Alle inzendingen, jaar 2008, week 39

Drie weken later liep onze vader plotseling weg, zonder te zeggen waarom. We wisten niet wanneer hij terug zou komen. We hadden geen klok meer. De tijd was alleen nog maar af te lezen aan het stijgen en het dalen van de zon, en dat gebeurde alleen overdag. Er kwam een laagje stof over onze huid te liggen. Onze ogen keken verwilderd naar de wereld…

Dag lezeres, aangenaam kennis te maken, ik ben de schizo-merel. Ik ben mooi met een zwart verenpak en een fel oranje snavel waarmee ik aangenaam zing en converseer over van alles en nog wat. Ik ben leraar Franse Melodieën voor gevorderden en zing in de ochtend mijn liedjes en 's avonds voor het slapen gaan oefen ik nog even vrije chansons, dit alles…

Drie jaar geleden werd mijn eerste netgedicht geplaatst, mijn ego gestreeld, ik stond tussen de groten der aarde. En dan slaat de gewenning toe, de herkenning ook, hee, d'r staat weer een 'Fred'. Het mooiste moet nog komen, onbekende mensen die er verstand van schijnen te hebben, zeggen dat je een GEDICHT hebt geschreven. Godallemachtig, dat wordt…

Aarzelend komt ze naar me toe - tijdens een familiefeestje – ze leest weleens één van mijn columns, zegt ze, en die vindt ze best wel aardig, zegt ze, en ze schrijft zelf ook wel eens wat, zegt ze, misschien dat ik wel eens iets van haar wil lezen, zegt ze. Ze is de kleindochter van m’n broer, een lang en dun én erg mooi meisje, dat vooral opvalt door…

Wat een verhalen, wat een levenservaring. Al die mensen die zoveel hebben meegemaakt en het overleven. Er zelfs een beter mens door worden. Heel bijzonder dat dit mogelijk is. Je leest het hier, hoort het op t.v., ziet het in een filmdrama, komt het soms spontaan tegen. Ik lees en lees en lees, net als vroeger toen ik niet op deze wereld wilde…

Puffend ga ik op het terras zitten. Mijn vriendin is in de straat verderop aan het shoppen, zoals zij het noemt. Shoppen! Niet winkelen! Net zoals er ook geen uitverkoop meer is maar sale. Zal wel komen omdat dat minder armoedig klinkt, denk ik. Dan pak ik de menukaart van het tafeltje. Aandachtig bekijk ik de kaart: “Probeer nu ook ons wildmenu” met…

Boekenkasten gevuld tot aan het plafond. Bonte, mooie boeken met zware kaften. Fotobanden, romans, kunstboeken, een grote collectie langspeelplaten. Klassiek. Met kerst en op zondagochtenden ging het doorschuifluik in de keuken open en drongen de klanken van de sacrale muziek van Bach, de dramatiek van Bruckner of de zalige luchtigheid van Mozart…

Hoe jammer het is, de romance die ik met mijn buurman wilde opbouwen is mislukt. Het ging niet en wat er niet is, dat is er niet. Dat wil niet zeggen dat ik het niet jammer vind, ook al ben ik degene die gezegd heeft dat het niet ging. Het brengt verdriet met zich mee en helaas weer wat meer eenzaamheid. We hebben afspraken gemaakt; omdat mijn…

Eén van mijn favoriete films aller tijden is The Sting. Een film met Paul Newman en Robert Redford als oplichters die een veel grotere oplichter te pakken nemen. Hoe ze dat doen, daar gaat de hele film over. Het is The Usual Suspects in de jaren zeventig. Een beetje langzaam nu, maar de clou is nog altijd briljant. Paul Newman is overleden. Eén…

Toneelgezelschap Shanker, verbonden aan Stadstéjatur De Groenmarkt, is voor het komende tééjaturseizoen 2008/2009 weer bezig gegaan met alwéér een schitterend nieuw Notail-stuk van eigen bodem. De voorlopige werktitel ervan is geworden 'Dordrecht, wrat aan het water' en om de Nederlandse kern-cast compleet te maken zoekt het Crea-team voor Multimediaal…

Iedereen in Nederland heeft, mits voldaan aan de wettelijke eisen, het recht om te kiezen en gekozen te worden. Dit een groot goed en dient zeker in stand te worden gehouden. Al voor het begin van onze parlementaire democratie hebben burgers het recht om hun stem te verheffen door gebruik van het stembiljet. Het is fijn om te kunnen kiezen en om…

Ik kon mijn oren niet geloven, toen er een spotje op de televisie kwam dat begint met de woorden "Na de laatste klap vond ik het genoeg. Zo kan het niet meer, ik zei: ik wil hier samen uitkomen". Ik dacht even dat ik misselijk werd, wat is dit nu voor een raar iets. Iedereen die ooit mishandeld is weet dat dit onmogelijk is. Zo iemand verandert…

“Wat ligt ‘ie er mooi bij, he?” “Ja, he? Zo rustig.” Donderdagochtend 11.45 uur uitvaartcentrum De bosrand: daar ligt ‘ie dan, Rien. Even schiet het door me heen: Wat verwachten jullie dan? Dat hij er onrustig bij ligt?? Bovendien, niemand ziet hoe hij daar ligt, je ziet gewoon in de verte de grenen kist staan. “We hebben de deksel maar vast dicht…

Proza is een verhaal vertellen, je mening ventileren, je zegje doen in de kantlijn. Maar soms is proza meer, onderworpen aan regels maar niet aan wetten, opent het werelden waar gedichten dicht slaan, worden haren tegen de vleug in gestreken. Ik daag uit, ga soms te ver, bijt de hand die voedt. Gek genoeg voelt dat goed, ongeplaatst vertoef ik gaarne…

Een grijs mantelpakje, een witte blouse met een opstaand geplooid kraagje, een dubbele parelketting en blond opgestoken haar. Verborgen hartstocht in haar koele stem. Een onzekere hapering in haar oogopslag. Dat is mevrouw Wendels, onze bazin. Haar modern ingerichte kantoorruimte met dat reuze grote houten bureau, waarop behalve een notebook niets…

Onlangs mocht ik getuige zijn van de nieuwste vorm van kindermishandeling. Op Nederland 1 werd op sentimentele wijze getoond hoe 2 dove ouders hun kind graag doof geboren zagen worden. Deze 2 kwartels waren zo blij met hun levenslange rust, dat ze deze met liefde doorgaven aan hun kind. Enige vorm van therapie was dan ook uitgesloten. Grote blijdschap…