is zo ontevreden tegenwoordig.

Als ik niets te zeggen heb beweer ik automatisch het tegenovergestelde. Ik kom er niet verder mee, maar het streelt wel mijn ego.....

Nederland gaat ten onder door inteelt.

Alleen onder een broek kan je een onderbroek dragen

Houden van moet wederzijds zijn, anders is er sprake van obsessie.

De gemene mens verschuilt zich achter religie, politiek, marktwerking en Bilderberg, deze mens kent z'n zwakke punten, graaft zich in en zet de hakken in het zand, verbergt zijn kinderen achter een mediacode. De geilheid van de macht doet gekke dingen met mensen, vernedert en vertrapt. ...

Als ik van plastic zou zijn, dan was Wilma mijn weekmaker. Ik ben ontstemd over de stemmingmakerij van de oude politiek. En dan de poes, ach ik ben altijd en immer voor de poes, behalve als die stiekem een kater is. Tom, eet je hart uit, het wordt helemaal niets tussen ons. Als je hier...

Als u wilt lachen en janken, tegelijkertijd, google dan "Le petit train" van Rita Mitsouko (youtube, de clip).

"Roepend in de woestijn", je lokte er vroeger niemand de tent mee uit. "Zand in de ogen strooien", eind jaren 30 kon je rustig gaan slapen. Ongelovig wrijf ik mijn ogen uit, overal zand en in mijn eigen land gestrand. De laagstaande zon verblindt, plots mag zomaar het leven geen feest meer zijn.

En als de regen valt, de donder na de bliksem door de achtertuinen rolt, ja dan denk ik met weemoed terug aan mijn vader. Onder het balkon, schuin de benen weggestoken, daar kreeg ik een les in respect voor de natuur. Maar ik moest er, vooral, van genieten, van de klap na de flits.

Rotstekeningen, we hadden er nooit aan moeten beginnen, pennenstreken zijn nu ons deel.

Kwetsbare mensen verdienen het niet om klappen op te vangen.

Mensen hebben een punt als ze rekenen op een tekst, liever zag ik ze weggecijferd.

Niets houdt mij tegen om te zeggen wat ik wil, maar soms confronteert de redactie mij heel subtiel met een rode kaart. Tot de volgende keer (dank aan Günter).

ik wou dat ik gluupje of muziekman was, dan was ik een gevierd mens.....

Zwammen in het bos, een kabouter gaat los. En dat noemen we literatuur. Een dwerg met een leerstoel.....

Macht werkt corrumperend.

Eigenlijk is het wel grappig dat ik niet aan de bak kom.

Door je kwetsbaar op te stellen word je aangevallen.

Ik heb ook een muziektip, het origineel is van Johan Verminnen, Clouseau kweelt machtig prachtig de tweede stem. Laat me nu toch niet alleen, meer vraag ik niet.

Je kunt beter een paraplu bij de hand hebben als je de bui ziet hangen.

Ik stop op mijn dieptepunt. Drie en dertig punt zes, dat kan echt niet meer op de vijf kilometer..... Glad ijs, ik waag mij daar niet meer op.

Criminelen, politiek en vastgoed knechten de horigen.

Misschien is het u ontgaan, maar ik heb wel de Nobelprijs voor beweringen gewonnen. Sneu vind ik dat de redactie daar geen aandacht aan geeft, is toch een prijs aan verbonden en een hoop poeha. De bewering waar het om gaat is de bewering dat, wat men hier ook beweert, een ons honderd gram is. Niet...

tip: Zerstören, Rammstein

Geert Wilders wordt de onderbuik van het jaar. En dat heeft veel te maken met het onvermogen van de slinkse politiek, die maken dit land zieker dan ziek.

tip: Feuer frei (bang, bang), Rammstein

tip: Aranjuez mon amour, gewoon een mooie melodie.