Beweringen over literatuur

Een romanticus verdedigt zich met cynisme, een sarcast rolt met zijn stoel in de ironie.

Wie eelt op zijn ziel heeft, schrijft harteloze kreten.

"(...) In zijn tijdreis naar planeet V arriveerde hij ver voor de opkomst van G. Boos schoot G, ook wel de H genoemd, hem met twee keer de snelheid van het licht naar de duisternis terug, waardoor zijn duivelse tijdmachine voorgoed werd ontregeld. Als straf moeten de doden voortaan eerst lopend...

Schrijf gerust mijn verzen dood, doch laat de dichter in mij leven.

Een beetje schrijver leeft als een koning en sterft als een zwerver.

Depressieve mensen kunnen beter een boek schrijven met Emile Ratelband dan de pen aan zichzelf slaan.

Soms moet je een column schrijven om jezelf niet in een bewering te verliezen.

Ik ben de enige schrijver die zich in een rolstoel laat vieren.

Er valt veel te vieren op deze site.

WIE DE HOOFDLETTERS NIET EERT, is de kleine letters niet weerd.

Er zit nooit meer hartenleed in een hartenkreet dan u leest.

Als schrijver hoef je geen antwoord te geven als de lezer de vraag niet heeft gesteld.

Literatuur is bij de wilde konijnen af, maar ik lach u toe. Lees mij of mijd mij.

Literair gezien probeer ik nog het een en ander aan Holland toe te voegen, maar ik vraag me echt af of dit de moeite waard is, ook gezien de karige reacties en het magere applaus van de literair bewusten in ons landje. Diepzinnigheid is uit de tijd en daar pluk ik de wrange vruchten van. Zal ik het...

Sommige auteurs verkeren in de waan dat literaire teksten met een zekere grimmigheid moeten worden geschreven, alsof de wereld om hen heen uit louter ridicule en minderwaardige personen en zaken bestaat waarvan het verwerpelijke karakter moet worden aangetoond. In werkelijkheid heeft een goede...

Wie wil leren denken, moet eerst leren schrijten. Zonder mijn toestemming mag niemand mijn oude flaters varifocus herschrijven. De achterkant van de spiegel is levensgevaarlijk. Twee keer in Kollum tattoe toeteren leidt gepierst tot uw vertrek, maar als u dat toch verrekt, ik heb voldoende mest...

Elke gelijkenis in mijn bijdragen met bestaande personen, gebeurtenissen of activiteiten berust op louter toeval.

Ooit breekt de dag aan dat u zich afvraagt waarom u mij niet beter heeft gelezen.

Een wereld zonder geest is een wereld vol taal.

Een wereld zonder literatuur is een wereld zonder retoriek.

Aan het aantal keren bekeken is goed te af te lezen dat het ook voor beweerders de hoogste tijd is om een poosje met vakantie te wezen.

Zal ik jullie eens een literair geheimpje verklappen? Het gaat niet om de gedrukte boekenroem, maar iedere welgemikte schrijver kan doorbreken, als er maar voldoende, idolate lezers zijn, dat is het ware criterium, niet de gekunstelde ophef en overdreven santenkraam. Kun je eindelijk je anonieme,...

De lengte van een sterfbed is omgekeerd evenredig met de breedte van het leven.

Wie in een rolstoel zit, trooste zich met het feit dat in de menselijke geest alles mogelijk is.

Er is geen verschil tussen een literaire griezel en een religieuze. Beiden hebben iets gelezen dat nergens staat geschreven.

Schrijvers die er een gewoonte van maken om personen of groepen af te kraken omdat ze er populair mee kunnen worden zijn geen knip voor de neus waard. Een schrijver moet echt zijn en ook zijn hart laten spreken. Wie niet echt is, is gezien.

Het drama van het melodrama is dat het meestal over levensechte drama’s gaat, terwijl het gewone drama vaak maar een kunstig schepsel is, waarvan het enige echte drama in het scheppen zat.

De waardering voor het gedicht “Misbruik” van 5 juni op het tabblad "Gedichten" van de zustersite doet vermoeden dat de meeste bezoekers van die site een heel andere mening hebben over wat een goed gedicht is dan de jury van de Nationale Gedichtenwedstrijd.

Als schrijfster ben ik liever mijn BB kwijt dan mijn BH; ik wip trouwens ook liever dan dat ik W'app, SMS beter op SM, kook het liefst mijn prut in eigen hut. Veelzeggender vind ik nietszeggender gek, bij mannelijke lezers gretig aftrek.

Er worden steeds meer boeken geschreven, en er worden steeds minder boeken verkocht. Kunnen de schrijvers hun boeken dan niet beter met elkaar ruilen?